Antibiotica werden in de jaren veertig als ‘wonderdrugs’ beschouwd, maar er zijn verschillende misverstanden over wat ze doen en hoe ze werken. Ontdek gemeenschappelijke misvattingen over antibiotica en de waarheden achter de mythen.
Mythe: In de jaren veertig van de vorige eeuw gold het ‘wondermiddel’ en antibiotica zijn de remedie van vrijwel elke infectieziekte.
Werkelijkheid: Antibiotica werken alleen op infecties door bacteriën, niet op virussen.
Sommige schimmels en parasieten kunnen gevoelig zijn voor bepaalde antibiotica.
Mythe: Voorgeschreven antibiotica kunnen worden gestopt als de symptomen verdwijnen.
Werkelijkheid: Het is absoluut noodzakelijk om de instructies van uw arts op te volgen als het gaat om het nemen van antibiotica. Als de doktersvoorschrift niet wordt ingevuld, kan dit leiden tot herinfectie of het ontstaan van antibioticaresistente bacteriën, die veel dodelijker en moeilijker te bestrijden zijn (zie hierboven).
Mythe: Antibiotica kunnen worden genomen als preventieve maatregelen tegen sommige infecties, zoals tijdens reizen naar het buitenland.
Werkelijkheid: Er is meer kwaad dan hulp bij het nemen van antibiotica als u niet ziek bent. Door antibiotica te gebruiken wanneer ze niet nodig zijn, bestaat er een verhoogd risico om de natuurlijke flora van je lichaam weg te vagen en het vatbaar te maken voor infectie door pathogene bacteriën. Bovendien is gegarandeerd dat sommige bacteriën (waaronder mogelijk ziektes) tijdens antibioticabehandeling zullen overleven.
Deze bacteriën zullen antibioticaresistent zijn en op lange termijn meer problemen veroorzaken (zie hierboven).
Mythe: Artsen kunnen een bacteriële infectie diagnosticeren tijdens lichamelijk onderzoek en dienovereenkomstig antibiotica voorschrijven.
Werkelijkheid: Er zijn slechts een paar tekenen die een bacteriële infectie onderscheiden van die van een virus of ander infectieus agens.
Het is echter niet zo gemakkelijk om vast te stellen dat een infectie bacterieel is zonder aanvullende tests uit te voeren. In de meeste gevallen moet infectie door bacteriën voorafgaand aan antibiotica worden gecontroleerd, maar dit wordt over het algemeen aan de arts overgelaten. Het voorschrijven van antibiotica voor een virale infectie loopt het risico onnodige bijwerkingen te veroorzaken. Het gebruik van amoxicilline voor de behandeling van mononucleosis ("de zoenziekte"), die wordt veroorzaakt door een virus, kan bijvoorbeeld resulteren in uitslag van het hele lichaam.
Mythe: Het is beter om items te gebruiken die als "antibacterieel" worden beschouwd (zoals antibacteriële zeep, tandenborstelhandvatten, sokken, enz.)
Werkelijkheid: Sommige "antibacteriële" items zijn prima te gebruiken, zolang ze maar t bevatten antibiotica. Overmatig gebruik en misbruik van antibiotica kan leiden tot het ontstaan van antibioticaresistente bacteriestammen, die hun eigen problemen hebben (zie hierboven).
