Zwellende en glijdende schijven, hoewel niet precies hetzelfde, zitten in dezelfde familie van spinale problemen. Deze verwondingen hebben betrekking op de integriteit van uw wervelschijven; de termen verwijzen naar de uitgaande migratie van de zachte, geleiachtige substantie die zich normaliter in het midden van de schijf bevindt. In sommige gevallen ontsnapt de kern, zoals deze stof wordt genoemd, zelfs helemaal aan de grenzen van de schijfstructuur.
Het verschil in termen is voornamelijk een kwestie van gradatie. Soms wordt een schijf in één keer "uitgeblazen"; andere tijden, bijvoorbeeld, in veel gevallen van lichte verwonding aan de buitenkant van de schijf of van aan leeftijd gerelateerde en andere degeneratieve spinale veranderingen, zal de kern intact blijven binnen de schijfstructuur, maar zal zijn verwijderd van het midden.
In feite gebruiken artsen termen om het stadium of type migratie te beschrijven. De drie hoofdtypen zijn:
- Verzakking, die in wezen een uitpuilende schijf is. In dit type kan de kern worden bekeken op een MRI als uitpuilend tussen de ruggengraatbotten direct boven en onder. Maar de buitenste lagen van de schijf, die is gemaakt van verschillende ringen van taaie vezels die sterk genoeg zijn om de kern vast te houden, blijven intact.
- Extrusie, waarbij, vanwege een scheur in de taaie buitenste vezels (de structuren die hierboven zijn genoemd), een deel van de kern kan ontsnappen, maar deze blijft verbonden met het centrale deel van de schijf.
- Sekwestratie, ook wel bekend als een hernia of, in lekentaal, een hernia, komt voor wanneer een deel of de hele kern niet alleen ontsnapt, maar ook van de schijf is losgekoppeld.
Zwellende en glijdende schijven, evenals geëxtrudeerde schijven, kunnen voorkomen in elk van de drie hoofdgebieden van de wervelkolom.
Met andere woorden, deze letsels doen zich voor in de nek, boven- of middenrug en in de lage rug. Ze hebben geen invloed op de sacrale of coccyxgebieden omdat er geen tussenwervelschijven zijn.
Symptomen van Slipped Disc
Trouwens, het feit dat je een van deze letsels hebt, betekent niet automatisch dat je symptomen zult hebben. Maar vaak doe je dat wel. In het geval van hernia (d.w.z. hernia,) komen symptomen gewoonlijk tot stand wanneer het losgeraakte schijfweefsel contact maakt met een spinale zenuwwortel.
De symptomen die verband houden met hernia worden radiculopathie genoemd. In de lage rug worden deze symptomen vaak sciatica genoemd, maar ischias is eigenlijk een meer algemene term die niet beschrijft hoe de schijf precies zorgt voor pijn en andere problemen. Radiculopathie symptomen omvatten pijn, gevoelloosheid, zwakte en / of elektrische gewaarwordingen zoals pennen en naalden, branden of schokken, die slechts één been of één arm omlaag gaan (afhankelijk van de locatie van de verwonding.)
De meeste hernia’s treden op in een "posteriolaterale" richting, die een combinatie is van rug en zijkant; de beweging die je doet wanneer je dit soort letsel oploopt, zal waarschijnlijk de bepalende factor zijn voor welke zijde de hernia ervaart, en daarom welke ledemaat de radiculopathiesymptomen krijgt.
Een hernia in de lage rug leidt soms tot pijn, verstoring en / of gevoelloosheid in de darm of blaas, of uw benen kunnen geleidelijk zwakker worden. Dit zijn symptomen van een zeer ernstige aandoening die bekend staat als cauda equina syndroom. Cauda equina-symptomen moeten worden behandeld als een medisch noodgeval. Als u een van deze bijwerkingen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga direct naar de eerste hulp.
