Een voedselintolerantie is niet hetzelfde als een traditionele voedselallergie – in plaats daarvan is het een onaangename reactie op voedsel dat geen reactie van het immuunsysteem of de afgifte van histamine (de chemische stof) tot gevolg heeft dat zorgt voor echte allergiesymptomen). Veel voedselintoleranties (ook bekend als voedselgevoeligheden) worden veroorzaakt door tekorten of reacties in het spijsverteringskanaal en leiden tot spijsverteringsklachten zoals een opgeblazen gevoel, diarree en gas. Andere voedselintoleranties kunnen bijdragen aan aandoeningen zoals migrainehoofdpijn of zelfs aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit.
Voedselintolerantie kan problematische symptomen veroorzaken, maar wordt over het algemeen niet als gevaarlijk beschouwd.
Voedselallergie versus intolerantie
Zoals ik al zei, is een voedselintolerantie (ook wel een voedselgevoeligheid genoemd) niet hetzelfde als een traditionele voedselallergie.
Bij een traditionele voedselallergie reageert uw lichaam op de allergene substantie door een aanval van het immuunsysteem op te zetten die wordt aangespoord door een component van het immuunsysteem die bekend staat als allergeenspecifieke immunoglobuline E (IgE) -antistoffen.
Dit soort reactie gebeurt onmiddellijk of heel snel (binnen enkele seconden tot enkele uren nadat u de problematische stof hebt ingenomen). Symptomen zijn piepende ademhaling, zwelling, moeite met ademhalen, netelroos, braken en maagpijn, moeite met slikken en een zwakke pols. In het slechtste geval kunnen echte voedselallergieën levensbedreigend zijn.
Intolerantie met voedsel is ondertussen symptoomgevoelig, niet onmiddellijk en niet levensbedreigend. Ze zijn meestal spijsverterend van aard (opgeblazen gevoel, diarree of constipatie, maagkrampen en gas) en komen mogelijk pas enkele dagen na het eten van het aanstootgevende voedsel op.
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor voedselintolerantie, waaronder een tekort aan enzymen die nodig zijn om bepaalde voedingsmiddelen (zoals lactose) te verteren, problemen bij de verwerking van bepaalde chemicaliën (zoals cafeïne) en zelfs gevoeligheden voor bepaalde additieven in voedingsmiddelen (zoals kleurstoffen).
Het behandelen van voedselintoleranties betekent in het algemeen het verwijderen van de aanstootgevende voedingsmiddelen uit uw dieet.
Soorten voedselintoleranties
Verschillende veel voorkomende voedselintoleranties zijn onder meer:
Lactose-intolerantie. Dit wordt veroorzaakt door een tekort aan het enzym dat ons lichaam gebruikt om lactose te verteren, een soort suiker dat in zuivelproducten wordt aangetroffen. Als u lijdt aan lactose-intolerantie, kunt u mogelijk de symptomen verlichten door een vrij verkrijgbare enzymvervanger zoals Lactaid te nemen.
Glutengevoeligheid. Gluten is een eiwit dat voorkomt in de granen tarwe, gerst en rogge. Bij sommige mensen leidt consumptie van deze granen tot coeliakie, een auto-immuunziekte. In andere lijken de korrels symptomen van voedselintolerantie te veroorzaken, maar niet de darmbeschadiging die coeliakie kenmerkt. De enige huidige behandeling voor glutengevoeligheid is het vermijden van alle glutenbevattende granen.
- Histamine-intolerantie. Histamine is een chemische stof die van nature voorkomt in verouderde voedingsmiddelen, zoals bepaalde wijnen, kazen en gerookt of geconserveerd vlees. Mensen die gevoelig zijn voor histamine-bevattende voedingsmiddelen, kunnen last hebben van een verscheidenheid aan symptomen, zoals maagpijn, diarree, braken en huiduitslag, wanneer ze deze voedingsmiddelen consumeren. Het is mogelijk om uw consumptie van histamine-houdend voedsel te beperken. Bovendien hebben sommige mensen succes gehad met een over-the-counter enzymproduct dat is ontworpen om uw lichaam te helpen bij het verwerken van dit voedsel.
- Diagnose
- Voedselintolerantie kan moeilijk te diagnosticeren zijn en de symptomen overlappen elkaar met een verscheidenheid aan andere aandoeningen, waaronder die van echte voedselallergieën en coeliakie (die beide medische aandacht vereisen). Daarom is het belangrijk om uw symptomen te bespreken met uw arts. Ze kan u aanbevelen verdere tests te ondergaan of een voedingsdagboek bij te houden om een juiste diagnose te stellen.
