Bevroren schouder

frozen shoulder, deze aandoening, bevroren schouder, capsule rond

  • Verstuikingen & spanningen
  • Breuken en gebroken botten
  • Osteoporose
  • Sportblessures
  • Fysiotherapie
  • Orthopedische chirurgie
  • Hip & knie
  • Hand & pols
  • Been, voet & enkel
  • Hulpmiddelen & orthesen
  • Medicatie & Injecties
  • Kinderorthopedie
  • Bevroren schouder, ook wel adhesieve capsulitis genoemd, is een aandoening die bewegingsbeperkingen en pijn in het schoudergewricht veroorzaakt. De oorzaak van een frozen shoulder is vaak onbekend, maar er zijn bepaalde mensen die een hogere kans lijken te hebben om deze aandoening te ontwikkelen. Een bevroren schouder zorgt ervoor dat de capsule rond het schoudergewricht samentrekt en littekenweefsel vormt.

    De meeste mensen die niet bekend zijn met deze aandoening zijn verrast door de hoeveelheid pijn die het kan veroorzaken en de duur van de symptomen kan aanhouden. Er is echter goed nieuws, omdat een geschikte behandeling effectief kan zijn bij het beheersen van pijn en het versnellen van het herstel.

    Oorzaken

    Meestal vindt bevroren schouder plaats zonder verwonding of waarneembare oorzaak. Er zijn echter enkele veelvoorkomende thema’s bij veel patiënten die deze aandoening ontwikkelen.

    • Leeftijd en geslacht
      Bevroren schouder treft het meest patiënten tussen de 40 en 60 jaar oud, en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
    • Endocriene stoornissen
      Patiënten met diabetes lopen een bijzonder risico op het ontwikkelen van een frozen shoulder. Andere endocriene abnormaliteiten, zoals schildklierproblemen, kunnen ook leiden tot de ontwikkeling van deze aandoening. Een frozen shoulder hebben betekent niet dat je een endocriene afwijking moet hebben, maar er is vaak deze associatie.
    • Schoudertrauma of operatie
      Patiënten die een schouderblessure oplopen of een operatie op de schouder ondergaan, kunnen een bevroren schoudergewricht ontwikkelen. Wanneer letsel of een operatie wordt gevolgd door langdurige gezamenlijke immobilisatie, is het risico op het ontwikkelen van een frozen shoulder het hoogst.
    • Andere systemische aandoeningen
      Verschillende systemische aandoeningen zoals hartaandoeningen en de ziekte van Parkinson zijn ook in verband gebracht met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een frozen shoulder.

    Niemand begrijpt echt waarom sommige mensen een bevroren schouder ontwikkelen. Om een ​​onbekende reden wordt het schoudergewricht stijf en de capsule rond de schouder wordt samengetrokken.

    Het schoudergewricht is een kogelgewricht. De bal is de bovenkant van het armbeen (de humeruskop), en de kolf maakt deel uit van het schouderblad (de glenoïde). Rondom dit kogelgewricht is een capsule weefsel dat het gewricht omhult.

    Normaal gesproken laat het schoudergewricht meer beweging toe dan enig ander gewricht in het lichaam. Wanneer een patiënt een bevroren schouder ontwikkelt, wordt de capsule rond het schoudergewricht samentrekt en strak. De capsule vormt banden van littekenweefsel die adhesies worden genoemd. De samentrekking van de capsule en de vorming van verklevingen zorgen ervoor dat de schouder stijf wordt en beweging pijnlijk wordt.

    Diagnose

    De meest voorkomende klacht bij mensen met een frozen shoulder is pijn. Hoewel ze zich misschien realiseren dat er beperkte beweging is, is de meest voorkomende zorg de pijn die gepaard gaat met deze aandoening. Veel schouderaandoeningen veroorzaken pijn, waaronder problemen met het rotatorcuffe, en daarom is frozen shoulder een van de meest verkeerd gediagnosticeerde problemen in de orthopedie. Veel mensen die tekenen hebben van een rotator cuff-scheuring hebben feitelijk een bevroren schouder.

    Een van de uitdagingen bij de diagnose is dat mensen een zeer stijf schoudergewricht kunnen compenseren door hun schouderblad en ruggengraat te bewegen.

    Daarom kunnen mensen met deze aandoening in staat zijn om hun arm boven hun hoofd te heffen, ondanks het feit dat hun gewrichten stevig zijn bevroren. Uw examinator moet niet alleen zorgvuldig beoordelen hoeveel uw arm kan bewegen, maar ook op welk scharnier de beweging plaatsvindt. De reden waarom frozen shoulder vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd, is dat mensen er niet in slagen om te isoleren en de hoeveelheid beweging op het schoudergewricht van de kogelscharnier te bepalen.

    Stadia

    Een bevroren schouder verloopt meestal in voorspelbare fasen. De gemiddelde patiënt heeft symptomen van een bevroren schouder gedurende 12-18 maanden. Volledige oplossing van de symptomen van een frozen shoulder kan tot 3 jaar duren.

    Het goede nieuws is dat de meest pijnlijke, beperkende fase van de frozen shoulder de oudste is en dat de symptomen dus snel kunnen verbeteren. Het is echter bijna altijd vele maanden, zo niet meer dan een jaar, om de symptomen op te lossen.

    Behandelingen

    Bevroren schouderbehandeling bestaat voornamelijk uit pijnverlichting en fysiotherapie. De meeste patiënten vinden verlichting bij deze eenvoudige stappen, hoewel het hele behandelingsproces enkele maanden of langer kan duren.

    Als het eenvoudig is om de frozen shoulder niet op te lossen, moet een patiënt af en toe geopereerd worden. Deze procedure wordt een arthroscopic capsulaire release genoemd. Chirurgische kapselafgifte van een frozen shoulder is zelden noodzakelijk, maar is uiterst nuttig in gevallen van frozen shoulder die niet reageren op therapie en revalidatie. Als een operatie wordt uitgevoerd, is onmiddellijke fysiotherapie na de kapselafgifte van het grootste belang. Als de ontwenningskuur niet snel na de kapselafgifte begint, is de kans dat de frozen shoulder terugkeert behoorlijk hoog.

    Herstel

    De meeste patiënten met een bevroren schouder zullen lichte beperkingen hebben in de schouderbeweging, zelfs jaren nadat de toestand is verdwenen. Deze limiet in beweging is echter minimaal en wordt vaak alleen opgemerkt bij het uitvoeren van een zorgvuldig lichamelijk onderzoek. De overgrote meerderheid van de patiënten die een frozen shoulder ontwikkelen, zal zijn mobiliteit herstellen met therapie en alleen rekken.

    Like this post? Please share to your friends: