We heb het allemaal gezien: neem een bad of een lange douche, of ga zwemmen, en je merkt dat de toppen van je vingers rimpelig worden. We zijn eraan gewend, maar weten we waarom dit gebeurt? Het korte antwoord is "nee". Niemand begrijpt precies waarom onze vingers kreuken, hoewel er enkele theorieën zijn. Op dit moment is er echter nog steeds discussie over hoe en waarom onze vingers kreuken.
Er zijn enkele dingen die we wel weten. De eerste is dat, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, het proces van vingerstukken niet alleen kan worden verklaard door osmose. De meeste mensen denken dat door de handen onder water te dompelen, de vingertoppen water in de huid trekken in een proces dat bekend staat als osmose, waardoor de huid gaat kreuken. De waarheid is dat, terwijl water sommige bovenste lagen van de huid kan doen zwellen, er ook een belangrijke rol speelt in bloedvaten en zenuwuiteinden die de huid doen kreuken.
We weten dat osmose geen rekening houdt met vingerrimpeling om een paar redenen:
- Ten eerste zou alleen de huid van de vingers en tenen kreuken – osmose zou alle rimpel veroorzaken als dat de verklaring was.
- Ten tweede, als je de sympathische zenuwen naar de vingers snijdt, kreuken ze niet meer!
Zenuwstelsel
Eén onderdeel van vingergrimp is betrokkenheid van het sympathische zenuwstelsel, wat belangrijk is bij het beheersen van een aantal lichaamsfuncties, waaronder hartslag en bloeddruk.
Het sympathische zenuwstelsel is het deel van het zenuwstelsel dat bekend staat om de "vecht of vlucht" -respons. Perifere bloedvaten vernauwen zich wanneer het sympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd, om bloed af te leiden naar het midden van het lichaam en de belangrijkste spieren en organen. Van de sympathische zenuwactivering wordt gedacht dat dit de stimulus is die leidt tot het rimpelen van de vinger.
Bloedvaten
Wanneer het sympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd en de bloedvaten van de vingers samenknijpen, trekt het verminderde volume in de diepe lagen van zacht weefsel in wezen de huid naar binnen, waardoor de plooien ontstaan die we kennen als rimpels.
Het is interessant dat het onderdompelen van je hand in warm water ervoor zorgt dat de bloedvaten van de vinger samentrekken. Nogmaals, veel mensen zouden verwachten dat de bloedvaten verwijden – de normale reactie van ons lichaam op warmte.
Waarom doen vingers rimpelvorming?
Nogmaals, er is een voortdurende discussie over waarom ons lichaam dit vermogen heeft ontwikkeld om de huid te laten rimpelen.
De meest recent voorgestelde theorie is dat huidrimpeling zorgt voor een betere mogelijkheid om voorwerpen met natte vingers vast te pakken. Door "loopvlakken" te creëren die lijken op loopvlakken van de banden, is het aangetoond dat de vingers natte voorwerpen beter kunnen vasthouden zodra de rimpelreactie is opgetreden.
Het rimpelpatroon van de vingers is bestudeerd, waarbij onderzoekers hebben ontdekt dat het werkt om water weg te leiden van de huid, waardoor een betere grip op natte voorwerpen mogelijk is. Onderzoekers ontdekten ook dat mensen wiens huid de tijd heeft gehad om te kreuken beter in staat waren om natte voorwerpen te hanteren. Deze onderzoekers denken dat de reden is dat rimpels alleen op handen voorkomen en dat de voeten het belang van grip zijn, en daarom waarom de rest van het lichaam niet kreukt als het in water wordt ondergedompeld.
Dit is een recente theorie, en er zijn vast veel mensen die denken dat ze het probleem hebben opgelost. Maar dit is niet de eerste voorgestelde theorie die het rimpelen van de vinger verklaart, en het is misschien niet de laatste. Een van de interessante aspecten van wetenschappelijke ontdekking is dat, zoals theorieën worden voorgesteld, ze vaak heel logisch zijn. Dat maakt ze echter niet waar, en anderen hebben ideeën geopperd waarom vingers kreuken die niets te maken hebben met de druk van de greep. Gelukkig is het oplossen van dit probleem meer om nieuwsgierigheid te bevredigen dan bij sommige andere wetenschappelijke vragen!
