Het schildklierstimulerend hormoon (TSH) is de bloedtest die wordt gebruikt voor zowel het diagnosticeren als het beheren van hypothyreoïdie. Het interpreteren van iemands TSH-resultaat kan echter een beetje lastig zijn, omdat er wat discussie is over wat precies een "normaal" en "optimaal" TSH-niveau is.
Wat is een "normaal" TSH-niveau?
Voor de meeste laboratoria is een "normaal" TSH-niveau ongeveer 0,4 of 0,5 tot 4,5 of 5,0 milli-internationale eenheden per liter (mU / L).
Desondanks is er discussie onder deskundigen over dit bereik.
Sommige deskundigen stellen bijvoorbeeld dat de bovengrens van een normaal TSH lager zou moeten zijn (ongeveer 2,5 mU / L), omdat de overgrote meerderheid van jonge, euthyroid volwassenen een TSH-waarde heeft tussen 0,4 en 2,5 mU / L .
Het probleem met het wijzigen van dit bereik is dat het betekent dat er veel meer mensen met vervangend medicijn voor schildklierhormoon worden gestart.
Bovendien volgen veel artsen op leeftijd aangepaste TSH-spiegels, wat betekent dat ze geloven dat de bovengrens van normaal voor een oudere persoon hoger moet zijn dan 4,5 tot 5,0 mU / L. Dit komt omdat als mensen ouder worden, hun TSH’s natuurlijk stijgen.
Wat is een "optimaal" TSH-niveau?
Bij iemand die de diagnose primaire hypothyreoïdie heeft gesteld, moet zorgvuldig worden nagedacht over het optimale TSH-niveau.
Hoewel men zou denken dat het bereiken van een TSH binnen het "normale" referentiebereik ideaal is, zijn er eigenlijk andere doelen van therapie (naast het raken van een streef TSH-niveau).
Deze behandelingsdoelen zijn onder meer:
- Verbetering van de symptomen
- Vermindering van de uitbreiding van de schildklier, een struma (indien aanwezig)
- Overbehandeling voorkomen (iatrogene thyreotoxicose genoemd)
Bijvoorbeeld als een persoon een TSH heeft die binnen de bovengrenzen valt van normaal, en ze hebben symptomen van hypothyreoïdie (bijvoorbeeld constipatie of koude intolerantie), een arts kan de dosis van het schildklierhormoon-vervangende medicijn verhogen met als doel een lager TSH te bereiken (een die dichter bij 1,0 mU / L ligt).
Dit is een verstandige aanpak, omdat het een manier is om de patiënt te behandelen, niet alleen een nummer.
Toch vraag je je misschien af waarom artsen zich niet altijd op een TSH richten aan het onderste uiteinde van ‘normaal’.
Leeftijd
De waarheid is dat voor bepaalde mensen een lager TSH-niveau (een waarde tussen 0,4 tot 2,5 mU / L) optimaal is bij jonge en middelbare leeftijd. Dit komt omdat uit onderzoek is gebleken dat in de algemene bevolking negen van de tien mensen een TSH-niveau van 1,4 mU / L hebben.
Maar bij oudere mensen (65 of 70 jaar en ouder) is een TSH-doelwit van 3,0 tot 6,0 mU / L meer aangewezen, gezien de natuurlijke leeftijdsgebonden stijging van TSH.
Gezondheidsrisico’s
Naast het beschouwen van de leeftijd kan een arts ook uw onderliggende medische geschiedenis overwegen (zoals als u hartproblemen heeft), omdat er gezondheidsrisico’s verbonden zijn aan de overbehandeling van de schildklier van een persoon.
In feite kan het vervangen van uw schildklierhormoon leiden tot een hartaandoening die atriale fibrillatie wordt genoemd (dit komt vaker voor bij oudere mensen) en / of botverlies (dit geldt vooral voor postmenopauzale vrouwen).
Een woord van heel dichtbij
Als u eenmaal bent gediagnosticeerd met hypothyreoïdie, kan het bepalen van uw optimale of doel-TSH-niveau tijd en geduld vergen, aangezien u en uw arts verschillende factoren zoals uw symptomen, uw algehele gezondheid en uw leeftijd uitzoeken.
Op het einde, wees gerust dat u de juiste dosis medicatie kunt vinden om uw hypothyreoïdie te beheersen.
Blijf gefocust op uw welzijn en uw gezonde gewoonten terwijl u door uw schildklierreis navigeert.
