Aambeien, gewoonlijk stapels genoemd, kunnen veroorzaakt worden door inspanning tijdens de stoelgang of door omstandigheden zoals zwangerschap of obesitas, waardoor onnodige druk wordt uitgeoefend op de onderbuik. Door dit te doen, kunnen de aderen in en rond de anus abnormaal beginnen uit te rekken en te zwellen, waardoor pijn, verbranding en jeuk ontstaan.
Zo frustrerend als aambeien kunnen zijn, weten zelfs wetenschappers niet helemaal waarom sommige mensen ze ontwikkelen en anderen niet.
Wat we wel weten, is dat er bepaalde factoren zijn die iemands risico kunnen vergroten. Sommige hiervan (zoals de neiging om verstopt te raken) zijn aanpasbaar, terwijl andere (zoals genetica en leeftijd) dat niet zijn.
Veel voorkomende oorzaken
Aambeien zullen drie of vier mensen op een bepaald moment in hun leven treffen. Terwijl volwassenen tussen 45 en 65 het grootste risico lopen, kunnen aambeien van invloed zijn op mensen die veel jonger zijn, vaak zonder uitleg.
Aambeien worden meestal geassocieerd met stoelgangproblemen, waaronder:
- Chronische constipatie of diarree
- Spannen tijdens stoelgang
- Lange tijd op het toilet zitten
Elk van deze aandoeningen kan de bloedvaten in de zogenaamde hemorrhoid beïnvloeden kussen. Dit is een interne structuur van het anale kanaal, samengesteld uit bindweefsels, gladde spieren en bloedvaten die bekend staan als sinusoïden.
Elke vorm van spanning kan een plotselinge stijging van de bloeddruk in het aambei kussen veroorzaken.
Dit kan op zijn beurt ertoe leiden dat een bloedvat uit de spieren en ligamenten glijdt, bedoeld om het op zijn plaats te houden.
Chronische diarree of constipatie kan de toestand verergeren door een aanhoudende ontsteking van het anale en rectale (anorectale) weefsel op gang te brengen. Zittend op het toilet verergert het probleem alleen maar door de wanden van de bloedvaten zo dun te strekken dat ze beginnen te bobbelen en uitzetten.
Hetzelfde kan gebeuren als je enorm niest.
Lifestyle Risicofactoren
Terwijl stoelgangproblemen de meest voorkomende oorzaken van aambeien zijn, zijn er bepaalde leefstijlfactoren die het risico van een persoon zowel direct als indirect kunnen verhogen.
Slechte hydratatie
Gedehydrateerd of minder dan acht glazen water per dag (ongeveer een halve liter) drinken kan bijdragen aan constipatie en daarmee de ontwikkeling van aambeien.
Low-Fibre-dieet
Voedingsvezels zijn essentieel voor de spijsvertering en veel mensen krijgen gewoon geen genoeg. Vezelarme diëten (met minder dan 25 tot 30 gram vezels per dag) kunnen uw risico op constipatie aanzienlijk vergroten.
Volgens richtlijnen van het National Institute of Diabetes en Digestive and Kidney Disorders (NKNKD), kunnen diëten die rijk zijn aan de volgende voedingsmiddelen, het risico op constipatie aanzienlijk vergroten:
- Kaas
- Chips
- Fastfood
- IJs
- Bereid voedsel, inclusief bevroren maaltijden en snackvoedsel
- Verwerkt voedsel
- Rood vlees
Daarentegen kan de toegenomen inname van onoplosbare vezels helpen de normale darmfunctie te herstellen.
Gebrek aan regelmatige activiteit
Lichamelijke inactiviteit en het ontbreken van regelmatige lichaamsbeweging kunnen een algemeen verlies van spierspanning veroorzaken (inclusief de anorectale spieren) terwijl het de gastro-intestinale motiliteit beïnvloedt (vaak resulterend in afwisselende aanvallen van diarree en constipatie).
Medische oorzaken
Aambeien zijn een veel voorkomend verschijnsel in veel gezondheidsproblemen, sommige ernstig en andere niet zo ernstig. Deze omvatten:
- Anale verwonding, zoals van anale seks
- Ascites (de ophoping van vocht in de buikholte, vaak gezien bij gevorderde leverziekte)
- Inflammatoire darmaandoeningen (IBD), zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa
- Obesitas: overmatig buikomvang en gewicht plaatsen stress op de spieren van de bekkenbodem en, op zijn beurt, het aambei kussen.
- Rectale verzakking
Omdat veel van deze aandoeningen ernstig en / of behandelbaar zijn, is het belangrijk om geen aambei te negeren die verslechtert of niet verbetert.
Hoewel aambeien soms kunnen bloeden, moet u een arts raadplegen als het bloeden aanhoudend is en gepaard gaat met buikpijn, veranderingen in stoelgang, bloederige ontlasting en onverklaarbaar gewichtsverlies. Dit kan een teken zijn van colon- of rectumkanker, die beide onmiddellijke aandacht vereisen.
Hetzelfde geldt voor chronische diarree en obstipatie. Evenmin moet als normaal worden beschouwd en stappen moeten worden ondernomen om een onderliggende oorzaak (zoals een lactose of glutenintolerantie) te identificeren die de aandoening zou kunnen verklaren of ertoe kan bijdragen.
Zwangerschap
Aambeien komen ook vaak voor tijdens de zwangerschap. Hoewel de druk die wordt uitgeoefend door het gewicht van de baby kan bijdragen aan hun ontwikkeling, kunnen hormonale veranderingen ook ervoor zorgen dat de bloedvaten te sterk opzwellen.
Tijdens de zwangerschap zelf kan de toegenomen omvang van de baarmoeder druk uitoefenen op de inferieure vena cava, een groot vat aan de rechterkant van het lichaam dat bloed van de onderste ledematen ontvangt. Hierdoor wordt de doorstroming van bloed naar het hart belemmerd en worden bloedvaten onder de baarmoeder verwijden, inclusief die van het aambei-kussen.
De bevalling kan nog meer spanning veroorzaken door de enorme kracht van de weeën, wat leidt tot de ontwikkeling van aambeien na de bevalling.
Naar schatting zal in de loop van haar zwangerschap maar liefst 35 procent van de vrouwen hemorroïden ontwikkelen. Het risico neemt meestal toe bij elke volgende geboorte.
Genetica
Genetica kan ook een rol spelen bij de ontwikkeling van aambeien. Een voorbeeld hiervan is een erfelijke aandoening genaamd Ehlers-Danlos-syndroom (EDS) waarbij het ontbreken van collageen kan leiden tot beschadiging van bekkenbodemweefsels. Aambeien zijn een veel voorkomend symptoom van EDS en kunnen soms een ernstiger complicatie voorstellen, bekend als rectale verzakking, waarbij de darm gedeeltelijk of volledig uit het lichaam valt.
Een ander veelvoorkomend defect is de afwezigheid van kleppen in hemorrhoidale aders, wat kan leiden tot overmatige vasculaire druk en zwelling.
