1Wat is een splenectomie?
Een splenectomie is de chirurgische verwijdering van de milt. Er zijn twee soorten splenectomie: de traditionele open benadering, een incisie op volledige grootte en de laparoscopische benadering, waarbij verschillende zeer kleine incisies worden gebruikt. Laparoscopische chirurgie wordt vaak aangeduid als minimaal invasieve chirurgie.
De laparoscopische procedure is de meest voorkomende van de twee splenectomieprocedures en wordt meestal gebruikt indien mogelijk door de chirurg. De procedure maakt gebruik van verschillende kleine incisies en wordt vaak aangeduid als minimaal invasieve chirurgie. Vanwege de incisiegrootte minimaliseert de laparoscopische benadering zowel de pijn van herstel als het risico op infectie.
Niet alle anatomie- of miltomstandigheden van de patiënt maken de laparoscopische procedure mogelijk; in die situaties wordt de open benadering gebruikt. Het wordt ook gebruikt wanneer de milt wordt verwijderd vanwege een aandoening die splenomegalie of vergroting van de milt wordt genoemd. Dit komt omdat de milt te groot kan zijn om door de veel kleinere laparoscopische incisies te worden verwijderd.
In sommige gevallen kan de procedure starten als een laparoscopische operatie, maar de chirurg kan ervoor kiezen om de operatie voort te zetten met een open incisie als wordt ontdekt dat de milt aanzienlijk is vergroot.
Tijdens een spoedoperatie, zoals na een auto-ongeluk wanneer de milt is gescheurd, kan de traditionele open incisie worden gebruikt om de chirurg in staat te stellen de verwonding te visualiseren en de operatie sneller te starten.
2Wanneer is miltchirurgie een noodgeval?
Een splenectomie of een miltverwijderingschirurgie kan onvermijdelijk zijn in noodsituaties. In de meeste gevallen waarbij een splenectomie opduikende wordt uitgevoerd of om het leven van de patiënt te redden, is de milt beschadigd door trauma. De milt is zeer vasculair, met veel bloedvaten en een grote toevoer van bloed, en het bloedt gemakkelijk. Als het bloeden niet op andere manieren kan worden gecontroleerd, moet het operatief worden verwijderd of kan de patiënt doodbloeden. Een auto-ongeluk is een veelvoorkomende oorzaak van trauma aan de milt.
Spontane ruptuur, wanneer de milt onverwachts vaak barst zonder duidelijke reden, is zeer zeldzaam maar leidt ook tot de noodzaak van een spoedoperatie.
3Indicaties voor splenectomie?
Een splenectomie, de operatie om de milt te verwijderen, kan in de volgende gevallen aangewezen zijn:
- Bloedstolsels
- Hypersplenie: dit is een aandoening waarbij de milt hyperactief is en gezonde bloedcellen vernietigt.
- Splenomegalie: vergroting van de milt
- Kanker
- Portale hypertensie: dit is een aandoening waarbij het belangrijkste bloedvat dat naar de lever leidt een zeer hoge bloeddruk heeft. Het kan worden veroorzaakt door veel verschillende leveraandoeningen, waaronder cirrose en kanker.
- Cirrose van de lever: dit is een chronische leveraandoening waarbij beschadigd weefsel wordt vervangen door littekenweefsel wanneer schade wordt aangericht. Bloed stroomt niet zo vrij door de lever en veroorzaakt portale hypertensie.
- Lymfoom: dit type kanker kan vergroting van de milt (splenomegalie) veroorzaken.
- Idiopathische trombocytopenie purpura (ITP)
- Spherocytische anemie: dit type bloedarmoede, waarbij fragiele bloedcellen bolvormig van vorm zijn en beschadigd tijdens het reizen door de milt, kan worden genezen door een splenectomie.
- Hemolytische anemie: sommige vormen van hemolytische anemie, een aandoening waarbij rode bloedcellen vroegtijdig door het lichaam worden vernietigd, kunnen worden verbeterd door de milt te verwijderen.
4Splenectomie Complicaties
Naast de algemene risico’s die gepaard gaan met chirurgie en anesthesie, heeft een operatie om de milt te verwijderen zijn eigen potentiële complicaties. De milt is een zeer vasculair orgaan, wat betekent dat het veel bloedvaten heeft. Dit maakt de milt vatbaar voor bloeden wanneer het beschadigd is of wordt geopereerd. Als de milt ernstig beschadigd is en vóór de operatie bloedt, kan het bloeden tijdens de operatie doorgaan totdat de chirurg in staat is om de bron van de bloeding te vinden en te controleren.
De milt is verscholen achter de maag, onder de middenrifspier en rust in de buurt van de pancreas en de darm. Vanwege de nabijheid van andere organen en structuren bestaat er een klein risico dat ze tijdens de procedure worden beschadigd.
Het risico op infectie is bij deze procedure iets hoger dan bij een typische operatie, niet vanwege de chirurgische ingreep zelf, maar omdat de milt een rol speelt in de bestrijding van infecties. Zodra de milt is verwijderd, functioneert het immuunsysteem niet zo goed als vóór de operatie.
5Splenectomie: de laparoscopische procedure
Een splenectomie kan laparoscopisch worden uitgevoerd of met behulp van de open techniek met een incisie op volledige grootte. Terwijl de overgrote meerderheid van de operaties de gehele milt verwijdert, is het mogelijk om een gedeeltelijke splenectomie te hebben, een procedure waarbij slechts een deel van het orgaan wordt verwijderd.
De operatie begint met het toedienen van anesthesie. Zodra de patiënt buiten bewustzijn is, begint de operatie, meestal met de introductie van vijf kleine incisies van ongeveer 2 tot 3 centimeter lang onder de ribben aan de linkerkant. Een kleine camera, een laparoscoop genaamd, wordt in een van de incisies geplaatst. De andere incisies worden gebruikt voor het inbrengen van chirurgische instrumenten en de daadwerkelijke uitvoering van de operatie. Tijdens de operatie bekijkt de chirurg de ruimte die wordt bediend met de camera, omdat de incisies te klein zijn om de chirurg in staat te stellen de operatie direct te bekijken.
De milt heeft veel bloedvaten, dus de chirurg vindt de bloedvaten naar en van de milt en plaatst er klemmen op om permanent te voorkomen dat het bloed door de milt stroomt. De milt wordt vervolgens weggesneden van de andere structuren van het lichaam. Wanneer het vrij is, wordt de milt in een steriele zak geplaatst, zodat deze via een van de incisies uit het lichaam kan worden getrokken. Indien nodig kan de incisie enigszins worden vergroot om de zak door te laten. Dit gebeurt zodat er geen delen van de milt kunnen afbreken en in de buikholte blijven, waar ze een ernstige infectie kunnen veroorzaken.
Zodra de milt is verwijderd en de chirurg geen tekenen van continu bloeden heeft gevonden, worden de instrumenten verwijderd en worden de incisies gesloten. De incisies kunnen worden afgesloten met chirurgische lijm, steri-strips (kleine strips met pleisters), of minder vaak, nietjes of hechtingen. S 6Splenectomie: de open procedure
De open splenectomieprocedure lijkt sterk op de laparoscopische procedure met één groot verschil – de gebruikte incisie is ongeveer 4 tot 5 inch lang en de chirurg kan in de incisie kijken om de hele procedure te zien .
Deze benadering is vooral nuttig in gevallen van splenomegalie of vergroting van de milt, waardoor de milt te groot kan worden om te worden verwijderd door de kleine incisies die worden gebruikt in de minimaal invasieve procedure. Als de milt ernstig getraumatiseerd is, kan de open procedure ook worden gebruikt om de chirurg in staat te stellen het gebied beter te bekijken en de bloeding sneller onder controle te krijgen dan bij de laparoscopische benadering.
7Recovering na splenecotomiechirurgie
Herstel na splenectomie varieert sterk van patiënt tot patiënt, grotendeels omdat er enorm verschillende redenen zijn voor het krijgen van een splenectomie. Ongeacht de reden voor uw operatie, wanneer u wakker wordt van uw operatie, zult u wat pijn aan uw linkerzijde voelen in het gebied van uw maag. Je hebt ook een buis, een nasogastrische buis (NG) genaamd, die in je neus, in je slokdarm en in je maag komt. Deze buis voorkomt de opbouw van maagzuur, minimaliseert misselijkheid en braken na uw procedure. De buis wordt meestal een dag of twee na de operatie verwijderd.
De gemiddelde patiënt kan 48 tot 72 uur na de operatie vanuit het ziekenhuis naar huis gaan als de splenectomie laparoscopisch is uitgevoerd. Een open procedure kan een langer verblijf vereisen, vaak tot een week, voordat ze worden gelost. De meeste patiënten kunnen hun normale activiteiten 4 tot 6 weken na de operatie hervatten. Een patiënt die een splenectomie nodig heeft nadat de milt getraumatiseerd was, kan echter langer in het ziekenhuis worden opgenomen op basis van eventuele bijkomende verwondingen die mogelijk aanwezig zijn. In sommige gevallen kan de schade aan de milt de meest lichte verwonding zijn.
De milt is vatbaar voor bloedingen bij verwondingen, dus u kunt na de ingreep een bloedtransfusie nodig hebben. Dit is afhankelijk van de hoeveelheid bloed verloren voor, tijdens en na de procedure en wordt alleen gedaan als dat nodig is. Zonder de transfusie kan een patiënt die een bloeding heeft ervaren zich zwak of zelfs licht in het hoofd voelen vanwege het bloedverlies.
Het is uiterst belangrijk dat u ijverig bent over uw incisiezorg, omdat uw wond gemakkelijk geïnfecteerd kan raken na deze operatie. Uw incisies moeten dagelijks of vaker worden geïnspecteerd op tekenen van infectie.
8Na splenectomie
Na een splenectomie bent u vatbaarder voor infecties en zal uw lichaam ze niet zo gemakkelijk bestrijden. U moet ijverig zijn over het zoeken naar medische zorg voor aandoeningen waarvoor u in het verleden mogelijk niet meteen een behandeling hebt aangevraagd, zoals keelpijn, koorts, sinus- en oorinfecties en andere veel voorkomende infecties.
Uw arts zal u waarschijnlijk aanraden om het vaccin te ontvangen om longontsteking te voorkomen en mogelijk aanvullende vaccins, zoals het meningitisvaccin, aan te raden. Uw weerstand tegen infecties zal waarschijnlijk binnen twee jaar na uw operatie verbeteren, maar het is onwaarschijnlijk dat deze ooit weer zal terugkeren naar pre-operatieve niveaus.
Als u een nieuwe arts ziet of wordt behandeld voor een niet-gerelateerd probleem, moet u de arts laten weten dat u geen milt heeft.
Incisiezorg na chirurgie
