Een onderzoek dat in juni 2007 werd uitgebracht, toonde aan dat infecties veroorzaakt door een bacterie genaamd Mycoplasma genitalium de prevalentie van gonorroe voorbij lijken te gaan om de op twee na meest voorkomende SOA onder jongeren in de Verenigde Staten te worden Staten. Onder adolescenten die deelnamen aan een landelijk gezondheidsonderzoek, was 4,2 procent besmet met chlamydia, 2,3 procent met trichomoniasis, 1,0 procent met M. genitaliumen 0,4 procent met gonorroe.
Nooit gehoord van M. genitalium? Je bent niet alleen. Zelfs sommige artsen waren er niet zo bekend mee. Tenminste, ze waren niet eerder. Toen, opeens, was ‘MG’ de nieuwste SOA op ieders tong. (Niet letterlijk, het infecteert alleen de geslachtsdelen.)
Wat is M. genitalium?
M. genitalium is een seksueel overdraagbare bacterie. Bij mannen is het waarschijnlijk de op een na meest voorkomende oorzaak van nongonokokken urethritis. Bij vrouwen wordt MG vaak aangetroffen in associatie met bacteriële vaginose; M. genitalium -infecties kunnen ook worden geassocieerd met cervicitis en bekkenontstekingsziekte. De meeste M. genitalium -infecties zijn asymptomatisch. Artsen hebben nog niet vastgesteld of het de moeite waard is om iedereen te screenen op een infectie. Bovendien was er vanaf 2015 geen door de FDA goedgekeurde test voor MG. Er zijn tests die kunnen worden gebruikt in onderzoeksomgevingen en grote medische centra. Het is echter veel moeilijker om in de meeste instellingen te detecteren.
Behandeling
M. genitalium behandeling gebeurt met antibiotica. Veel antibiotica, zoals penicilline, die voor andere infecties werken, werken echter niet op MG. Dat komt omdat deze antibiotica de celwand raken. MG heeft er geen. Bovendien bestaat er grote bezorgdheid over de ontwikkeling van resistentie tegen de antibiotica die het vaakst worden gebruikt voor de behandeling.
Dat kan MG-infecties veel moeilijker maken om te elimineren naarmate de tijd verstrijkt, vergelijkbaar met wat er is gebeurd met gonorroe.
Lange-termijn bijwerkingen
M. genitalium is in verband gebracht met bekkenontsteking bij vrouwen. Het is ook in verband gebracht met endometritis (infectie van de baarmoederslijmvlies) en vroeggeboorte. Als zodanig lijken de langetermijngevolgen van infectie met M. genitalium vergelijkbaar met die van infectie met gonorroe en chlamydia. Dit is niet verrassend, omdat de vroege symptomen ook vergelijkbaar zijn. Het is niet duidelijk of mycoplasma-infectie kan leiden tot onvruchtbaarheid bij mannen.
Preventie
Hoewel onderzoeken niet overtuigend zijn, is het waarschijnlijk dat consistent condoomgebruik uw risico op M. genitalium -infectie aanzienlijk zal verminderen. Het enige gerelateerde onderzoek dat tot nu toe werd uitgevoerd, wees uit dat consistente condoomgebruikers een half risico hadden op infecties als personen die nooit condooms gebruikten.
Zelfs als condooms niet volledig effectief blijken te zijn in het voorkomen van de verspreiding van M. genitalium, is het gebruik ervan nog steeds een goed idee; ze bieden een effectieve bescherming tegen andere zeer veelvoorkomende bacteriële soa’s, zoals gonorroe en chlamydia.
