Hoewel er vanaf nu geen genezing is voor het prikkelbare darm syndroom (IBS), zijn er veel soorten medicijnen beschikbaar die gericht zijn op IBS-symptomen. Sommigen van hen pakken alleen een bepaald spijsverteringsymptoom aan, terwijl nieuwere medicijnen op de markt komen die zijn ontworpen om direct de algehele disfunctie aan te pakken die ten grondslag ligt aan IBS.
Dit zijn de primaire medicatie-opties die worden gebruikt om een persoon met IBS te behandelen.
Onthoud dat niet elk medicijn voor u geschikt is. Welke medicijnen uw arts zal aanbevelen, is afhankelijk van uw medische geschiedenis, de ernst van uw symptomen en uw overheersende darmaandoening. Sommige van deze medicijnen zijn alleen op recept verkrijgbaar, andere zijn vrij verkrijgbaar. Houd er rekening mee dat alleen omdat iets zonder recept verkrijgbaar is, niet betekent dat het geschikt voor u is. Zorg ervoor dat u de goedkeuring van uw arts krijgt voordat u iets nieuws probeert.
Algemene IBS-medicatie-opties
De volgende soorten medicijnen kunnen worden voorgeschreven aan iedereen die IBS ondergaat, ongeacht het specifieke subtype. (Blijf lezen voor informatie over medicijnen die specifiek gericht zijn tegen diarree-dominante IBS (IBS-D) en constipatie-dominante IBS (IBS-C).
Krampstillende medicijnen
Krampstillende medicijnen worden vaak voorgeschreven voor IBS, omdat ze kunnen helpen de buikholte te verlichten pijn en krampen die inherent zijn aan het hebben van IBS.
Ze hebben echter meestal een constiperend effect en zijn daarom misschien niet de beste keuze voor een persoon met IBS-C. Als onderzoek naar de veiligheid van antispasmodica voor de lange termijn het gebruik is beperkt, deze medicijnen kunnen geschikter zijn voor gebruik op korte termijn. Veel voorkomende antispasmodica voorgeschreven voor IBS zijn onder meer:
- Bentyl (dicyclomine)
- Buscopan (hyoscinebutylbromide)
- Anaspaz, Cystospaz, Levbid, Levsin (hyoscamine)
- Mebeverine (niet beschikbaar in de Verenigde Staten)
Antidepressiva
Antidepressiva worden vaak in lage doses gebruikt als een manier om IBS-symptomen te behandelen, omdat ze pijnverlichtende eigenschappen hebben en veilig zijn voor langdurig gebruik. ay beveelt een antidepressivum aan, zelfs als je niet depressief bent. Als u naast uw IBS een depressie of angst hebt, is het nog waarschijnlijker dat uw arts deze optie kiest.
Naast het verlichten van pijn, hebben antidepressiva soms bijwerkingen die te maken hebben met de spijsvertering. Uw arts kan dus een keuze maken op basis van het feit of u IBS-C of IBS-D heeft. Beschikbare typen omvatten de oudere tricyclische antidepressiva (beter voor IBS-D) of enkele van de nieuwere opties zoals de selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) serotonine-norepinefrine heropnameremmers, die beide mogelijk beter zijn voor IBS-C.
Medicatie-opties voor diarree-Overheersend IBS
De oude stand-by voor diarree-verlichting blijft imodium (loperamide), dat zonder recept verkrijgbaar is. Twee voorgeschreven medicijnen zijn onlangs goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van IBS-D:
Xifaxan (rifaximin) is een antibioticum dat oorspronkelijk werd gebruikt voor de behandeling van diarree van reizigers en de overgroei van dunne darmbacteriën (SIBO).
Het is FDA-goedkeuring voor de behandeling van "niet-constipatie-IBS." Xifaxan werkt anders dan de meeste antibiotica omdat het niet in uw bloedbaan terechtkomt, maar eerder beschikbaar is om bacteriën in uw kleine en grote darmen te treffen. Het wordt beschouwd als veilig te gebruiken voor maximaal drie cursussen van twee weken.
Viberzi (eluxadoline) is een medicijn dat opioïdereceptoren in uw spijsverteringsstelsel beïnvloedt om de symptomen van buikpijn en diarree te verlichten voor mensen met diarree-overheersende IBS (IBS-D). Omdat Viberzi een opiaatmedicijn is, wordt het geclassificeerd als een gereguleerde stof en bestaat er enige bezorgdheid over een mogelijkheid tot verslaving.
Medicatie-opties voor constipatie Overheersende IBS
Laxeermiddelen van alle soorten worden vaak gebruikt om het symptoom van constipatie te verlichten. Miralax (polyethyleenglycol), dat niet langer een recept vereist, is de enige die door onderzoekers is onderzocht op zijn effectiviteit in het verminderen van IBS-symptomen. Een studie vond dat het nuttig was voor het verlichten van constipatie en het verzachten van ontlasting, maar niet voor het verlichten van IBS-pijn.
Er zijn momenteel enkele receptgeneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van IBS-C:
Linzess (linaclotide) werkt op receptoren in het spijsverteringskanaal om de hoeveelheid vocht in uw dikke darm te verhogen. Naast IBS-C is Linzess door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van chronische idiopathische constipatie (CIC) bij volwassenen. In Europa wordt het medicijn Constella genoemd.
Amitiza (lubiprostone) is ook door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van CIC, samen met IBS-C. Amitiza richt zich op receptoren in het slijmvlies van de darmen om meer vocht vrij te maken. Helaas is misselijkheid een tamelijk frequente en onprettige bijwerking van Amitiza.
Resolor / Resotran (prucalopride) is een medicijn dat alleen in Canada en Europa verkrijgbaar is. Resolor werkt op de neurotransmitter serotonine in de darm en bevindt zich daarom in dezelfde klasse van medicijnen als Zelnorm, een medicijn dat vanwege ernstige bijwerkingen van de markt werd gehaald. Resolor is echter anders ontworpen om die ernstige complicaties te voorkomen. Vanaf nu is Resolor alleen goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau voor de behandeling van chronische obstipatie bij vrouwen.
IBS-medicatie in de testfase
Nieuwe medicijnen komen op de markt en andere mogelijke medicatie-opties ondergaan veiligheidsonderzoeken. Dit zijn de belangrijkste nieuwkomers; ze bevinden zich allemaal in verschillende teststadia qua veiligheid en effectiviteit. Als u meer te weten komt over uw opties, kunt u samen met uw arts een effectief behandelplan voor uw IBS ontwikkelen.
Asimadoline is een medicijn dat klinisch wordt onderzocht als een behandeling voor IBS-D. De medicatie richt zich op zeer specifieke receptorplaatsen in de dikke darm; het is te hopen dat een dergelijke specificiteit de bijwerkingen tot een minimum beperkt. In vroege onderzoeken lijkt het erop dat het medicijn het grootste effect heeft op het verlichten van buikpijn en ongemak.
Elobixibat is een medicijn dat momenteel wordt onderzocht als een behandeling voor CIC. Het werkt door de reabsorptie van galzuren uit de galblaas te verminderen, waardoor de hoeveelheid van deze zuren in uw dikke darm toeneemt. Dit zou helpen om het proces van ontlasting via de dikke darm te versnellen. Er is vanaf nu geen klinisch onderzoek naar de werkzaamheid van elobixibat op IBS-C.
Plecanatide werkt op dezelfde manier als Linzess en ondergaat momenteel klinische proeven als een behandeling voor IBS-C en CIC.
Tenapanor is een medicijn tegen een nieraandoening. Het werkt door de absorptie van natrium in het spijsverteringskanaal te verminderen; een verhoging van de hoeveelheid natrium wordt verondersteld om de hoeveelheid water in de dikke darm te verhogen. Om deze reden ondergaat Tenapanor momenteel klinische proeven als een behandeling voor IBS-C.
Een woord van heel dichtbij
Hoewel je, zoals je kunt zien, een verscheidenheid aan medicijnen voor IBS hebt, vinden veel mensen met IBS dat de medicatie die ze proberen niet voldoende is om hun symptomen volledig te elimineren. In sommige gevallen ervaren ze bijwerkingen en moeten ze stoppen met het gebruik van het geneesmiddel. Gelukkig is medicatie niet de enige beschikbare behandeling voor IBS. Je andere opties omvatten vrij verkrijgbare medicijnen, dieetaanpassingen en psychologische therapieën. Houd de communicatielijnen open met uw arts om te komen tot het beste behandelplan voor u.
