Vingerblessures komen vaak voor bij rotsklimmen, wat logisch is gezien de stress die deze activiteit op de cijfers legt tijdens het manoeuvreren langs oneffen oppervlakken en het ondersteunen van het gewicht van uw hele lichaam. De letsels die optreden, kunnen echter een beetje ongewoon zijn, niet alleen verstuikingen van de vinger of ontwrichtingen van de gewrichten.
Een van de ongewoonste verwondingen die optreedt en die vrijwel uitsluitend bij bergbeklimmers wordt waargenomen, wordt een breuk van de digitale katrol genoemd.
De reden hiervoor is een resultaat van de mechanica van de pezen en gewrichten van de vingers en de specifieke positie waarin de vingers worden gehouden tijdens het klimmen in de rots.
De enige andere sportactiviteit waarvoor deze blessure is beschreven, is bij elite baseball-werpers. De krachten die op de vinger werken zijn duidelijk heel anders met deze twee activiteiten, maar ze leggen allebei een hoge spanning op de vingerpoelies.
Vingerrollen
Iedereen heeft structuren in zijn vingers die digitale katrollen worden genoemd (artsen gebruiken de woorden "cijfer" en "vinger" vaak uitwisselbaar). Deze digitale katrollen zijn gespecialiseerde structuren die de pezen tegen de botten van de vingers houden. Zonder deze katrollen in de vingers, zou een probleem genaamd bowstringing van de pezen optreden.
Pezen zijn structuren die spieren verbinden met botten. Wanneer een spier samentrekt, trekt deze aan de pees, die op zijn beurt aan het bot trekt. In het bovenste uiteinde trekken de spieren van de onderarm samen, trekken de buigpezen van de vingers, waardoor de vingers van het contract in een vuist komen.
Zonder dat de katrollen op hun plaats de pezen tegen het bot hielden, zouden de pezen strak over de palm trekken, waardoor we geen vuist konden vormen. Deze functie is vergelijkbaar met een katrolfunctie van een kraan die een zwaar voorwerp optilt.
Elke vinger heeft acht katrollen, maar slechts twee van deze worden over het algemeen als van cruciaal belang beschouwd om boogstrings van de pezen van de vingers te voorkomen.
Wanneer een persoon een katrol breekt, kunnen ze verschillende verwondingspatronen oplopen van een eenvoudige belasting van de riemschijf tot breuken van meerdere schijven in een enkel cijfer.
In de meest ernstige situaties, wanneer de pezen bowstringing zijn, kan de pees bij het maken van een vuist van de vinger weghalen.
Tekenen van pulley-ruptuur
De meest voorkomende tekenen van verwonding van de vingerspoelie zijn:
- Pijn aan de palmzijde van de vinger en gevoeligheid met druk
- Zwelling van de vinger
- Moeilijkheid om een vuist te maken
- Een "knal" horen op het moment van de verwonding
Het is belangrijk dat u vermoedt dat een katrolschade snel door een specialist wordt onderzocht (binnen enkele dagen tot een week) na het letsel. Hoewel spoedbehandeling in het algemeen niet nodig is, kan een vertraagde behandeling (weken of maanden later) tot minder succesvolle resultaten leiden. Het belangrijkste aspect van de klinische evaluatie is om te bepalen of er sprake is van bowstringing van de pezen als gevolg van de poeliebeschadiging. Als dat niet zo is, is de behandeling meestal gewoon een eenvoudige bescherming totdat zwelling en pijn zijn verdwenen.
Meestal is het midden- of indexcijfer de gewonde vinger. De twee kritieke katrollen in de vinger worden aangeduid als de A2 en de A4 katrollen. Bij bergbeklimmers kunnen een of beide van die katrollen gewond zijn.
Typisch in honkbal-werpers ligt de blessure geïsoleerd ten opzichte van de A4-riemschijf.
Speciale beeldvormingstests kunnen worden uitgevoerd om zowel de diagnose te helpen als om een behandeling te plannen. Een röntgenfoto kan nuttig zijn om andere oorzaken van vingerpijn uit te sluiten, inclusief verstuikingen en vingerfracturen. Een MRI-test is ook nuttig, vooral als de locatie of ernst van de verwonding niet duidelijk is. Soms wordt een MRI uitgevoerd met de vinger recht gehouden en vervolgens gebogen, om te zien of er sprake is van bowstringing van de pezen.
Behandeling
Als er sprake is van bowstringing van de pezen, dan is zorgvuldiger beheer van de blessure noodzakelijk.
Dit betekent niet altijd dat chirurgie noodzakelijk is, maar er zijn gespecialiseerde spalken en therapie-technieken die ervoor zorgen dat de katrollen goed kunnen helen. Alleen in situaties waar sprake is van meerdere katrolscheuren of als er een vertraagde behandeling is, moet een operatie noodzakelijk zijn.
Wat betreft de terugkeer naar activiteit varieert dit aanzienlijk met de ernst van de verwonding. Met milde katrolstammen kan de volledige activiteit worden hervat zodra zwelling en pijn zijn verdwenen. Voor volledige scheuren die niet-chirurgisch worden behandeld, is de duur van de behandeling doorgaans tussen één en drie maanden. Voor mensen die een chirurgische reconstructie van een katrolschade nodig hebben, kunnen er beperkingen zijn voor maximaal een jaar vanaf het moment van de operatie.
