Het lijkt erop dat we een nationale passie hebben voor prostaatbiopten. Jaarlijks worden er een miljoen mannen biopt. Tweehonderdduizend van hen zullen worden gediagnosticeerd met prostaatkanker en ongeveer de helft daarvan met een laag risico ziekte, een aandoening die veilig kan worden gecontroleerd zonder onmiddellijke behandeling. Toch zal meer dan de helft van deze mannen met een laag risico snel en radicaal worden behandeld.
Helaas leiden irrationele angsten die zijn geworteld in het opwindende woord ‘kanker’ de meeste mannen ertoe onmiddellijk actie te ondernemen.
Aangezien een diagnose van ‘kanker’ overweldigend de overbehandeling voorspelt, hebben sommige experts gesuggereerd dat we PSA-testen gewoon helemaal stoppen. Op die manier, als mannen niet worden gediagnosticeerd, zullen ze gespaard blijven van het vraatzuchtige medische systeem dat iedereen treft in een onmiddellijke radicale behandeling. Praktisch gezien zal echter nooit een backtracking op het gebruik van PSA voor screening plaatsvinden. Patiënten en artsen zijn niet bereid om af te zien van de informatie die PSA-tests bieden, hoe onvolmaakt het ook is.
Realistisch gezien beginnen intelligente mensen zich te realiseren dat PSA-testen op zichzelf niet het echte probleem is. Het probleem is dat artsen en patiënten overdreven reageren op de informatie die PSA biedt. PSA is een volledig niet-specifieke indicator die voor vele niet-kankerachtige redenen kan worden verhoogd, zoals prostaatvergroting, recente seksuele activiteit of ontsteking (prostatitis).
De oplossing voor een overenthousiaste medische industrie is daarom niet minder frequent PSA-testen, maar eerder overtuigende artsen om de rush naar onmiddellijk willekeurige biopsie te vertragen bij het eerste teken van lichte toename van PSA. We weten nu dat het niet waardevol is om elk geval van prostaatkanker te diagnosticeren, omdat velen van hen totaal onschadelijk zijn.
Het is eigenlijk voordelig om mannen de onnodige kennis te besparen dat ze een niet-bedreigende laag-risico prostaatkanker hebben.
Dus waar ligt het midden tussen onmiddellijke biopsie van elke PSA-elevatie en afzien van PSA-testen en biopsie helemaal? Alvorens te beslissen om een biopsie te doen, moet de prostaatklier worden gemeten met een echografie om te bepalen of deze abnormaal is vergroot. Als de hoeveelheid PSA-verhoging evenredig is aan de mate van prostaatvergroting, kan de PSA-verhoging worden toegeschreven aan een goedaardige oorzaak. In plaats van door te gaan met een onmiddellijke biopsie, kunnen aanvullende PSA-testen met OPKO 4K-score geïndiceerd zijn. Het voordeel van de OPKO 4K-score ten opzichte van standaard PSA is dat het een indicatie geeft van het risico op het hebben van hoog-risico prostaatkanker, een veel klinischer relevant eindpunt.
Als de OPKO 4-score test en de PSA-dichtheid gunstig zijn, biedt verdere monitoring met een vorm van beeldvorming een extra verzekering tegen het missen van de diagnose van agressieve kanker. Moderne 3-Tesla multiparametrische MRI (MP-MRI) en hoge resolutie kleuren-Doppler-echografie, hoewel niet perfect, zijn redelijk nauwkeurige methoden voor het detecteren van agressieve kankers.
Kortom, willekeurige biopsie zou een absolute laatste stap moeten zijn voor mannen met een bescheiden verhoogde PSA-waarde die niet kan worden verklaard door een prostaatinfectie, een laboratoriumfout of recente seksuele activiteit.
Hier zijn enkele signalen dat een biopsie nodig kan zijn:
1. Een PSA-elevatie die niet in verhouding staat tot de grootte van hun klier
2. Een OPKO 4K-score die wijst op een hoge waarschijnlijkheid voor prostaatkanker met hoog risico
3. Een afwijking voelbaar op digitaal rectaal onderzoek
4. Imaging-onderzoeken die wijzen op onderliggende agressieve kanker
PSA is een opmerkelijk instrument waarvan we sinds het begin van de jaren negentig afhankelijk zijn om prostaatkanker te diagnosticeren. Het heeft zeker het beheer van prostaatkanker de afgelopen 20 jaar veranderd. De kosten waren echter de ongebreidelde overbehandeling van ongeveer 100.000 mannen per jaar.
Een hoge PSA, in plaats van een onmiddellijke biopsie te veroorzaken, moet leiden tot nader onderzoek zoals hierboven beschreven. Haasten naar een biopsie simpelweg omdat de PSA verhoogd is leidt vaak tot onnodige radicale behandeling met nadelige levenslange consequenties.
