Zeer weinig mensen ervaren borstkanker alleen. Borstkanker is een familieziekte en elke persoon wordt op verschillende manieren getroffen. Er is veel dat we kunnen delen over het gezinsleven met uitgezaaide borstkanker, maar laten we praten over een zorg die te vaak wordt verwaarloosd: mantelzorgers.
Zorg voor een geliefde
Zorg voor een geliefde met uitgezaaide kanker is waarschijnlijk een van de meest liefdevolle dingen die je ooit zult doen.
Je zult waarschijnlijk nog vele jaren terugkijken op deze dagen met een gevoel van nostalgie, waarbij je de tijden vergeet waarin emoties losbarsten. Maar nu kun je je emotioneel verscheurd en uitgeput voelen.
Je zult waarschijnlijk een aantal mensen horen herinneren dat je goed voor jezelf moet zorgen, en de kans is groot dat je (waarschijnlijk stil) "ja goed" zult zeggen op een sarcastische toon. De woorden zijn zoveel makkelijker te spreken dan te volgen.
Wat veel mensen zich niet realiseren – althans op het eerste gezicht – is dat het afzien van uw eigen behoeften terug kan komen en u kan bijten. Niet alleen kan het nalaten om voor jezelf te zorgen resulteren in een slechte gezondheid en een verminderd vermogen om voor je geliefde te zorgen, maar de wortels van emoties nog sterker kunnen bepalen: wrok en bitterheid.
Als je de geliefde bent van iemand met uitgezaaide borstkanker, weten we dat je ook bang bent en pijn hebt. We hebben gehoord van mensen met vergevorderde kanker die geloven dat de ervaring moeilijker is voor hun geliefden dan zijzelf, en dat kan vaak waar zijn.
In ieder geval wanneer je zelf met kanker leeft, ben je "iets aan het doen" – of dat betekent dat je behandelingen moet ondergaan of dat je moet omgaan met de symptomen van kanker. Voor dierbaren daarentegen kan er een overweldigend gevoel van hulpeloosheid zijn.
We willen allemaal iets doen om de mensen te helpen waar we van houden. Maar als het gaat om uitgezaaide borstkanker zijn we zo beperkt.
We kunnen de pijn van onze geliefden niet wegnemen. We kunnen de behandelingen niet ontvangen. We kunnen zelfs geen beslissingen nemen over behandelingsopties.
Bovenop dit alles moet je misschien je geliefde eren door zijn of haar beslissing te ondersteunen om een weg te banen door een behandeling die niet jouw ideale keuze zou zijn. Als er een echte maat van liefde is, kan dit een test zijn. Hoe kun je een geliefde die een richting nastreeft die je niet zou nastreven, volledig aanmoedigen? Laten we praten over wat anderen heeft geholpen om voor een geliefde met metastatische borstkanker te zorgen.
Tips voor zorgverleners
- Zorg goed voor jezelf.We weten dat je dit eerder hebt gehoord, maar laat deze gedachte diep doordringen. Je moet voor jezelf zorgen, niet alleen omdat je eigen gezondheid en welzijn belangrijk zijn, maar omdat de enige manier waarop je je geliefde naar beste kunnen kunt verzorgen, is als je goed wordt gevoed en uitgerust. Als u hiermee worstelt, overweeg dan wat u zou willen als de tabellen werden omgekeerd. Zou je willen dat je geliefde zo gezond mogelijk zou zijn?
- Ga niet alleen.Er is echt een dorp nodig om iemand te ondersteunen die met uitgezaaide borstkanker leeft. Als je iemand bent die graag sterk wil zijn en zelf problemen beheert, moet je misschien leren om een deel van die controle los te laten. Misschien is een andere vriend niet zo goed van een kok, niet zo goed van een luisteraar, of begrijpt hij ook de behoeften van je geliefde niet. Leer anderen helpen om te helpen, zelfs als die hulp een beetje onder uw normen ligt.
- Voeg humor toe aan een humorloze situatie.Degenen die gezegd hebben dat humor het beste medicijn is, zijn waarschijnlijk in de buurt geweest van iemand met uitgezaaide borstkanker. Een houding van humor kan de meest benauwde situaties verlichting brengen. Er is echt tijd om te lachen en een tijd om te rouwen.
- Houd je grenzen.Het is bekend dat mantelzorgers van mensen met kanker kunnen verbranden. U moet weten wanneer u nee moet zeggen of dat iemand anders een taak moet uitvoeren in plaats van u. Het is gemakkelijk om over deze grenzen heen te gaan en onzelfzuchtig alles te doen, maar doe het niet. Al te vaak wordt een gevoel van zoveel mogelijk lief te hebben, een gevoel van wrok en bitterheid. Als je voelt dat je je mogelijkheden te boven gaat of je eigen welzijn opoffert, zoek dan een andere optie.
Het einde van het leven aanpakken
Als je geliefde het hoofd biedt aan uitgezaaide borstkanker, heb je een dubbele uitdaging. Terwijl je probeert het ondersteuningssysteem voor je geliefde te zijn, laat je alleen met je eigen gevoelens van verdriet, woede, schuld en frustratie omgaan.
Anticiperend verdriet vindt zo veel of zelfs meer plaats voor geliefden en kan aanvoelen als een donker, duister bos. Je kunt je schuldig voelen omdat je je gevoelens van verlies hebt geleden, terwijl je geliefde nog steeds bij je in de buurt is en nog leeft.
Er is veel dat we met geliefden kunnen delen in het omgaan met de problemen ten aanzien van het levenseinde, maar een zeer belangrijke kwestie-hoewel er zelden over gesproken wordt- is bijna-dood-bewustzijn.
Bijna tegen het einde van het leven is het gebruikelijk dat mensen die sterven, verhalen beginnen te delen, zoals het zien van mensen die al eerder zijn overleden of het hebben over een andere plek. Het is alsof je geliefde één voet heeft in deze wereld en de andere voet in een andere wereld.
We weten niet wat dit betekent, maar we weten wel wat troost biedt voor degenen die sterven. Als je geliefde het heeft over het zien van degenen die eerder zijn gestorven, corrigeer haar dan niet. Vertel haar niet dat ze hallucineert. Veel mensen raken geïrriteerd als hun familie hen niet lijkt te geloven. Luister eenvoudig zonder te corrigeren en bied je de geruststelling dat je er bent en van haar houdt. Voor degenen die tijd hebben, kunt u troost vinden in het lezen van een boek geschreven door hospice-verpleegkundigen over deze laatste momenten. Het boek isEindgeschenken: inzicht in het speciale bewustzijn, de noden en de communicatie van de stervenden.
Geef jezelf de tijd om te rouwen wanneer je geliefde passeert. Je zult waarschijnlijk veel platitudes horen, maar er is geen goede manier om te treuren. Sommige mensen vinden comfort bij het lezen van een boek, zoals Janis Amatuzio’sForever Ours. Deze verhalen geschreven door een forensisch patholoog, herinneren ons eraan dat degenen die we zijn kwijtgeraakt misschien niet zo ver weg zijn als we denken.
