Aan de oostkust van de Zwarte Zee en het zuidwestelijke deel van de Kaukasus is een gedeeltelijk erkende staat bekend als Abchazië (of de autonome republiek Abchazië). In de bergen van de Kaukasus in het zuiden van Rusland wonen de Abkhasia, een gemeenschap van mensen die bekend staan om hun ongelooflijke levensduur en levensduur. Deze relatief kleine groep mensen staat al geruime tijd bekend om haar extreem lange en gezonde leven.
In feite werden in de jaren zestig en zeventig claims ingediend voor een levensduur van 150 jaar, huwelijken op 110-jarige leeftijd en zelfs verhalen over mannen die op 136-jarige leeftijd kinderen verwekken! De grootste claim, gemaakt door de door propaganda geobsedeerde Sovjet-Unie, was dat een Abchazische man genaamd Shirali Muslimov een opmerkelijke 168 jaar oud bereikte. De Sovjets eerden hem en zijn levensduur met een postzegel, waardoor sommigen te vragen, zijn de verhalen waar?
Hoe oud zijn de Abchasia?
Simpel gezegd, de wonderbaarlijke verhalen van honderdjarigen en supercentenarians waren niet helemaal waar. Zoals te verwachten was, werd nogal wat hype gebouwd rond de langlevenlegenden van de Abchasia. De Abkhasische cultuur heeft de leeftijd enorm beloond, zo veel mensen overdreven. Bovendien, zoals vele ongelooflijke verhalen, was de waarheid waarschijnlijk alleen nog verder verfraaid met elk vertellen van de moderne legende.
Ondanks de overdreven verhalen, behoorden de Abchasische mensen nog steeds tot de langstlevende samenlevingen in de moderne geschiedenis met meer honderdplussers dan de meeste landen in de wereld – en dat nog steeds zijn.
Buiten dat onderscheid behoren de Abkhasians ook tot de gezondste vergrijzende bevolking – zowel geestelijk als lichamelijk. Het is bekend dat ouderlingen de bergen op en af rennen, lachend en dansend. Ongeacht hoe lang mensen in Abchazië ook leven, het is duidelijk dat ze bijna geen enkele chronische ziekte ondergaan die we tegenwoordig hebben, wat waarschijnlijk grotendeels te wijten is aan hun cultuur, gemeenschap en levensstijl.
Hun oefenprogramma
De Abchasia wonen in de bergen en brengen bijna elke dag op en neer, en op en neer in de dunne berglucht. Deze constante activiteit zou de oudere leden van de Abchasia fit hebben gehouden zonder toevlucht te nemen tot fitnessprogramma’s of formele oefeningen.
Dieet
Naast de unieke actieve levensstijl, is het ook bekend dat de Abkhasia een voornamelijk op planten gebaseerd dieet volgt, met de nadruk op vers (zoals in vers geplukt "vers" voedsel), volle granen en noten. De dag begint meestal met een frisse salade van rauwe groenten geoogst uit de tuin. Noten worden bij bijna elke maaltijd geserveerd, brengen antioxiderende waarde, en ze staan bekend om hun matzoni, een gekweekte melkdrank. Maar misschien net zo belangrijk als wat de Abkhasian mensen eten is wat ze niet eten. Ze zijn een gemeenschap die geen geraffineerde bloem, olie of suikers consumeert.
Niet alleen zijn de Abchias bekend om het verse voedsel dat ze consumeren, maar ook om hun algehele calorie-inname. Het gemiddelde Abchazische dieet bevat ver onder de voorgeschreven 2000 calorieën per dag. De Abchasia eten niet alleen gezond voedsel, maar eten er relatief weinig van, wat voor veel onderzoekers met een lange levensduur niet echt een verrassing is, omdat het beperken van de calorie-inname de levensverwachting in laboratoriumsituaties verhoogt.
Hun levensduur "geheim"
De meeste experts zijn het erover eens dat er niet één geheim is voor de enorme levensduur van het Abkhasian-volk. Naast een actieve levensstijl en een beperkt, maar gezond dieet, hebben de Abchasias ook sterke culturele invloeden gehad die waarschijnlijk alleen hebben bijgedragen aan het aantal leden van de gemeenschap die tot ver in de jaren negentig en zelfs tot één honderd jaar hebben geleefd. Als je één les van de Abchasia neemt, laat dit dan zijn: ze vinden het echt leuk om oud te worden. Als een groep kijken ze, in tegenstelling tot een groot deel van de rest van de wereld, uit naar ouder worden. Leeftijd geeft hen status in hun gemeenschap, extreem respect en een gevoel van plaats.
Zelfs op hun oude dag lijken Abkhasians nooit met pensioen te gaan in de westerse zin van het woord en blijven actieve deelnemers aan hun gemeenschap tot het einde van hun leven.
