Sacrale zenuwstimulatie voor fecale incontinentie

Fecale incontinentie, wanneer u onbedoeld merkt dat u kruk passeert, kan een buitengewoon verontrustende ervaring zijn. Wanneer dit doorlopend gebeurt, kan dit de kwaliteit van leven, het sociale leven en het seksleven van een persoon behoorlijk drukken. Mensen die regelmatig incontinentie ervaren, worstelen vaak met emoties van diepe schaamte, begrijpelijke zorgen over toekomstige ongevallen en een laag zelfbeeld.

Fecale incontinentie is een verrassend veel voorkomende aandoening, die ongeveer 5 tot 15 procent van de mensen treft (degenen die het probleem daadwerkelijk melden!) En tot 50 procent van de volwassenen die in verpleeghuizen wonen. Als u zelf ongelukken met de badkamer ervaart, wees dan alsjeblieft niet zo in verlegenheid om met uw arts te praten. Uw arts is zeker niet-oordelend en ondersteunend, en u zult opgelucht zijn te horen dat er vele mogelijkheden zijn om het probleem aan te pakken. Een dergelijke optie, voor situaties waarin standaardprotocollen voor behandeling niet voldoende zijn, is het gebruik van sacrale zenuwstimulatie.

Sacrale zenuwstimulatie

Sacrale zenuwstimulatie, ook wel sacrale neuromodulatie genoemd, is een medische interventie die eerst werd ontworpen als een behandeling voor blaasongelukken. De behandeling omvat het inbrengen van elektroden in het gebied waar uw sacrale zenuwen zich bevinden. Deze elektroden bevinden zich in dunne, flexibele draden die onder uw huid worden gestoken op het gebied van uw onderrug nabij uw stuitje.

Deze draden zijn vervolgens verbonden met een apparaat dat lage elektrische pulsen stuurt om deze zenuwen te stimuleren.

De originele gedachte achter deze behandeling is dat de stimulatie van deze specifieke zenuwen het functioneren van uw anale sfincter en de spieren in uw bekkenbodem zal verbeteren. Het gebruik van het apparaat werd in 2011 goedgekeurd als behandeling voor fecale incontinentie door de Amerikaanse Food and Drug Administration.

De behandeling is eigenlijk een proces in twee stappen. Voor de eerste stap worden de leads in je lichaam geplaatst, maar het stimulerende apparaat blijft buiten je lichaam met een klein apparaat dat op je middel is geplakt. Deze procedure vindt meestal plaats met behulp van gelokaliseerde anesthesie. U wordt vervolgens gevraagd om een ​​symptoomagenda bij te houden gedurende ongeveer twee tot drie weken. Uw arts zal vervolgens proberen het apparaat aan te passen om het te optimaliseren voor de behoeften van uw lichaam. Uw arts kan u adviseren om enkele van uw activiteiten te beperken tijdens deze proefperiode.

Aan het einde van deze eerste fase, als u baat heeft bij de behandeling en de eenheid is afgestemd op uw lichaam, wordt een tweede procedure uitgevoerd om het apparaat onder uw huid in het gebied van uw buik te implanteren. De implantatieprocedure onder de huid wordt alleen op u uitgevoerd als uw vervuilingsongevallen met de helft zijn verminderd met het gebruik van het apparaat. Het geïmplanteerde apparaat kan verder worden aangepast met behulp van een extern afstandsbedieningsapparaat.

Wie is een kandidaat voor Sacrale Zenuwstimulatie?

Sacrale zenuwstimulatie zal niet worden overwogen totdat conventionele behandelingsopties zijn geprobeerd. Als adequate verlichting van de symptomen niet is bereikt na het uitproberen van dieet- en gedragsveranderingen en minder invasieve technieken, kan sacrale zenuwstimulatie worden aanbevolen.

De behandeling lijkt nuttig te zijn voor mensen die passieve incontinentie (onvrijwillige lekkage) en aandrangincontinentie hebben (niet op tijd in de badkamer komen). De behandeling kan nuttig zijn voor fecale incontinentie die afkomstig is van een groot aantal verschillende oorzaken, zoals:

• Na de bevalling: anale sluitspierbarsten of zenuwbeschadiging
• Neurologische problemen
• Van onbekende oorsprong (idiopathische fecale incontinentie)

Er is ook enige onderzoeksondersteuning die sacrale zenuwstimulatie kan nuttig zijn als u tegelijkertijd te maken hebt met zowel blaas- als fecale incontinentie.

Hoe de werking van de sacrale zenuwstimulatie werkt

Wat onbekend is, is precies wat sacrale zenuwstimulatie doet dat een incontinentieprobleem verbetert.

Verschillende theorieën worden onderzocht. Hoewel gezond verstand zou suggereren dat de zenuwstimulatie de werking van de bekkenbodem en de anale sluitspier verbetert, levert onderzoek dit niet per se een overweldigend bewijs. Een andere theorie is dat de stimulatie de spierwerking van de hele dikke darm verbetert. Er is ook enig bewijs dat de behandelingseffecten veranderen in de delen van de hersenen die de continentie beheersen.

Hoe behulpzaam het?

Over het algemeen wordt sacrale zenuwstimulatie gezien als een effectieve, minimaal invasieve behandelingsoptie. Als je het als optie hebt, is het aantal operaties om de anale sluitspier te repareren verminderd. De eerste effecten kunnen behoorlijk indrukwekkend zijn, met onderzoek dat aangeeft dat een significante vermindering van de symptomen wordt ervaren door 40 tot 80 procent van de mensen die de procedure hebben. Deze resultaten blijven doorgaans minstens een jaar sterk. Studies hebben aangetoond dat tot 80 procent van de mensen die de procedure hebben ondergaan, zeer tevreden zijn met de resultaten en rapporteren dat de behandeling hun kwaliteit van leven heeft verhoogd. Ongeveer 25 procent van de mensen die het apparaat hebben, kan in de loop van de tijd een lichte daling van de symptoomverbetering zien. Het grootste nadeel van de procedure is de mogelijke noodzaak van herhaalde chirurgische ingrepen.

Bijwerkingen van Sacrale Zenuwstimulatie

De procedure zelf houdt minimale risico’s in. Omdat het een chirurgische ingreep is, is er echter een klein risico op infectie. Van grotere zorg is dat je wel bewust moet zijn van de mogelijke noodzaak voor verdere operaties. Het apparaat kan technische problemen ondervinden die tot vervanging kunnen leiden. Dit percentage van verdere operaties is niet onbetekenend, met onderzoek dat aangeeft dat het nodig kan zijn voor één op de vijf mensen die het apparaat hebben. Het risico dat het apparaat opnieuw moet worden geïmplanteerd, neemt in de loop van de tijd toe.

Wat te verwachten bij het leven met het stimulerende apparaat

In het beste geval betekent leven met het apparaat dat u de vrijheid heeft om uw leven te leven zonder u zorgen te hoeven maken over vervelende ongelukken. U zult worden geïnstrueerd over het tijdelijk "uitschakelen" van de elektrische pulsen wanneer u klaar bent om een ​​stoelgang te ervaren. Als het apparaat te hoog is ingesteld, kunnen er lichte schokken optreden. Als het apparaat te laag is ingesteld, ontvangt u misschien niet alle voordelen. Voor het beste resultaat, houdt u contact met uw arts om ervoor te zorgen dat de instellingen voor u optimaal zijn.

Alternatieve behandelingen voor fecale incontinentie

Hoewel sacrale zenuwstimulatie als standaardbehandeling voor de behandeling van matige tot ernstige fecale incontinentie wordt beschouwd, is dit niet de enige beschikbare optie. Hier volgen enkele voorbeelden van enkele andere dingen die uw arts u kan aanbevelen:

1. Voedsel en dranken vermijden die het risico op een ongeluk kunnen verhogen. Dit omvat alcoholische dranken, drankjes met cafeïne, pittig voedsel en overmatige hoeveelheden fruit.
2. Verhoog uw inname van voedingsvezels. Voedingsvezels kunnen helpen om ontlasting stevig te houden, waardoor uw lichaam de ontlasting vasthoudt totdat u comfortabel op een toilet zit. Voedingsvezels kunnen ook helpen de ontlasting zacht te houden, waardoor bewegingen worden aangemoedigd voor mensen die geconstipeerd zijn en daardoor de ervaring verminderen van ontlasting die rond de getroffen ontlasting lekt.
3. Uw arts kan aanbevelen dat u een vezelsupplement zoals Metamucil gebruikt om de consistentie van de ontlasting te verbeteren en regelmatige stoelgang te bevorderen.
4. Uw arts kan het gebruik van geneesmiddelen tegen diarree aanbevelen, zoals Imodium.
5. Medicijnen kunnen worden voorgeschreven om eventuele onderliggende aandoeningen die leiden tot uw incontinentie aan te pakken.
6. Als fecale impactie een chronisch probleem is (vooral voor oudere personen die in verpleeghuizen wonen), kan een behandelingsregime dat het gebruik van zetpillen, klysma’s en / of orale laxantia omvat, worden aanbevolen.
7. Er is een injecteerbare gel genaamd Solesta die de afmeting van het anale weefsel vergroot. Hierdoor wordt een smallere opening gecreëerd die uw mogelijkheid om de ontlasting vast te houden verbetert.
8. Er zijn een paar andere niet-invasieve behandelingen die de symptomen van fecale incontinentie kunnen richten en verbeteren. Deze omvatten:

1. Biofeedback
2. Bekkenbodemoefeningen (Kegels)
3. Elektrostimulatie