1 Laparotomie versus Laparoscopie
Laparotomie is de algemene medische term voor een operatie aan de onderbuik waarbij de traditionele incisie van volledige grootte wordt gebruikt in plaats van een minimaal invasieve benadering. Een andere naam voor deze veel voorkomende operatie is een coeliotomie.
Een laparotomie maakt gebruik van een incisie van volledige grootte en de minimaal invasieve versie van de procedure wordt een laparoscopie genoemd en gebruikt meerdere kleine incisies.
De traditionele procedure – laparotomie – wordt vaak een "open" procedure genoemd, omdat de incisie een opening maakt waardoor de chirurg de organen, bloedvaten en weefsels in de buikholte kan visualiseren. De laparotomie maakt gebruik van laparoscopische instrumenten, waaronder een camera ingebracht in zeer kleine incisies om de chirurg in staat te stellen de interne structuren en chirurgische instrumenten te visualiseren.
De beslissing om de procedure open of laparoscopisch uit te voeren berust bij de chirurg en wat hij tijdens de operatie verwacht te vinden. Als de operatie als een noodgeval wordt uitgevoerd, kan de chirurg een laparotomie uitvoeren versus een laparoscopische laparotomie omdat deze een groter beeld geeft en iets sneller kan zijn dan de minimaal invasieve benadering. Wanneer minuten tellen, is de open-naderingsprocedure doorgaans veel sneller in de beginfase van de operatie.
In de meeste gevallen is de open techniek voorbehouden aan omstandigheden waarin tijd van essentieel belang is, de patiënt onstabiel is of wanneer de procedure een grote incisie vereist, zoals een operatie waarbij een groot deel van de darm zichtbaar en toegankelijk moet zijn . Ex 2Exploratoire laparotomie versus exploratieve laparoscopie
Een verkennende laparotomie is de naam die wordt gegeven aan een open abdominale chirurgie die wordt gebruikt om de organen en weefsels van de buik te onderzoeken wanneer er geen diagnose is gesteld. Als de bron van een buikprobleem niet duidelijk is, kan een visueel onderzoek van de buikholte helpen.
In het verleden werd meestal een verkennende laparotomie uitgevoerd voor "buikpijn van onbekende oorsprong", toen het testen niet lukte om de reden voor de pijn te bepalen. Het werd ook uitgevoerd om vele andere redenen, waaronder trauma, vermoedelijke kanker of andere aandoeningen waarvan het testen geen diagnose kon stellen.
Tegenwoordig wordt de minimaal invasieve benadering veel vaker gebruikt dan deze open benadering. Wanneer de procedure wordt uitgevoerd met minimaal invasieve technieken, wordt dit een verkennende laparoscopie genoemd
Exploratieve chirurgie is over het algemeen minder gebruikelijk dan in het verleden vanwege het verbeterde vermogen om beelden van het lichaam te verkrijgen met behulp van Magnetic Resonance Imagine (MRI) , Computertomografie (CT-scans) en andere technieken. We kunnen vaak een diagnose stellen zonder chirurgisch te moeten kijken en zien, en veel problemen kunnen worden behandeld met medicatie in plaats van met een scalpel.
In sommige gevallen kan de chirurg de oorzaak van het buikprobleem opsporen en de onderzoeksprocedure zonder verdere behandeling beëindigen. De bevindingen kunnen vervolgens worden besproken wanneer de patiënt volledig wakker en alert is en er een behandelplan is gemaakt. Als een vrouw bijvoorbeeld tijdens een laparotomie ernstige cysten van de eierstokken blijkt te hebben, kan de chirurg besluiten om de procedure en de alternatieven met de patiënt te bespreken alvorens verder te gaan met een chirurgische behandeling.
Tijdens een verkennende laparotomie kunnen ook weefselmonsters worden genomen in een procedure die een biopsie wordt genoemd. Dit wordt gedaan om te helpen bij een diagnose van buikproblemen, aangezien het weefsel onder een microscoop kan worden onderzocht en het probleem op die manier kan worden gediagnosticeerd.
3 Redenen voor laparotomie of laparoscopie
Redenen voor een laparotomie
Een laparotomie is de algemene naam voor een chirurgische ingreep op de buik. De term verkennende laparotomie wordt vaak gebruikt om een procedure te beschrijven die wordt gebruikt om de aard van een ziekte te bepalen. Als een patiënt bijvoorbeeld buikpijn heeft en de oorzaak van die pijn niet duidelijk is, plant de chirurg een verkennende laparotomie.
Algemene redenen voor een laparotomie:
Grote en dunne darm
: een perforatie in de ingewanden, verstopping van de ingewanden, kanker,lever
: trauma, cirrose, leververgroting, behoefte aan stenting.Urinewegen-Nieren, Ureters en Blaas
: Blokkades zoals nierstenen, kanker, traumaVrouwelijk Reproductiesysteem
: Endometriose, kanker, buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ontstekingGalblaas
: Typisch gedaan met behulp van de minimaal invasieve benadering, in zeldzame gevallen kan worden verwijderd met behulp van de open techniekMilt
: trauma, miltvergroting, scheuringPancreas
: Ontsteking van de alvleesklier, kankerAlgemene buikklachten
: infecties zoals een abces, kanker, trauma, ontsteking van weefsels, om de stadium van een ziekteproces, verklevingen van eerdere procedures4 Noodoperatie laparotomie
Een laparotomie kan emergent worden uitgevoerd, wat betekent dat de patiënt een levensbedreigende aandoening ervaart en laparoscopie nodig is om de aard van het probleem te bepalen, om het probleem te behandelen of allebei. Het probleem kan een bloeding zijn van een onbekende bron, schade aan een orgaan of zelfs een bloeding die niet kan worden gecontroleerd, ook al is de oorzaak bekend.
Een procedure die vaak wordt uitgevoerd na een traumatisch letsel dat leidt tot buikpijn, is diepe peritoneale lavage (DPL). Dit is waar een kleine incisie wordt gemaakt in de buik en de buikholte wordt doorgespoeld met vloeistof. Als de vloeistof met aanzienlijke hoeveelheden bloed uit het lichaam komt, kan een laparotomie aangewezen zijn. De DPL diagnosticeert de oorzaak van de verwonding niet, maar geeft wel aan dat de bloeding aanwezig is. De laparotomie zal de diagnose stellen en de chirurg kan het probleem mogelijk ook verhelpen.
Trauma, zoals een auto-ongeluk of een penetrerend letsel (steekwond of revolverschot) is een frequente oorzaak van buikletsel dat moet worden gediagnosticeerd of behandeld met een laparotomie. In deze gevallen kan het duidelijk zijn dat er een grote buikwond is, maar de betrokken organen, vaten en weefsels zijn mogelijk niet zo duidelijk. In deze gevallen kan de chirurg zowel de verwondingen visualiseren als het probleem diagnosticeren en in de meeste gevallen het probleem ook behandelen.
5 Laparotomie: risico’s en complicaties
Naast de algemene risico’s van chirurgie en de risico’s van anesthesie, vormen zowel laparoscopie als laparotomie hun eigen risico’s. De risico’s variëren op basis van het onderliggende probleem of de ziekte die de procedure noodzakelijk maakt, maar de risico’s die eigen zijn aan de procedure zijn:
Infectie
- Incisionele hernia
- Bloeding van de operatieplaats
- 6Tijdens laparotomie en laparoscopieprocedures
Een laparotomie of laparoscopie begint met de toediening van algemene anesthesie. Zodra de anesthesie effect heeft, wordt de huid van de buik voorbereid met een antibacteriële oplossing om infectie op de operatieplaats te voorkomen.
De chirurg maakt de incisie. Als de pijn zich in de rechter onderbuik boven de appendix bevindt, wordt de incisie in dat gebied geplaatst.
Als er een laparoscopie met minimaal invasieve procedure is gepland, zullen er meerdere incisies van minder dan 2,5 cm worden gemaakt. Als er een laparotomie wordt gepland, wordt één grote incisie gemaakt.
Als de grote incisie wordt gebruikt, is dit waarschijnlijk een incisie in de middellijn, een verticale incisie die tussen het schaambeen en onder het borstbeen wordt geplaatst en de transversale incisie, die horizontaal wordt geplaatst.
In sommige gevallen kan de incisie aan het begin van de operatie klein zijn en vervolgens zo nodig worden uitgebreid om de procedures te voltooien nadat een diagnose is gesteld. In sommige gevallen kan een minimaal invasieve procedure een open procedure worden als de chirurg meer ruimte nodig heeft om het probleem of werk te visualiseren.
Zodra de incisie is gemaakt, zullen de organen en weefsels worden geïnspecteerd op tekenen van ziekte, infectie of ontsteking. Indien nodig kunnen biopten van verschillende weefsels worden genomen. In sommige gevallen kan de buikholte worden "gewassen", waar steriele vloeistof in de buik wordt geplaatst en vervolgens wordt verzameld voor verder onderzoek.
Zodra de organen en weefsels van de buik zijn geïnspecteerd, is het gedeelte "Kijk en kijk" van de procedure voorbij; in veel gevallen zal echter een toevoegingsprocedure worden uitgevoerd. Er wordt bijvoorbeeld een laparotomie uitgevoerd om de bron van buikpijn te vinden en er wordt een ontstoken appendix gevonden, waarna een appendectomieprocedure wordt gecombineerd met de laparotomie.
De incisie kan op verschillende manieren worden gesloten. Grotere incisies worden meestal gesloten met hechtingen of nietjes, kleinere kunnen worden gesloten met hechtstrips die steri-strips of chirurgische lijm worden genoemd. De incisie wordt dan bedekt met een steriel chirurgisch verband. De anesthesie wordt gestopt en een medicijn wordt gegeven om de patiënt wakker te maken, die vervolgens naar het herstelgebied wordt gebracht.
7Recovering from Laparotomy
Het herstel van een laparotomie verloopt sterk van patiënt tot patiënt. Dit komt door het enorme aantal problemen dat de operatie noodzakelijk maakt. In het algemeen vereist een ongecompliceerde procedure die een laparotomie en geen aanvullende procedure is 2 tot 6 weken hersteltijd voordat hij terugkeert naar normale activiteiten. Dit kan aanzienlijk worden verlengd door procedures die nodig zijn nadat een diagnose is gesteld.
Patiënten die laparotomieën hebben en ernstiger onderliggende aandoeningen hebben (een patiënt die in een auto-ongeluk zat met gebroken botten en inwendige bloedingen waarvoor een laparotomie nodig is), kunnen veel langer nodig hebben om te genezen van een operatie. Het lichaam werkt om meerdere verwondingen tegelijk te genezen, zodat de totale genezingsduur wordt verlengd. Sommige problemen die een laparotomie noodzakelijk maken, kunnen ook de genezing vertragen. Een patiënt met kanker heeft mogelijk een gecompliceerder herstel omdat de behandeling van kanker mogelijk overlapt met herstel. Hetzelfde geldt voor een extra chirurgische ingreep met de laparotomie.
Nadat het ziekenhuis is verlaten om thuis te herstellen, is het belangrijk dat er speciale zorg wordt besteed aan het voorkomen van infecties en dat de incisie goed wordt verzorgd. Infectie is een van de meest voorkomende complicaties van deze operatie, dus weten hoe je de tekenen van infectie kunt identificeren, is essentieel. Plan om je incisie te ondersteunen bij het opstaan of andere activiteiten die de druk in de buik verhogen om pijn te voorkomen, dehiscentie te voorkomen en het risico op een hernia te verkleinen.
