Urineweginfecties (UTI’s) zijn vaak mild en kunnen soms zelfstandig worden opgelost met niets meer dan voldoende vocht en misschien een milde vrij verkrijgbare pijnstiller. Als u langer dan twee dagen blijft, kunt u echter profiteren van een korte antibioticakuur. Dit geldt met name als de infectie van uw blaas naar uw nieren is verplaatst.
In gevallen zoals deze, bieden huismiddeltjes en pijnstillers waarschijnlijk geen verlichting en kunnen uw risico op complicaties toenemen.
Home Remedies
Hoewel antibiotica vaak worden voorgeschreven voor de behandeling van een urineweginfectie, zijn de houdingen in de afgelopen jaren veranderd door de toename van antibioticaresistente E. coli en andere bacteriën. Vandaag zullen sommige artsen waakzaam en alert zijn als een UTI ongecompliceerd is en kleine symptomen heeft.
In Europa zullen artsen bijvoorbeeld vaak een uitgesteld recept van 48 uur gebruiken om naar eigen inzicht van de patiënt te worden gebruikt. Soortgelijke praktijken worden door sommige artsen in de Verenigde Staten toegepast. Sommige studies suggereren echter dat het achterhouden van antibiotica kan leiden tot een hoger risico op UTI-complicaties, en de meeste experts hebben deze praktijk niet overgenomen.
Om de noodzaak van antibiotica bij het omgaan met een kleine UTI tot een minimum te beperken, zijn er een aantal beproefde en juiste remedies om u te wenden tot:
- Drink veel water. Gewoon door de urineweg te laten werken, kunt u meer van de circulerende bacteriën in de blaas of nieren opruimen. Streef ernaar om niet minder dan acht glazen water per dag te drinken (of ongeveer een halve liter). Tijdens een actieve infectie wilt u misschien wel tot 16, indien van toepassing. Het doel is om vaak te plassen en te urineren, het nooit vast te houden en te gaan zo vaak als nodig is.
- Drink cranberrysap. Lang bekend om zijn vermogen om UTI’s te behandelen, bevat cranberrysap bestanddelen waarvan wordt gedacht dat het voorkomt dat bacteriën aan de wanden van de urinewegen vastplakken. Hoewel sommige wetenschappers in het openbaar twijfelden aan deze beweringen, concludeerde onderzoek van de Boston University School of Medicine dat een dagelijks acht-ounce glas cranberrysap, dat 24 weken werd ingenomen, de recidief van UTI’s met bijna 45 procent verminderde.
- Verhoog uw inname van vitamine C. Vitamine C kan een milde urineweginfectie helpen behandelen door de zuurgraad van de urine te verhogen en het minder geschikt te maken voor bacteriën. Indien nodig kunt u uw inname door voedsel ondersteunen met een dagelijkse aanvulling.
Daarentegen moet u elk voedsel of drank vermijden dat de urinewegen kan irriteren en / of de symptomen kan doen oplaaien. Dit omvat pittig eten, alcohol, cafeïne en citrus.
Het plaatsen van een verwarmingskussen, een warmwaterkruik of een warm kompres op uw buik of rug kan helpen om het ongemak van een blaasontsteking te verlichten.
Behandelingen over de toonbank
Zelfzorggeneesmiddelen worden voornamelijk gebruikt om ongemak en pijn van een UTI te verlichten. De belangrijkste daarvan zijn niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s) zoals Advil (ibuprofen) of pijnstillers voor pijnstillers zoals Tylenol (acetaminophen).
Een ander geneesmiddel, bekend als phenazopyridine, is specifiek ontworpen om urinewegpijn te behandelen. Het is zonder recept verkrijgbaar in lagere doses en wordt verkocht onder merknamen zoals Azo of Uristat.
Formuleringen met een hogere sterkte zijn op recept verkrijgbaar en worden meestal gebruikt om pijn te verminderen totdat antibiotica de infectie kunnen beheersen. U zou alcohol moeten vermijden wanneer u fenazopyridine gebruikt, omdat het levertoxiciteit zou kunnen veroorzaken. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, verhoogde dorst, buikpijn, vermoeidheid, misselijkheid en braken.
Voorschriften
Terwijl sommigen misschien graag antibiotica willen om hun symptomen aan te pakken, mogen deze geneesmiddelen alleen door artsen worden voorgeschreven wanneer dat nodig is (en voor de kortst mogelijke tijd) en op de juiste manier worden gebruikt om het risico op resistentie tegen geneesmiddelen te verminderen.
Dat gezegd hebbende, de overgrote meerderheid van UTI’s wordt veroorzaakt door bacteriën en als zodanig behandeld met antibiotica. De keuze van het medicijn is grotendeels afhankelijk van het feit of de infectie zich in de blaas (cystitis) of de nieren (pyelonefritis) bevindt.
Cystitisbehandeling
De eerstelijns antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van ongecompliceerde cystitis omvatten:
- Trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX)
- Nitrofurantoinemonohydraat
- Fosfomycine
Symptomen van cystitis verdwijnen doorgaans binnen zes dagen na aanvang van de behandeling. De behandeling kan langer duren als u terugkerende UTI’s heeft of ernstige urinewegsymptomen hebt. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, duizeligheid, maagklachten, vermoeidheid, misselijkheid, braken, jeuk en huiduitslag.
Nitrofurantoïne en fosfomycine moeten worden vermeden als er verschijnselen zijn van een nierinfectie, waaronder pijn in de zij, koorts, misselijkheid, braken en koude rillingen.
Pyelonephritis Behandeling
Ongeveer 90% van de acute nierinfecties kan worden behandeld met orale antibiotica. De meest voorgeschreven zijn:
- Fluoroquinolonen (zoals ciprofloxacine en levofloxacine)
- Cefalosporinen (zoals ceftriaxon)
- Penicilline
- Amoxicilline
- Augmentin (amoxicilline-clavulanaatkalium)
Mensen met mildere infecties kunnen slechts vijf tot zeven dagen behandeling nodig hebben. Daarentegen kunnen zwangere vrouwen een cursus van zeven tot veertien dagen nodig hebben, terwijl mensen met immuunvergiftiging tot 21 dagen behandeling nodig hebben. Ernstige gevallen kunnen een combinatie van intraveneuze (IV) en orale antibiotica vereisen.
Fluoroquinolonen zijn geneesmiddelen voor zwangerschapscategorie C (wat betekent dat ze geboorteafwijkingen hebben veroorzaakt in dierstudies) en mogen niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt.
De bijwerkingen van de aanbevolen antibiotica zijn vrijwel hetzelfde als die voor cystitis. Bepaalde geneesmiddelen (zoals penicilline) kunnen echter een mogelijk levensbedreigende allergie van het gehele lichaam veroorzaken die bekend staat als anafylaxie. Als anafylaxis onbehandeld blijft, kan dit leiden tot shock, coma, cardiale of respiratoire insufficiëntie en overlijden.
Complementaire geneeskunde (CAM)
Hoewel een aantal alternatieve benaderingen zijn voorgesteld om een urineweginfectie te behandelen of te voorkomen, ontbrak het bewijsmateriaal tot nu toe.
Sommige, zoals probiotica, hebben niet dezelfde voordelen voor de urinewegen aangetoond als voor andere orgaansystemen. Anderen, zoals zink supplementen die worden gebruikt om de UTI-therapie te ondersteunen, bleken het risico op urinewegcomplicaties te verhogen.
Andere folkremedies zoals knoflook, mierikswortel, Oost-Indische kers en Salvia plebeia-die worden gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM), hebben weinig of geen nut getoond bij de behandeling of preventie van UTI’s in een paar beschikbare onderzoeken naar hun gebruik.
Zoals hierboven vermeld, is cranberrysap een optie die u zou kunnen overwegen. Cranberry-supplementen, meestal verkrijgbaar in caplet-formuleringen, zijn ook beschikbaar.
D-Mannose
Eén voedingssupplement dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken, is een eenvoudige suiker die is afgeleid van veenbessen en andere planten die bekend staan als D-mannose. In tegenstelling tot de meeste suikers, komt D-mannose niet gemakkelijk in de bloedbaan en wordt snel, ongewijzigd, in 30 tot 60 minuten uit het lichaam uitgescheiden.
Omdat D-mannose niet gemetaboliseerd blijft, verhoogt het de bloedsuikerspiegel niet op dezelfde manier als andere suikers. In plaats daarvan bindt het aan de bekleding van het darmkanaal en voorkomt het dat bacteriën zich hechten aan en epitheelcellen infecteren.
Hoewel er geen aanwijzingen zijn dat D-mannose een urineweginfectie kan behandelen, bleek uit een onderzoek uit 2014 in World Journal of Urology that dat vrouwen die dagelijks D-mannosepoeder gebruikten een lagere UTI-recidief hadden in vergelijking met degenen die een placebo. Bovendien bleek het dagelijkse gebruik van D-mannose net zo effectief te zijn om UTI-recidieven te voorkomen als het dagelijks gebruik van het antibioticum nitrofurantoïne. Dat gezegd hebbende, D-mannose supplementen kunnen een opgeblazen gevoel, slappe ontlasting en diarree veroorzaken. Bij inname in overmatige doses, is er ook bezorgd dat D-mannose kan leiden tot nierschade. Als zodanig spreekt u met uw arts voordat u deze of een andere OTC-remedie, aanvulling of kruidengeneesmiddel neemt.
