Als u iemand kent die leeft met de ziekte van Alzheimer, vasculaire dementie, Lewy body dementie of een ander type dementie, weet u dat deze omstandigheden veel uitdagingen met zich meebrengen. Symptomen zoals geheugenverlies, problemen met woord zoeken, desoriëntatie, gedrags- en psychologische symptomen en algemene verwarring zijn moeilijk, zowel voor de persoon die ze ervaart als voor geliefden en zorgverleners om naar te kijken.
Maar naast de moeilijkheden die deze uitdagingen met zich meebrengen, brengen ze ons ook herinneringen aan verschillende belangrijke waarheden die we vaak vergeten in ons snelle leven. De waarheid is dat als we bereid zijn om te luisteren en te kijken, we veel dingen kunnen leren van geliefden die dementie hebben en deze moeilijkheden ervaren. Deze herinneringen van hen kunnen als geschenk voor ons allemaal dienen, omdat ze ons leven helpen verrijken.
Gevoelens zijn vaak belangrijker dan feiten
Vraagt u zich ooit af of het er echt toe doet? Te midden van de uitdagingen om een verzorger te zijn, kan het gemakkelijk zijn om tijd tekort te komen terwijl we proberen onze verschillende verplichtingen in evenwicht te houden. Op die momenten vraag je misschien de waarde van tijd doorbrengen met iemand die misschien zou vergeten dat je er even later was.
Onderzoek zegt echter dat hoewel een bezoek aan je geliefde met dementie snel vergeten kan worden, de positieve gevoelens die je tijdens je bezoek hebt gecreëerd, lang voorbij zullen blijven aan de specifieke herinnering eraan.
Bovendien heeft u, evenals hen, baat bij het doorbrengen van tijd met uw geliefde.
De waarheid is dat aandacht schenken aan en voorzichtig zijn met de gevoelens van iedereen (dementie of niet) belangrijk is, omdat ze zich vaak zullen herinneren hoe we ze hebben laten voelen, boven wat we zeiden of deden. Net als bij mensen met dementie, is dit vaak het geval, of het nu een positieve of een negatieve ervaring was.
De verstrekte informatie of de mondelinge uitwisseling die we met hen hebben gehad, zou kunnen afnemen, maar de manier waarop we ze hebben gemaakt, heeft vaak een blijvende impact.
Acties zijn effectiever dan woorden
Soms vereist communicatie bij dementie meer handelingen en minder woorden. Als u bijvoorbeeld probeert iemand te helpen bij het uitvoeren van zijn dagelijkse bezigheden, zoals tandenpoetsen, bent u wellicht succesvoller als u minder spreekt, maar op uzelf kunt aantonen hoe u uw eigen tanden poetst. Dit kan dienen als een model voor uw geliefde om haar te volgen door haar eraan te herinneren welke stappen moeten worden ondernomen om de taak te volbrengen.
De waarheid is dat in veel van het leven, dat wat we doen zwaarder is dan wat we zeggen. We kunnen een goed gesprek voeren, maar het bewijs zit in onze acties. Als onze woorden en daden niet bij elkaar passen, zullen onze acties opwegen tegen onze woorden en zullen ze luider communiceren dan wat we zeggen, net zoals ze doen voor mensen met dementie.
Passende fysieke aanraking is nuttig
Als we zorgen voor iemand met dementie, is het belangrijk om te onthouden dat ze baat zou kunnen hebben bij fysieke aanraking die niets te maken heeft met iets proberen te doen voor haar. Met andere woorden, houd haar hand vast, borstel haar haar als ze dat rustgevend vindt en geef haar een knuffel.
Laat alles er niet toe doen om de betreffende taak te voltooien.
De waarheid is dat de meesten van ons baat zouden hebben bij grotere hoeveelheden van de juiste fysieke aanraking van anderen. Dit communiceert dat we geliefd, verzorgd en gekoesterd worden door mensen om ons heen. Een knuffel of een klopje op de schouder kan een lange weg naar het overbrengen van de moeite waard zijn, iemand aanmoedigen of gewoon onze dag opfleuren. De voordelen van menselijke aanraking zijn niet alleen van toepassing op mensen met dementie, maar voor ons allemaal.
Muziek is krachtig
Het gebruik van muziek bij dementie kan krachtige effecten hebben. De herinneringen en nostalgie kunnen snel vloeien bij het horen van een favoriet lied uit het verleden.
Je geliefde kan beginnen mee te zingen en elk woord onthouden, zelfs als hij in gesprek is, worstelt hij om genoeg woorden te vinden om een zin te vormen. Muziek kan ook een grote afleiding zijn, waardoor je hem bijvoorbeeld ’s ochtends gemakkelijker kunt aankleden. Muziek kan er ook voor zorgen dat een teruggetrokken persoon opfleurt en begint zijn voet op het ritme te tikken.
De waarheid is dat muziek macht heeft voor velen van ons. Je kunt een liedje naar een vriend sturen om hem eraan te herinneren dat je aan hem denkt of naar muziek in de kerk luistert die je aanmoedigt. Je zou kunnen luisteren naar een lied van jaren geleden dat je terugbrengt naar die tijd in je leven. De schoonheid van muziek kan ons doen dansen, huilen, liefhebben, twijfelen en geloven, en soms kan het horen van onze gevoelens uitgedrukt in liedjes een mate van genezing in ons beginnen wanneer het leven moeilijk is. Dit is ook een eigenschap die we delen met degenen die leven met een diagnose van dementie.
Leef in het heden
Dementie zorgt ervoor dat iemand zich op vandaag concentreert. Vanwege geheugenstoornissen bij dementie kan uw geliefde mogelijk geen namen van familieleden of bepaalde gebeurtenissen of personen herinneren. Zowel korte-termijn herinneringen, zoals wat hij at voor het ontbijt, en lange-termijn herinneringen, bijvoorbeeld, de naam van de middelbare school die hij 50 jaar geleden bijwoonde, worden aangetast door dementie.
Vooruitkijken naar de toekomst is ook moeilijk voor mensen met dementie. Dingen die nog niet zijn gebeurd, zijn abstract van aard, dus de algemene focus ligt op het hier en nu.
De waarheid is dat we allemaal verstandig zijn om de persoon met dementie te volgen door meer van onze tijd en energie in het heden te spenderen, in plaats van vast te zitten in spijt of pijn van het verleden of zorgen te maken over wat er gaat gebeuren in de toekomst. Natuurlijk zijn er tijden dat we gebeurtenissen of problemen moeten verwerken zodat we op een gezonde manier vooruitgang kunnen boeken in het leven, en vooruit plannen is belangrijk. We moeten er echter voor waken deze gave van ontwaken vanmorgen niet te missen en vandaag te leven.
Hulp vragen Is Waardig
Heb je ooit iemand met dementie om hulp horen roepen? Soms lijkt het erop dat de persoon met dementie vast komt te zitten bij het roepen naar anderen, maar vaak is het beter dan degenen te kijken die hulp nodig hebben en te trots of koppig zijn om erom te vragen.
De waarheid is dat hoewel onafhankelijkheid en isolatie typerend zijn voor onze samenleving, het niet alleen degenen zijn die moeite hebben met geheugenverlies, maar die hulp nodig hebben. We hebben elkaar allemaal nodig en soms moeten we leren om hulp te vragen. Een gevoel van gemeenschap en teamwerk is belangrijk, en het neerzetten van onze trots door om hulp te vragen, kan onderling afhankelijke relaties bevorderen die transparant en oprecht zijn.
Waarom stress over de kleine dingen?
Als iemand met dementie een zware dag doormaakt en een aantal uitdagende gedragingen vertoont, weten we dat hij soms wat extra tijd en ruimte nodig heeft, en we beginnen onze verwachtingen en ons verlangen naar controle over de dingen die er echt niet aan toe zijn te laten gaan. er toe doen. Is het bijvoorbeeld echt zo groot dat hij eerst het dessert wil eten of sokken draagt die niet kloppen? Het maakt gewoon niet uit, en de dag zal zoveel soepeler verlopen nadat we ons perspectief hebben aangepast.
De waarheid is dat we onszelf vaak zo boos maken over dingen die er op de lange duur eigenlijk niet toe doen. Soms is het heel gemakkelijk om perspectief te verliezen op wat echt belangrijk is. We zouden er allemaal goed aan doen om dezelfde strategie van loslaten toe te passen die we zouden kunnen gebruiken bij dementie door onszelf eraan te herinneren om te ademen, los te laten en dingen terug te plaatsen in perspectief.
Kinderen zijn goed medicijn
Als u ooit in een verpleegtehuis of een woonzorgcentrum bent geweest en hebt gekeken wat er gebeurt wanneer jonge kinderen de faciliteit binnengaan, weet u dat dit waar is. De dag kan stilletjes vooruitgaan en een oudere volwassene met dementie dommelt in haar rolstoel na het spelen van een bingogame. Plots hoor je de geluiden van gegiechel van de kinderen van een bezoekende familie en iedereen begint rechtop te zitten en op te letten. De slapende bewoner wordt wakker en de bewoner die worstelt met depressie begint te glimlachen en te praten met het twee jaar oude kind dat door de kamer rent.
Onderzoek naar intergenerationele programma’s toont aan dat zowel kinderen als ouderen kunnen profiteren van deze interacties. De relaties die zich over generaties ontwikkelen, kunnen de cognitieve activiteit verhogen en de kwaliteit van leven verbeteren voor zowel de kinderen als de oudere volwassenen.
De waarheid is dat we soms te druk zijn om aandacht te schenken aan de kinderen om ons heen. Terwijl leraren en ouders zullen ophelderen dat het geen zonneschijn en rozen is als er kinderen in de buurt zijn, zullen ze ons ook vertellen dat tijd doorbrengen met kinderen hun leven verrijkt. Laten we niet wachten tot we dementie hebben om de vreugde van kinderen op te merken.
De ziekte is niet de persoon
Eén ding dat mensen met dementie willen dat we ons eraan herinneren, is dat hun ziekte niet hun identiteit is. Dit wordt vooral in onze taal overgebracht – in de manier waarop we praten en schrijven. Voorstanders van dementie hebben ons er vaak aan herinnerd dat in plaats van de term ‘de demente patiënt’ te gebruiken, we in plaats daarvan de woorden ‘de persoon met dementie’ kunnen gebruiken om aan te geven dat de persoon primair is, niet de diagnose dementie. Dit kan het stigma dat aan de ziekte is verbonden verminderen.
De waarheid is dat we moeten weten en onthouden dat er geen onbetekenende mensen zijn, en dat een diagnose, ziekte of handicap de waarde van een persoon niet vermindert. Laten we onszelf vangen de volgende keer dat we iemand identificeren aan de hand van hun diagnose (zoals "de kankerpatiënt") en ons eraan herinneren dat zij in de eerste plaats een persoon zijn met een unieke waarde. De mensen om ons heen zijn niet "minder dan" alleen omdat ze anders zijn, geboren zijn met een handicap of de diagnose van een ziekte hebben. In feite kunnen ze, net als de persoon met dementie, in staat zijn om ons verschillende waarheden te leren die ons perspectief zullen veranderen en ons leven zullen verrijken.
Een woord van heel dichtbij
In het midden van de vele uitdagingen waarmee diegenen geconfronteerd worden die met dementie leven, bieden ze ons aangrijpende herinneringen aan waarheden die wij die zonder dementie zijn vaak vergeten.
