Cerebrale parese wordt gedefinieerd als een aangeboren (aanwezig bij de geboorte of kort na de geboorte) tekort aan motorische of cognitieve vaardigheden veroorzaakt door hetzij schade aan de hersenen of intrinsieke ontwikkelingsproblemen van de hersenen dat gebeurde tijdens de zwangerschap van een moeder of kort na de geboorte van haar baby. Cerebrale parese is een term die motorische zwakte van de cerebrale (hersen) etiologie betekent.
Er zijn enkele bekende oorzaken en risicofactoren voor deze aandoening bij ongeveer 1 op de 500 kinderen en volwassenen.
Veel voorkomende oorzaken
Het is belangrijk om op te merken dat de meeste erkende oorzaken van hersenverlamming kunnen voorkomen zonder de daaropvolgende ontwikkeling van deze aandoening. Het is niet helemaal duidelijk waarom sommige kinderen die deze gebeurtenissen ervaren een hersenverlamming ontwikkelen en andere niet.
Idiopathisch
In veel situaties is er geen oorzaak van hersenverlamming. Hoewel er een aantal bekende oorzaken van hersenverlamming zijn, is het mogelijk dat uw medische team een oorzaak niet kan vaststellen als uw of uw kind is gediagnosticeerd.
Van de meerderheid van de kinderen bij wie de diagnose is gesteld, is niet bekend dat ze worden blootgesteld aan de erkende oorzaken of risicofactoren, hebben normale hersenafbeeldingsonderzoeken en hebben geen genetische afwijkingen die verband houden met hersenverlamming.
Ontwikkeling Cerebrale Afwijkingen
Soms kunnen de beeldvormingsproeven van een kind of een volwassene met hersenverlamming patronen van misvorming in de anatomische structuur van de hersenen vertonen.
Sommige delen van de hersenen kunnen groter of kleiner zijn dan gemiddeld of een ongebruikelijke contour hebben. In sommige gevallen kunnen grotere dan gebruikelijke ruimten gevuld met vloeistof aanwezig zijn.
Soms kunnen beeldvormende onderzoeken een hersenstructuur onthullen die niet noodzakelijkerwijs is veranderd in grootte of vorm, zoals in focale corticale dysplasie, een aandoening waarbij de neuronen in een gebied van de hersenen niet naar de juiste locatie migreren.
De oorzaak van ontwikkelingshersenafwijkingen wordt meestal niet geïdentificeerd.
Hypoxie
Wanneer een zich ontwikkelende ongeboren baby of een pasgeboren baby lijdt aan zuurstofgebrek, zelfs voor een korte periode, kan dit permanente schade aan de hersenen van de opgroeiende baby veroorzaken. Hypoxie kan optreden door een verscheidenheid aan situaties, zoals maternaal trauma, ernstige maternale ziekte en crises tijdens bevalling en bevalling of door onbekende oorzaken.
Infecties
Sommige maternale infecties kunnen van invloed zijn op de hersenen van de ontwikkelende baby, wat leidt tot hersenafwijkingen die zich uiten in de vorm van hersenverlamming, vooral als ze ernstige systemische infecties zoals sepsis veroorzaken.
Trauma
Maternaal trauma kan de hersenen van de baby op verschillende manieren beïnvloeden, mogelijk leidend tot hersenverlamming. Bloedverlies of zuurstofgebrek als gevolg van trauma kan ervoor zorgen dat de baby in ontwikkeling last krijgt van hypoxie. De fysieke effecten van traumatische gevolgen kunnen de baby ook schaden op manieren die leiden tot of bijdragen aan hersenverlamming.
Cerebrovasculaire ziekte
Een zich ontwikkelende baby of een pasgeboren baby kan een beroerte krijgen, resulterend in permanente motorische of cognitieve stoornissen die kenmerkend zijn voor hersenverlamming. De oorzaak van de beroerte kan onbekend zijn, of het kan verband houden met maternale ziekte of bloedstolling.
Laag geboortegewicht
Laag geboortegewicht is geassocieerd met hersenverlamming. In het bijzonder, baby’s die minder dan 4 kilo wegen bij de geboorte lopen een hoger risico op hersenverlamming dan baby’s die meer wegen.
Prematuriteit
Baby’s die worden geboren met een zwangerschapsduur van 28 weken, wat 12 weken tekort is aan de volledige duur (40 weken) lopen een groter risico op hersenverlamming dan baby’s die niet te vroeg zijn.
Arbeids- en leveringscrisis
Noodsituaties tijdens bevalling en bevalling kunnen ernstige fysieke stress voor de baby veroorzaken en kunnen ook verschillende oorzaken van hersenverlamming veroorzaken, zoals cerebrovasculaire gebeurtenissen en hypoxie.
Voeding
Sommige voedingstekorten kunnen hersenverlamming veroorzaken. Extreme tekorten aan vitaminen en mineralen, zoals foliumzuurgebrek, kunnen de ontwikkeling van de hersenen van de baby ernstig schaden. Extreme calorietekorten veroorzaakt door maternale ziekte, voedselschaarste of andere oorzaken van uithongering, kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van hersenverlamming.
Ernstige moederziekte
De overgrote meerderheid van zwangere vrouwen die tijdens de zwangerschap ziek zijn, heeft gezonde kinderen. Toch kunnen ziekten zoals ernstige bloeddrukveranderingen, beroerte, leverziekte, nieraandoeningen of hartaandoeningen verstoring van de aanvoer van bloed, voedingsstoffen en zuurstof naar de ontwikkelende baby veroorzaken.
Sommige ziektes kunnen ervoor zorgen dat materiaal zoals bilirubine, ammoniak of andere toxines zich afzetten in het lichaam van de groeiende baby en schade aan de groeiende hersenen van de baby toebrengen.
Genetica
De rol van genetica bij cerebrale parese is niet helemaal duidelijk. In het algemeen is gedacht dat erfelijkheid slechts verantwoordelijk kan zijn voor een klein percentage van de gevallen. Recent onderzoek suggereert echter dat genetische afwijkingen een bron kunnen zijn van meer gevallen van cerebrale parese dan eerder werd gedacht.
Er wordt aangenomen dat het erfelijke patroon van hersenverlamming autosomaal recessief is, wat betekent dat om de aandoening te manifesteren, het kind dat de erfelijke vormen van hersenverlamming erft, gebrekkige genen van beide ouders moet erven, die niet noodzakelijkerwijs hebben symptomen van de aandoening zelf.
Sommige genetische afwijkingen zijn erfelijk, terwijl andere de novo zijn, wat betekent dat het nieuwe genetische afwijkingen zijn die optreden bij het kind met hersenverlamming of bij een van de ouders van het kind zonder eerder in het gezin aanwezig te zijn geweest.
Sommige genetische patronen die verband houden met hersenverlamming, met name met de novo genetische veranderingen, hebben betrekking op genomische kopie-nummervariaties. Dit zijn delen van genen die onregelmatig en foutief op een chromosoom worden herhaald, waardoor de ziekte ontstaat. Tot nu toe is er geen enkel gen geïdentificeerd als het gen dat verantwoordelijk is voor cerebrale parese en onderzoekers hebben verschillende genetische afwijkingen gevonden die elk onafhankelijk de aandoening konden veroorzaken.
Lifestyle Risicofactoren
Er zijn enkele risicofactoren voor de levensstijl die verband houden met hersenverlamming, en dit zijn over het algemeen risicofactoren die verband houden met de zwangerschap van de moeder of met het tijdstip van bevalling en bevalling.
Maternaal gebruik van de moeder
Drugsgebruik tijdens elke fase van de zwangerschap kan bijdragen aan hersenverlamming. Sommige geneesmiddelen zoals cocaïne en metamfetamine kunnen de bloedstroom en de hartfunctie van zowel een moeder als haar ontwikkelende baby beïnvloeden op manieren die het risico op cerebrovasculaire aandoeningen bij het ongeboren kind vergroten of tijdens bevalling en bevalling. Drugsgebruik verhoogt ook de kans op een medische crisis tijdens bevalling en bevalling.
Geassisteerde toxines
Sommige sterke medicijnen zijn niet goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap, omdat ze het risico op verschillende negatieve gevolgen voor de baby kunnen verhogen, waaronder hersenverlamming.
Toxinen voor het milieu
Stoffen in het milieu, zoals kattenbakvulling, kwik, lood, andere verontreinigingen en industriële chemicaliën, kunnen door een zwangere vrouw worden ingenomen of ingeademd en kunnen het lichaam van haar ontwikkelende baby bereiken, waardoor aangeboren problemen zoals hersenverlamming ontstaan.
