Tenniselleboog of laterale epicondylitis is de meest voorkomende verwonding bij patiënten die medische hulp zoeken voor elleboogpijn. Wat precies de oorzaak van een tenniselleboog is, is onbekend, maar er wordt gedacht dat dit te wijten is aan kleine scheurtjes in de pezen die de spieren van de onderarm verbinden met het armbeen bij het ellebooggewricht. Behandeling van tenniselleboog kan een frustratie zijn voor mensen met deze aandoening, maar begrijp waarom dit gebeurt en wat u eraan kunt doen zal helpen om uw symptomen te verlichten.
Tenniselleboog Gedefinieerd
Tenniselleboog treedt op als er een probleem is met de pezen die aan de buitenkant van de elleboog hechten. Deze pezen zijn de bevestiging van de spieren die functioneren om de pols terug te spannen. In het bijzonder is de extensoren carpi radialis brevis geïmpliceerd bij het veroorzaken van de symptomen van een tenniselleboog. Deze spier hecht zich aan een deel van het elleboogbeen dat de laterale epicondylus wordt genoemd, waardoor de tenniselleboog de medische naam ‘laterale epicondylitis’ wordt gegeven.
Tenniselleboog is niet eenvoudigweg een "ontsteking" van deze pezen. Het probleem wordt beschouwd als een degeneratief proces als gevolg van herhaald gebruik. Dit proces vindt plaats wanneer microscopische tranen onvolledig worden geheeld in de pees.
Oorzaken van tenniselleboog
Tenniselleboog wordt het vaakst gezien in twee groepen mensen:
- Manuele arbeiders
Mensen die met hun handen werken lopen een groter risico op het ontwikkelen van een tenniselleboog. Banen die tot een tenniselleboog kunnen leiden, omvatten loodgieters, schilders, hoveniers en timmermannen. - Sportdeelnemers
Sportdeelnemers, met name spelers op het gebied van racketsporten, zijn gevoelig voor het ontwikkelen van een tenniselleboog. Ongeveer een derde van de amateur-tennissers ondervindt op enig moment in hun carrière een tenniselleboog. Naast racketsporten is een tenniselleboog te zien bij golfers, schermers en andere sportdeelnemers.
Wat veroorzaakte je tenniselleboog?
Symptomen van tenniselleboog
Patiënten met tenniselleboog ervaren pijn aan de buitenkant van de elleboog die verergert door voorwerpen vast te pakken en de pols terug te spannen. De meest voorkomende symptomen van een tenniselleboog zijn:
- Pijn over de buitenkant van de elleboog
- Pijn bij het optillen van objecten
- Pijn die naar beneden de onderarm uitstraalt
De pijn geassocieerd met tenniselleboog heeft meestal een geleidelijk begin, maar kan ook plotseling optreden. De meeste patiënten met een tenniselleboog zijn tussen de 35 en 65 jaar oud en hebben ongeveer evenveel mannen als vrouwen. Tenniselleboog komt voor bij ongeveer 75 procent van de mensen in de dominante arm.
Diagnose tenniselleboog
Röntgenfoto’s van patiënten met de diagnose tenniselleboog zijn bijna altijd normaal. Een MRI-scan is ook vaak normaal, hoewel bij sommige personen de aangetaste pees enkele abnormale veranderingen kan vertonen. Andere tests, zoals zenuwgeleiding, worden soms uitgevoerd als er verwarring bestaat over de diagnose.
Andere oorzaken van pijn over de buitenkant van de elleboog zijn instabiliteit van het gewricht, elleboogarthritis en radiaal tunnelsyndroom. De symptomen van deze aandoeningen zijn meestal verschillend, maar in sommige gevallen kunnen ze verwarrend zijn. Deze voorwaarden moeten worden overwogen als de symptomen niet typerend zijn voor een tenniselleboog of als de patiënt niet op de behandeling reageert.
Wanneer moet u naar de behandeling?
De volgende symptomen moeten met uw arts worden besproken voordat een behandeling wordt gestart:
- Onvermogen om voorwerpen te dragen of uw arm te gebruiken
- Elleboogpijn die optreedt ’s nachts of tijdens het rusten
- Elleboogpijn die langer dan een paar dagen aanhoudt
- Onvermogen om je arm te strekken of te buigen
- Zwelling of aanzienlijke blauwe plekken rond het gewricht of de arm
- Andere ongebruikelijke symptomen
Tenniselleboogbehandelingen
Behandeling van tenniselleboog begint altijd met eenvoudige stappen. De meeste mensen zullen reageren op eenvoudige behandelingen, voldoende tijd krijgen. Het is meestal het beste om stapsgewijs met behandelingen te beginnen en pas door te gaan naar de volgende behandeling als u uw symptomen niet kunt verlichten. Het is ook belangrijk om te onthouden dat de meeste patiënten een paar maanden nodig hebben, vanaf het begin van de symptomen tot het oplossen van symptomen – het is zelden een nachtelijke genezing.
Tennis-elleboogchirurgie
Een klein percentage van de patiënten met de diagnose tenniselleboog heeft uiteindelijk een chirurgische behandeling nodig. Patiënten kunnen operaties overwegen als meer conservatieve behandelingen niet effectief zijn na een periode van zes tot twaalf maanden.
