Een van de problemen die de ziekte van Parkinson zo gecompliceerd maken, is de fijne balans tussen de behandeling van de symptomen van de ziekte en het minimaliseren van de bijwerkingen van de medicijnen zelf.
En wanneer die zeer fijne lijn wordt overschreden, kan dit bijwerkingen veroorzaken die verontrustender zijn dan de symptomen zelf.
We weten allemaal dat deze progressieve neurologische aandoening vier primaire symptomen vertoont: rusttremor, bradykinesie (traagheid van beweging), posturale instabiliteit (instabiel en vatbaar voor vallen) en stijfheid (stijfheid).
Maar om je management te optimaliseren, is het belangrijk om jezelf verder te ontwikkelen dan de basisbeginselen – hoe meer je weet over je ziekte, hoe beter je conditie zal zijn.
Dit komt omdat in tegenstelling tot diabetes, waar patiënten hun bloedglucosewaarden of hoge cholesterol registreren dat gevolgd wordt door bloedwerk, er momenteel geen objectieve test is voor Parkinson. Artsen vertrouwen op het verhalende en klinische onderzoek van een patiënt voordat ze managementsuggesties of medicatie-aanpassingen doen.
Dus wat u aan uw arts meldt over hoe u het doet, is heel belangrijk en weten wat te communiceren is van vitaal belang.
Verschillen tussen dystonie en dyskinesie
Een onderscheid dat voor deze discussie erg belangrijk kan zijn, is het verschil tussen dystonie en dyskinesie en wanneer ze zich in de loop van de dag voordoen in verhouding tot uw medicatiedoses.
Wat betekenen deze termen in de eerste plaats?
Dystonie is een verlengde samentrekking van een bepaalde spier of verhoogde spierspanning die resulteert in abnormale houding of een spierspasmatie. Het verwart meestal het lichaamsdeel op een pijnlijke manier en is afhankelijk van welke spiergroep erbij betrokken is, meestal behoorlijk slopend. Bij sommige mensen presenteert dit zich als een krul van hun tenen, waardoor het moeilijk is om bijvoorbeeld te lopen.
Of het kan zich vooral in de nekspieren manifesteren, waardoor het hoofd pijnlijk naar één kant draait.
Dyskinesie is aan de andere kant meer een ritmische samentrekking van grote spiergroepen, vaak beschreven als een rollende of kronkelende beweging.
Niet iedereen ervaart deze twee symptomen, maar het verschil tussen hen herkennen is belangrijk, vooral als het gaat om het toedienen van medicijnen.
Oorzaken van dystonie en dyskinesie
Van dyskinesieën wordt vaak gedacht dat het een bijwerking van dopamine-vervangende medicatie is, die optreedt op het moment dat levodopa zijn hoogste concentratie in het bloed heeft bereikt. Het medicijnniveau kan effectief zijn bij het beheersen van de symptomen van uw Parkinson, maar het is hoog genoeg om dit onaangename bijeffect te veroorzaken.
Maar er is ook een fenomeen genaamd difasische dyskinesie – dat is waar deze abnormale beweging optreedt aan het begin en het einde van de doseercyclus wanneer de concentratie van medicatie in uw systeem het laagst is in plaats van op zijn hoogtepunt.
Evenzo kunnen dystonieën een symptoom zijn van onvoldoende gecontroleerde Parkinson of (iets minder vaak) feitelijk een bijwerking van levodopa zijn – het is nogal gecompliceerd.
Dat is de reden waarom niet alleen het verschil in het soort bewegingen wordt herkend, maar ook wanneer ze zich voordoen in relatie tot uw medicatie, is van onschatbare waarde – de rapportage van één scenario kan leiden tot medicatieverhoging, terwijl de andere een verlaging van de dosis of verandering in het doseringsschema.
Management
Medicijnen beheren en uw symptomen kunnen zowel voor u als voor uw medische team een moeilijke taak zijn. Maar weten waar je op moet letten en welke informatie je moet overbrengen, is van vitaal belang. In feite zal een grotere kennis van en inzicht in uw ziekte en de mogelijke bijwerkingen van uw medicijnen er uiteindelijk toe bijdragen dat uw arts beslissingen neemt over uw management.
