Wat is Vecuronium?
Vecuronium is een neuromusculaire blokkerende stof, een type spierontspannend middel dat gewoonlijk een paralytische agent wordt genoemd. Het voorkomt dat zenuwimpulsen vanuit de hersenen de spieren van het lichaam laten bewegen en verhinderen dat de meeste spieren in het lichaam bewegen.
Het hart wordt niet gestopt door Vecuronium, dus het hart blijft kloppen na toediening van het geneesmiddel.
Hoe wordt Vecuronium toegediend
Vecuronium wordt toegediend via een infuus, direct in de bloedbaan toegediend. Het heeft effect in seconden na toediening.
Waarom wordt Vecuronium gebruikt?
Vecuronium wordt gebruikt als onderdeel van algemene anesthesie, waardoor de patiënt tijdens de operatie niet kan bewegen. Bewegingen zo klein als een zenuwtrekkingen kunnen een chirurgische fout veroorzaken, dus het is belangrijk dat de patiënt absoluut stilstaat terwijl de chirurg in werking is.
Vecuronium wordt niet voorgeschreven of verstrekt voor thuisgebruik.
Vecuronium en algemene anesthesie
Terwijl Vecuronium verlamming van het lichaam veroorzaakt, wordt de patiënt niet bewusteloos, dus er zijn aanvullende medicijnen nodig om te zorgen dat de patiënt zich niet bewust is van de chirurgische procedure tijdens anesthesie.
Het gebruik van Vecuronium vereist dat de patiënt wordt geïntubeerd en op een beademingstoestel wordt geplaatst. Dit komt omdat het diafragma, de groep spieren waardoor we kunnen ademen, verlamd is.
De ventilator doet het werk van het diafragma tijdens de operatie.
Vecuronium-bijwerkingen
Vecuronium werkt op de meeste hoofdspieren van het lichaam, waaronder de darm. Na de operatie kan het uren of zelfs enkele dagen duren voordat het spijsverteringskanaal "wakker" wordt van een operatie. Om deze reden kan het ziekenhuispersoneel vragen stellen van persoonlijke aard, waaronder "heb je gas gekregen of een stoelgang gehad?" Om te bepalen of de darmen beginnen te functioneren.
Vecuronium kan ook bijdragen aan vermoeidheid na de operatie,
Voor de operatie
Als u geopereerd wordt, is het belangrijk dat zowel uw chirurg als uw anesthesieverkoper op de hoogte zijn van eventuele medicijnen (op recept of zonder recept) die u inneemt en wanneer je hebt ze voor het laatst genomen.
