Overzicht
De tarsaltunnel is een ruimte in de voet gevormd tussen botten en overliggend bindweefsel. In de tarsaltunnel ligt een zenuw die de achterste tibiale zenuw wordt genoemd, evenals slagaders, aders en pezen. De tarsaltunnel is aan de ene kant omgeven door stevige botten en aan de andere kant door taai fibreus weefsel van het flexor retinaculum ligament. Deze tunnel heeft een zeer beperkte ruimte en de harde oppervlakken zijn niet flexibel om meer ruimte te bieden.
Het Tarsaaltunnel-syndroom treedt op wanneer de achterste tibiale zenuw wordt gecomprimeerd in de tarsaltunnel. Deze aandoening lijkt erg op het mechanisme van carpaal tunnelsyndroom in de pols. Beide aandoeningen ontstaan wanneer een zenuw in een beperkte ruimte wordt samengeknepen. De tarsaltunnel, zoals eerder vermeld, heeft weinig ruimte om te geven. Wanneer de ruimte krap wordt, wordt de scheenbeenzenuw afgeknepen.
Symptomen
Wanneer de thorax van het achterste scheenbeen in de tarsaltunnel wordt samengedrukt, klagen patiënten gewoonlijk over gevoelloosheid over de onderkant van de voet, evenals klachten van pijn, brandend en tintelend gevoel over de basis van de voet en hiel. Sommige mensen klagen over pijnscheuten. De pijn kan op één plek zijn, of het kan zich voordoen over een groter gebied van de voet, enkel en kuit. Af en toe wordt het tarsaltunnelsyndroom verward met plantaire fasciitis of hielspoor.
Oorzaak
De oorzaak van het tarsaltunnelsyndroom is in de meeste gevallen onbekend, maar kan het gevolg zijn van fracturen, arthritische botuitlopers, ganglionen en andere goedaardige tumoren, spieraanvallen of misvormingen van voeten. Als u bogen hebt gevallen en uw hiel naar buiten kantelt , dat kan spanning veroorzaken in het tarsaltunnelgebied.
Als u zwelling of ontsteking in de enkel van een verstuikte enkel, diabetes of artritis heeft, kan deze de tunnel smaller maken. Een spatader of gezwollen pees kan ook een oorzaak zijn.
Diagnose
Vanwege de symptomen van het tarsaaltunnel-syndroom beschrijven de meeste patiënten een vergelijkbare geschiedenis van symptomen. Zoals eerder vermeld, kan de diagnose van het tarsaltunnelsyndroom echter verwarrend zijn.
Als u de zenuw aanraakt terwijl deze door de tarsaltunnel gaat, de zogenaamde ‘Tinel’s Test’, kunnen de symptomen optreden en kan het tarsaaltunnel-syndroom de oorzaak van het probleem zijn. Elektrodiagnostische onderzoeken die detecteren hoe goed een puls van elektriciteit via een zenuw stroomt, kunnen ook helpen bij de diagnose als er enige reden voor verwarring is.
Behandelingen
De behandeling begint met ontstekingsremmende medicijnen en mogelijk een injectie van cortisone in het gebied rond de zenuw. Orthotics en veranderingen in schoeisel kunnen ook helpen om de symptomen te verlichten.
Als geen van deze maatregelen helpt, kan een procedure met de naam tarsal tunnelloslaat nodig zijn. Dit is een chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd in de operatiekamer en deze duurt ongeveer 30 tot 45 minuten. Wanneer een tarsale tunnelafgifte wordt uitgevoerd, wordt een incisie gemaakt om de tarsaltunnel te openen en de druk op de laterale tibia-zenuw te verminderen. Deze operatie lijkt ook erg op een carpale tunnelloslating in de pols.
