Sommige onderzoeken wijzen uit dat onze hersenen het meest functioneren in onze twintiger jaren, en zeggen dat het vanaf nu allemaal bergafwaarts gaat. (Bedankt voor het opbeurende onderzoek?)
Andere studies zijn iets bemoedigender en hebben geconcludeerd dat bepaalde typen cognitief functioneren in de loop van de tijd verbeteren.
Dus, wat zijn normale cognitieve veranderingen gedurende de tijd?
- Incidentele problemen met woord zoeken. Af en toe kan je gewoon niet het juiste woord verzinnen.
- Snelheid van verwerking. Je bent misschien niet zo razendsnel als je was bij berekeningen of het nemen van beslissingen.
- Verdeelde aandacht.Het kan een beetje moeilijker zijn om u op meer dan één ding tegelijk te concentreren. Als u bijvoorbeeld telefoneert en tegelijkertijd uw e-mail bekijkt, bent u wellicht meer afgeleid.
- Moeilijker voor meerdere taken. Meerdere taken tegelijkertijd uitvoeren of heen en weer schakelen tussen taken kan iets minder efficiënt zijn.
- Sommige geheugenveranderingen. U kunt in de loop van de tijd enkele subtiele geheugenveranderingen ervaren, zoals een verminderde helderheid van episodische herinneringen of toekomstige herinneringen (die kunnen worden gecompenseerd door kalenders en andere herinneringshulpmiddelen zoals timers of telefoonroosters te gebruiken). De mogelijkheid om een aantal cijfers op te roepen en te herhalen zal in de loop van de tijd waarschijnlijk licht dalen.
Wat blijft hetzelfde of wordt beter?
- Semantisch geheugen. Je vocabulaire moet in de loop van de jaren redelijk constant blijven.
- Procedureel geheugen. Je geheugen voor hoe je dingen moet doen, zoals fietsen, moet stabiel blijven.
- Crystalized intelligentie. Door de opeenhoping van feiten, ervaring en kennis in de loop van de tijd, zul je een hoger niveau van gekristalliseerde intelligentie hebben. Je kunt effectiever zijn in het oplossen van alledaagse problemen, volgens sommige onderzoeken, omdat je levenskennis en -ervaring hebt.
Is ADL-werking de makkelijke manier om te bepalen of u zich zorgen moet maken of niet?
Een onderzoek concludeert dat normale cognitieve veroudering kan worden onderscheiden van dementie door simpelweg het vermogen te beoordelen om activiteiten van het dagelijks leven uit te voeren. Verminderd vermogen om ADL’s uit te voeren (standaard routinezorg zoals hygiëne, aankleden en eten) zou wijzen op abnormale cognitie. Het is echter onwaarschijnlijk dat deze methode, hoewel deze misschien accuraat is in het onderscheiden van dementie en normale cognitieve veroudering, vroege cognitieve achteruitgang kan detecteren, en er zijn veel voordelen aan vroege detectie.
Het echt goede nieuws
Hoewel er verschillende onderzoeken zijn die een geleidelijke en lichte afname van de cognitie in de loop van de tijd laten zien, is er ook een groot aantal wetenschappelijke onderzoeken die concluderen dat we iets aan deze potentiële achteruitgang kunnen doen. Onderzoek heeft herhaaldelijk aangetoond dat geheugen, woordvinden en algemene cognitie kunnen worden verbeterd door middel van lichaamsbeweging, voeding, mentale oefeningen en een goede lichamelijke gezondheid. De wetenschap heeft zelfs aangetoond dat het mogelijk is om een deel van de hersenatrofie om te keren die typisch gepaard gaat met veroudering.
Dat is goed nieuws, vooral als je de jaren twintig achter je hebt gelaten.
