In zeldzame gevallen kan zwangerschap leiden tot een aandoening die postpartum-cardiomyopathie wordt genoemd, of zwangerschap-geassocieerd hartfalen. Postpartum-cardiomyopathie is een vorm van gedilateerde cardiomyopathie. (Cardiomyopathie betekent simpelweg hartspierzwakte.)
Vrouwen die postpartum-cardiomyopathie ontwikkelen, ervaren het begin van hartfalen tijdens de laatste maand van de zwangerschap of binnen vijf maanden na het afleveren van een baby.
Omdat "postpartum" -cardiomyopathie ook daadwerkelijk kan plaatsvinden voordat de baby geboren is, noemen veel cardiologen het nu "peripartum-cardiomyopathie". (Peripartum betekent "rond de bevalling")
Vrouwen die deze aandoening ontwikkelen, hebben meestal geen eerdere onderliggende waarde hartziekte en geen andere identificeerbare reden om een hartaandoening te ontwikkelen. Hun hartfalen kan een tijdelijke, zelfbeperkte aandoening zijn of kan overgaan tot ernstig, levensbedreigend hartfalen.
Wat is de oorzaak van Postpartum Cardiomyopathie?
De oorzaak van postpartumcardiomyopathie is niet bekend. Er zijn aanwijzingen dat een ontsteking van de hartspier (ook wel myocarditis genoemd) een belangrijke rol kan spelen en mogelijk gerelateerd is aan inflammatoire eiwitten die soms in het bloed worden aangetroffen tijdens de zwangerschap. Er zijn ook aanwijzingen dat foetale cellen die af en toe in de bloedsomloop van de moeder terechtkomen, een immuunreactie kunnen veroorzaken, leidend tot myocarditis.
Bovendien kan er in sommige families een genetische aanleg zijn voor postpartumcardiomyopathie. De conclusie is echter dat we de oorzaak niet echt kennen.
Wie krijgt Postpartum Cardiomyopathie?
Terwijl postpartumcardiomyopathie gelukkig een zeldzame aandoening is (die voorkomt bij ongeveer 1 van 4.000 bevallingen in de VS), lijken sommige vrouwen een hoger risico te lopen dan anderen.
Risicofactoren voor postpartumcardiomyopathie zijn: ouder worden dan 30 jaar, kinderen eerder hebben gekregen, zwangerschap met meerdere foetussen, Afrikaanse afkomst, een voorgeschiedenis van pre-eclampsie of postpartum hypertensie of cocaïne misbruik.
Wat zijn de symptomen van Postpartum Cardiomyopathie?
Omdat postpartum-cardiomyopathie leidt tot hartfalen, zijn de symptomen in essentie hetzelfde als bij de meeste andere vormen van hartfalen. Deze symptomen van hartfalen omvatten meestal dyspneu, orthopneu, paroxismale nachtelijke dyspnoe en vochtretentie. Lees meer over de symptomen van hartfalen.
Hoe wordt Postpartum Cardiomyopathie behandeld?
Met een paar opmerkelijke uitzonderingen is postpartum-cardiomyopathie vergelijkbaar met de behandeling van elke vorm van gedilateerde cardiomyopathie.
De opmerkelijke uitzonderingen op de "standaard" behandeling van hartfalen spelen een rol bij hartfalen voordat de baby wordt afgeleverd. Sommige van de "routinebehandelingen" voor hartfalen moeten tot de bevalling worden onthouden.
Concreet moeten ACE-remmers, zoals Vasotec (enalapril), geneesmiddelen die de bloedvaten verwijden, niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt, omdat deze geneesmiddelen de foetus nadelig kunnen beïnvloeden. In plaats daarvan kan hydralazine worden gesubstitueerd als een bloedvatdilatator totdat aflevering heeft plaatsgevonden.
Evenzo zijn de geneesmiddelen spironolacton en Inspra (eplerenone) – de zogenaamde aldosteronantagonisten, die kunnen helpen bij de behandeling van sommige patiënten met gedilateerde cardiomyopathie – niet getest tijdens de zwangerschap en moeten worden vermeden.
Zeer recent is voorlopig bewijs gerapporteerd dat suggereert dat vrouwen met postpartum-cardiomyopathie baat kunnen hebben bij het broomcriptine – een geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van uiteenlopende aandoeningen, waaronder de ziekte van Parkinson en hyperprolactinemie.
Bromocriptine is geen volledig goedaardig medicijn, maar (onder andere stopt het de borstvoeding), en grotere klinische onderzoeken zullen noodzakelijk zijn voordat het in het algemeen kan worden aanbevolen.
Over het algemeen lijkt de prognose van vrouwen met postpartum-cardiomyopathie iets beter te zijn dan bij vrouwen die andere vormen van cardiomyopathie hebben. In sommige onderzoeken heeft maar liefst 60% van de vrouwen met deze aandoening een volledig herstel gemaakt. Toch is het sterftecijfer met postpartum-cardiomyopathie na twee jaar zo hoog als 10%.
Lange termijn overwegingen
Het is vooral belangrijk om te weten dat vrouwen die postpartum cardiomyopathie hebben gehad – zelfs de vrouwen die een volledig herstel lijken te hebben gemaakt – een bijzonder hoog risico hebben om de aandoening opnieuw te ontwikkelen met volgende zwangerschappen.
En als postpartum-cardiomyopathie voor de tweede keer optreedt, wordt het risico van meer permanente en ernstige hartschade zeer hoog.
Dus als een vrouw postpartum-cardiomyopathie heeft gehad, is het belangrijk om stappen te ondernemen om te voorkomen dat ze weer zwanger worden.
Een heel woord
Postpartum-cardiomyopathie is een ernstige hartaandoening die tijdens de late zwangerschap of kort na de bevalling hartfalen veroorzaakt. Hoewel er behandeling beschikbaar is die de meerderheid van de getroffen vrouwen helpt te herstellen, is het nog steeds een gevaarlijk hartprobleem dat een aanzienlijke mate van invaliditeit en overlijden veroorzaakt. Vrouwen die deze aandoening hebben gehad lopen een hoog risico op een recidief met daaropvolgende zwangerschappen.
