Wat veroorzaakt een Perilymph-fistel?

zijn behandeling, American Hearing, American Hearing Research, behandeling symptomen, Diagnose perilymfefistel, diagnosticeren perilymfefistel

Een perilymfefistel treedt op als er een scheur in het dunne membraan optreedt, het ovale of ronde venster genoemd, dat het binnenoor van het middenoor scheidt. Het binnenoor is gevuld met een vloeistof die perilymfe wordt genoemd, dus wanneer de scheur optreedt, lekt deze vloeistof in de ruimte van het middenoor.

Wat veroorzaakt een Perilymph-fistel?

De meest voorkomende oorzaak van een perilymfefistel is hoofdtrauma.

Het kan ook veroorzaakt worden door barotrauma, een aandoening die meestal voorkomt in een vliegtuig of tijdens het duiken (wanneer er snelle veranderingen zijn, is de atmosferische druk). Meer zelden komen perilymfefistels voor tijdens de bevalling, aangeboren (vóór de geboorte) of andere onbekende oorzaken.

Symptomen van Perilymf Fistula

  • gehoorverlies
  • tinnitis
  • duizeligheid (duizeligheid, misselijkheid, braken)
  • druk in het oor

Diagnose van een perilymfefistel

Diagnose van een perilymfefistel kan moeilijk zijn omdat de symptomen overlappen met andere aandoeningen van het binnenoor zoals de ziekte van Meneire . Er is ook geen "gouden standaard" -test voor het diagnosticeren van een perilymfefistel, maar u kunt de diagnose soms stellen aan de hand van een MRI- of CT-scan. De American Hearing and Research Foundation heeft specifieke aanbevelingen voor het diagnosticeren van een perilymfefistel, vooral als er geen barotrauma is. Omdat de diagnose zo uitdagend kan zijn en de behandeling vaak chirurgisch ingrijpen kan zijn, bevelen zij aan een second opinion en de volgende tests te ontvangen om de waarschijnlijkheid van een nauwkeurige diagnose te vergroten:

  • fisteltest
  • Frasertest
  • valsalva-test
  • audiometrie
  • Elektrocouleografie ( ECOG) (een test die de activiteit van het binnenoor vastlegt)
  • Electronystagmography (ENG)
  • Temporale bot CT-scan, hoge resolutie
  • MRI

Een grondige geschiedenis kan heel belangrijk zijn om uw arts te helpen bepalen of perilymfefistula al dan niet mogelijk is probleem dat uw symptomen veroorzaakt.

Het is normaal dat uw symptomen verergeren als u niest, uitrust of hoest, en u moet dit met uw arts bespreken. Een ander veel voorkomend symptoom is het Tullio-fenomeen, waardoor u duizeligheid ervaart wanneer u wordt blootgesteld aan harde geluiden.

Van de hierboven genoemde tests is er enig onderzoek dat suggereert dat de beste manier om een ​​diagnose van perilymfefistel te maken de medische geschiedenis is en een positieve fistel- of Fraser-test .Behandeling van een perilymfefistel

Vaak wordt strikte bedrust aanbevolen om uw lichaam in staat te stellen zelf de fistel te repareren. Zolang de symptomen verbeteren, kan uw arts de bedrust of strikte activiteitsbeperking tot maximaal zes maanden verlengen alvorens chirurgische reparatie van een perilymfefistel te overwegen.

Bepaalde medicatie kan nuttig zijn bij de behandeling van symptomen, maar heeft geen effect op de fistel zelf. Geneesmiddelen zoals Zofran en Phenergen kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om misselijkheid te beheersen. Antivert is een medicijn dat wordt gebruikt om verschillende vormen van duizeligheid te behandelen en kan gunstig zijn bij de behandeling van symptomen. Valium is een ander medicijn dat soms wordt gebruikt.

Chirurgisch herstel omvat een weefseltransplantaat om de scheur in het ronde venster te herstellen. Helaas is deze aanpak niet altijd succesvol bij de behandeling van een perilymfefistel.

Volgens de

American Hearing Research Foundation in een onderzoek onder 160 personen had ongeveer 90 procent van de patiënten stabiele of verbeterde symptomen na de operatie. Geen van de patiënten meldde verslechtering van hun symptomen.

Like this post? Please share to your friends: