Hashimoto’s thyroïditis is een auto-immuunziekte van de schildklier. Bij auto-immuunziekten schakelt uw immuunsysteem uw eigen organen, cellen of weefsels in die het geacht wordt te beschermen. De oorzaken van vele auto-immuunziekten worden niet goed begrepen. Terwijl ongeveer 75 procent van auto-immuunziekten bij vrouwen voorkomt, blijft het onduidelijk waarom deze aandoeningen – inclusief Hashimoto’s thyroïditis – het meest overheersen bij vrouwen.
In Hashimoto’s wordt het immuunsysteem verkeerd gericht en wordt uw schildklier aangevallen met antilichamen die ervoor kunnen zorgen dat de klier vergroot, atrofieert en / of minder goed schildklierhormoon kan produceren na verloop van tijd.
Wat zijn de symptomen van thyreoïditis bij Hashimoto?
Sommige patiënten met thyreoïditis van Hashimoto hebben mogelijk geen symptomen, vooral in het vroegste stadium, wanneer de schildklierantistoffen verhoogd zijn, maar andere schildklierniveaus binnen het referentiegebied blijven. Zelfs in dit vroege stadium ervaren sommige patiënten symptomen die typisch zijn voor hypothyreoïdie, waaronder vermoeidheid, depressie, gevoeligheid voor verkoudheid, gewichtstoename, spierzwakte, droge huid, haarverlies en -breuk, constipatie, spierkrampen, menstruatieproblemen, onvruchtbaarheid , miskraam, spier- en gewrichtspijnen en pijn, en een vergrote schildklier, beter bekend als struma.
Wat is het verschil tussen Hashimoto’s thyroïditis en hypothyreoïdie?
Hashimoto’s thyroïditis is een auto-immuunziekte van de schildklier.
Hypothyreoïdie verwijst naar een aandoening waarbij de schildklier onvoldoende schildklierhormoon kan produceren. Hashimoto’s thyroïditis is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie in de Verenigde Staten en in vele ontwikkelde landen.
Is de thyroïditis van Hashimoto erfelijk?
Hoewel auto-immuunziekten zelf niet direct worden geërfd, is er bewijs dat de neiging om een auto-immuunziekte te ontwikkelen een genetische component heeft.
Dit betekent dat onderzoek aantoont dat familieleden in de eerste graad – zoals ouders, kinderen en broers en zussen – van degenen met een auto-immuunziekte een enigszins verhoogd risico hebben om zelf auto-immuunziekten te ontwikkelen.
Is de thyroïditis van Hashimoto te voorkomen?
Voor het grootste deel zijn er geen bekende factoren die de thyreoïditis van Hashimoto definitief kunnen voorkomen. Er zijn echter factoren zoals roken, onbeheersbare stress, blootstelling aan straling en andere risicofactoren voor de schildklier die u mogelijk kunt aanpakken om het risico op de ziekte van Hashimoto of de progressie van Hashimoto’s naar hypothyreoïdie te minimaliseren.
Hoe weet ik of ik Thyroiditis van Hashimoto heb?
Naast een klinisch onderzoek, zal uw arts een bloedtest uitvoeren op schildklierantistoffen – in het bijzonder schildklierperoxidase (TPO) -antistoffen – die kunnen helpen de auto-immuunziekte van Hashimoto te diagnosticeren. Meestal gebeurt dit in combinatie met bloedtesten om te bepalen of uw lichaam de juiste hoeveelheid schildklierhormonen heeft, meestal het TSH-niveau (schildklierstimulerend hormoon) om te bepalen of uw schildklierhormoonspiegels zich binnen het normale bereik bevinden.
Wat is de behandeling van thyreoïditis bij Hashimoto?
De conventionele medische visie biedt geen specifieke behandelingen voor thyroïditis van Hashimoto, tenzij deze gepaard gaat met afwijkingen in andere schildklierbloedspiegels, zoals TSH.
De uitzondering is dat sommige endocrinologen wel geloven dat het behandelen van uw schildklierantistoffen, zelfs wanneer andere niveaus normaal zijn, kan helpen verhogingen van antilichaamniveaus of progressie naar openlijke hypothyreoïdie te voorkomen. De meeste conventionele artsen zullen echter alleen behandeling aanbieden als u hypothyreoïdie heeft bevestigd door bloedonderzoek en niet alleen bewijs van thyroïditis van Hashimoto.
Het integratieve en functionele beeld van Hashimoto’s thyreoïditis kijkt naar enkele van de triggers voor immuun disfunctie, voedingstekorten en andere factoren die de ziekte van Hashimoto kunnen veroorzaken of veroorzaken. Deze omvatten:
- gluten gevoeligheid en coeliakie
- jodiumtekort of teveel
- Darmontsteking en lekkende darm
Sommige van de integrale en functionele medicamenteuze behandelingen voor Hashimoto’s thyroïditis omvatten een glutenvrij dieet, testen en suppletie van jodium, dieetaanpassingen, lage dosis naltrexon (LDN) en autologe stamceltransplantaties.
De hypothyreoïdie als gevolg van thyreoïditis van Hashimoto wordt behandeld met middelen ter vervanging van het schildklierhormoon, waaronder levothyroxine (Synthroid, Levoxyl, Tirosint, Unithroid) en natuurlijke gedroogde schildklier (NDT) -geneesmiddelen, zoals Armor en Nature-throid. Deze medicijnen zullen in de meeste gevallen voor de rest van je leven moeten worden ingenomen. Misschien moet u in de loop van de tijd met uw arts samenwerken om te bepalen wat het beste schildkliermedicijn voor u is en wat de meest effectieve dosering is.
Een heel woord
Als het onbehandeld blijft, kan de thyroïditis van Hashimoto verdere complicaties veroorzaken, waaronder veranderingen in menstruatiecycli, ovulatiepreventie, een verhoogd risico op een miskraam, progressie tot openlijke hypothyreoïdie, en wordt het geassocieerd met een licht verhoogd risico op schildklierkanker.
