Laten we zeggen dat je, net als ik, een kind hebt met autisme dat noch ernstig gehandicapt is, noch een wonderkind. Hij is gewoon, weet je, deze knul met autisme die zijn sterke en zwakke punten heeft.
Op een dag ontdek je dat hij echt heel goed is in iets – computerprogrammeren, tekenen, of muziek, acteren of 3D-modelleren, of basketbal. Misschien zong hij in de douche, of speelde en zong een lied op het gehoor, of speelde hij een scène uit een film, of bouwde hij een heel coole Lego Mindstorms-robot.
Nu, voor alle duidelijkheid: hij is geen genie of een geleerde. Hij zal Carnegie Hall niet teleurstellen of Bill Gates verbazen. Maar het feit is dat hij zo goed is als (of zelfs beter dan) typische kinderen van zijn eigen leeftijd. Hij is zeker goed genoeg om deel uit te maken van een typische gemeenschap of school. Hij heeft echte vaardigheden.
Er is slechts één probleem: hij is autistisch. En dat betekent … hij kan de gesproken taal niet snel genoeg verwerken om bij te houden met een typisch team, show of groep … hij kan de regels van een bepaald type programma of activiteit niet opnemen tenzij hij een consistente, directe instructie krijgt … hij kan eruit springen wanneer het gepast is, stimuleren wanneer het niet cool is, of boos worden op het verkeerde moment. Hij kan de verkeerde vragen stellen, de verkeerde antwoorden geven of het onmogelijk vinden om vrienden te maken.
Je vraagt naar inclusie in het krachtgebied van je kind, en je krijgt te horen: "We hebben een speciaal noodprogramma waaraan hij zou kunnen deelnemen – ik zal je een pamflet geven." Maar je weet dat hij genoeg talent, bekwaamheid en interesse heeft om zijn ding op leeftijdniveau met typische leeftijdsgenoten te doen.
En je weet ook dat het spelen van basketbal in de competitie voor speciale behoeften, of zingen met het koor voor speciale behoeften, terwijl het misschien leuk is, hem niet zal helpen integreren in activiteiten in de echte wereld. Hij wordt uitgesloten van alle prachtige excursies, wedstrijden, beurzen en kansen die typische kinderen leuk vinden.
Ja, het is waar dat hij het "recht" heeft om gepaste ondersteuning te krijgen zodat hij kan worden opgenomen in het "algemene curriculum". Maar dat ‘juiste’ gaat meestal niet over het aanbieden van een ondersteunend persoon met muziekervaring om er zeker van te zijn dat hij de juiste muziek op de juiste plek op het juiste moment heeft gezet … of een 1: 1 baseballcoach die hem kan vertellen wanneer hij aan de slag en wanneer het tijd is om het veld op te gaan … of een koorcoach die ervoor kan zorgen dat hij op het juiste moment het juiste deel zingt. En als hij in een community-programma zit, zoals Little League, heeft hij helemaal geen rechten op enige ondersteuning.
Dus wat doe je? Hier zijn vier manieren om integratie te realiseren – voor uw kind en / of voor anderen.
- Word het ondersteunend personeel van uw kind. Niemand zal je vertellen "nee, je kind kan zich niet bij het team aansluiten" als je ter plaatse bent, verantwoordelijkheid neemt voor zijn behoeften en ervoor zorgt dat hij is waar hij moet zijn en klaar om te gaan.
- Huur een ondersteuningspersoon die je hebt opgeleid. Ja, je kunt een middelbare school- of hogeschoolstudent inhuren en trainen om met je kind mee te doen aan de praktijk, teamoefeningen, repetities, enz., En ervoor te zorgen dat je kind de ondersteuning heeft die hij nodig heeft om te slagen.
- Zoek een kampioen. Laten we zeggen dat je kind (net als het mijne) behoorlijk verdraaid goed is in muziek. We hebben hem aangemeld voor de band en hebben hem zelf gesteund toen hij nog heel jong was. Al snel leerden de bandleraren hem kennen. Ze merkten dat hij talent had. Na een tijdje waren ze bereid om het IEP-team te vertellen "Tom is welkom in de band – hij doet geweldig werk." Vandaag runt een van die leraren de stadsband en Tom is opgenomen (met ondersteuning).
- Bouw een inclusief programma. Dit is een grote mondvol om af te bijten, maar als je toegewijd bent aan een bepaald type activiteit waarin je kind een bepaald talent heeft, kan dit een geweldige manier zijn om iets terug te doen, terwijl het ook de specifieke behoeften van je kind dient. Bijvoorbeeld: start een inclusieve kunstles, creëer een inclusief koor of leid een inclusieve verkennersgroep. De mogelijkheden zijn eindeloos!
