Als u de term ‘mid-level provider’ hoort of leest, houd er dan rekening mee dat de term niet de geprefereerde, huidige terminologie om bepaalde medische professionals te beschrijven. In het geval dat u deze terminologie ergens wel hoort gebruiken en hier bent terechtgekomen nadat u het woord hebt opgezocht, staat hieronder een korte definitie van wat voor soort zorgprofessionals er vroeger waren, en soms wordt dit ten onrechte nog steeds een ‘middenweg’ genoemd. niveau provider. " Het is niet zo dat deze professionals in de gezondheidszorg hun professionele rol in de gezondheidszorg niet waarderen.
Velen hebben het gevoel dat de term ‘mid-level provider’ een misleidende, onpersoonlijke term is die hun vak (ken) niet nauwkeurig beschrijft.
Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die op het middenniveau providers zijn
De term "middelhoge dienstverlener", soms eenvoudigweg een "middenniveau" genoemd, is een term die soms wordt gebruikt om NP’s, PA’s en CRNA’s te beschrijven als een groep of categorie van professionele gezondheidszorgers. De beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die vaak (schoorvoetend) in deze categorie medische professionals terechtkomen, zijn meestal een door de meesters voorbereide, (of hogere) klinische medische professional die geavanceerde, directe patiëntenzorg biedt, soms onder toezicht van een arts.
Deze geavanceerde clinici kunnen patiënten onderzoeken, een diagnose stellen en een aantal behandelingen geven, onafhankelijk in veel staten, maar in sommige staten moeten ze misschien in samenwerking met een bevoegde arts oefenen. Naast de zorg die door artsen wordt geboden, wordt dit soort geavanceerde patiëntenzorg tegenwoordig aangeboden in bijna elke praktijkomgeving, van ziekenhuizen tot medische kantoren, door nurse practitioners (NP), physician assistants (PA) en CRNA’s.
De term ‘mid-level provider’ was waarschijnlijk bedoeld om een naam te geven aan de groep clinici die geen arts zijn en op een professionele manier op een niveau van klinische autoriteit te oefenen, enigszins ‘ertussenin’, dat van artsen en sommige andere typen verpleegkundigen, techneuten en aanverwante professionals, gebaseerd op licenties, certificeringen, onderwijs en klinische autoriteit.
In essentie zijn gevorderde praktijkmedewerkers degenen die meer geavanceerd zijn (onderwijskundig en klinisch) en een breder toepassingsgebied hebben dan sommige andere typen verpleegkundigen en clinici. Omdat NP’s, PA’s en CRNA’s echter allemaal op zijn minst het niveau van een master hebben en geen MD / DO zijn, worden ze vaak ingedeeld als een groep van ‘mid-level providers’ of ‘advanced practice clinicians’ of niet-artsen. providers, met name bij het bespreken van personeelsplannen of wervingsstrategieën, bijvoorbeeld. Geen van deze termen is echter begrijpelijkerwijs zeer geliefd bij een van de medische professionals.
Gebruik daarom, waar mogelijk, nauwkeurige titels wanneer u naar artsen verwijst, waarbij u zich specifiek richt tot PA’s of NP’s, in tegenstelling tot een algemene term.
Ook bekend als:gevorderde praktijkmedewerkers, ervaren praktijkaanbieders, artsenverlengers (ook niet bijzonder geprefereerde termen)
