Er is extreme passie aan beide zijden van het debat, maar het wettelijke recht om voor de dood te kiezen heeft enige tractie verworven in de Verenigde Staten door middel van wetten die zijn aangenomen zowel bij de federale regering als bij de federale overheid. en staatsniveaus.
Wetgevende geschiedenis van rechts-to-die maatregelen
De eerste wet aangenomen op federaal niveau die betrekking heeft op het recht van een patiënt om te kiezen voor voortgezet leven, of de dood werd de Patient Self-Determination Act genoemd, aangenomen in 1991. Deze wet gaf Amerikaanse burgers de het recht om juridisch bindende wilsverklaringen te ontwikkelen waarin wordt uiteengezet of en welke levensondersteunende behandelingen zij zullen accepteren in moeilijke en moeilijke omstandigheden. Dit kan worden bereikt door middel van documenten zoals testamenten, niet reanimeren van orders (DNR), arts of medische bevelen om een levensbehoudende behandeling (POLST, MOLST) en anderen te beëindigen.
Passieve dood versus proactieve dood
Maar kiezen wat er met je gebeurt als je in ernstige omstandigheden terechtkomt (of als je niet bewust genoeg bent om die omstandigheden te begrijpen), is niet hetzelfde als bewuste en waakzame beslissingen nemen om actief te werk te gaan je eigen leven in plaats van lijden door ziekte of het stervensproces.
Hoewel het recht om behandeling te weigeren al vele jaren in de Verenigde Staten is verleend, is het een andere kwestie om ethiek en wetgeving te vragen om iemand anders het sterfproces te bespoedigen.
In sommige gevallen hebben patiënten die de behandeling weigeren actieve stappen ondernomen om te overlijden door te besluiten om niet langer te eten of te hydrateren. Ze kunnen hun eigen dood versnellen door zichzelf te laten verhongeren of door te sterven aan de dorst. Dit soort keuzes kan een periode van weken duren.
In beide scenario’s kiezen patiënten de dood door actief niet iets te doen. Dat is een andere aanpak dan het actief nemen van stappen, door dodelijke drugs in te nemen of door jezelf te verstikken en bepaalde middelen in te ademen, die binnen enkele minuten de dood kunnen veroorzaken. Dergelijke proactieve stappen om zelf te euthanaseren, vereisen meestal hulp van een andere persoon.
Wetgeving om te sterven in de Verenigde Staten
Er zijn een aantal opties, overwegingen en middelen om een einde te maken aan het leven, of een patiënt nu in een staat woont waar de wetten hem ondersteunen. Als die opties echter de hulp van een andere persoon vereisen, moeten patiënten verblijven in een staat met ondersteunende wetten.
Eind 2017 hebben vijf staten en het District of Columbia wetten voor de dood met waardigheid ingevoerd.
Oregon
De eerste Amerikaanse staat die door de arts gesteunde zelfmoord codificeert, het recht om te sterven, Oregon heeft zijn Death with Dignity Act in 1997 overtroffen. Het stelt inwoners van Oregon in staat die dodelijk ziek zijn om zelf dodelijke medicijnen toe te dienen die zijn voorgeschreven door een arts om hen te helpen sterven.
Degenen die willen leunen op deze wet om hen te helpen sterven moeten legale inwoners van Oregon zijn, minstens 18 jaar oud, in staat zijn om rationele beslissingen te nemen over hun overlijden, en ze moeten gediagnosticeerd (en gecertificeerd) zijn om een terminale ziekte te hebben dat zal binnen zes maanden eindigen.
De wet is zeer specifiek over hoe aan deze criteria moet worden voldaan, en alle patiënten die deze keuze maken, worden gevolgd door de staat.
Washington
In 2009 heeft de staat Washington de Death with Dignity Act geïmplementeerd, waarmee patiënten hun artsen kunnen vragen hen te helpen sterven.
Net als in Oregon moeten patiënten ongeneeslijk ziek zijn met prognoses van minder dan zes maanden en inwoners van de staat Washington. Als ze aan die criteria voldoen, kunnen ze hulp van een arts vragen om hen te helpen de dodelijke medicijnen te krijgen die ze nodig hebben om hun leven te beëindigen.
Er zijn veel vormen die moeten worden ingevuld door zowel de patiënt als de artsen, en tijdschema’s die moeten worden gevolgd om het verzoek en de verstrekking legaal te houden. Verder moet er een getuige zijn van de dood, en er zijn zeer specifieke regels over wie de getuigen wel en niet mogen zijn. De getuige mag bijvoorbeeld geen familielid zijn, geen medewerker van een zorginstelling, noch de arts die de geneesmiddelen voorschrijft of toedient.
Vermont
Met de passage in 2013 van Wet 39 (Patiëntenkeuze en controle aan het einde van de levenswet), werd Vermont de vierde staat die de dood met waardigheidswetten doorbracht, en de eerste staat in het oostelijke deel van de Verenigde Staten.
De vereisten voor patiënten die een arts willen vinden om hen te helpen om te sterven zijn vergelijkbaar met de andere staten die dergelijke wetten hebben aangenomen, maar het proces lijkt duidelijker te zijn beschreven op hun website dan in andere staten.
Californië
In 2015 heeft de staat Californië hun End of Life Option Act aangenomen en is in juni 2016 van kracht geworden. De nieuwe wetgeving van Californië volgt de Death with Dignity Act van Oregon op de voet met enkele wijzigingen.
Colorado
Colorado heeft in 2016 Proposition 105, de End of Life Options Act, aangenomen. Deze wet is eind 2016 van kracht geworden. Het is van toepassing op terminaal zieke mensen met een prognose van zes maanden of minder om te leven. Artsen kunnen medicijnen voor medische hulp voorschrijven, die dan zelf worden toegediend.
District of Columbia
De District of Columbia D.C. Death with Dignity Act trad in werking op 18 februari 2017 en de implementatie begon op 6 juni 2017. Het kan echter worden belemmerd als federale budgetwetgeving de rapportageverplichtingen niet financiert.
In afwachting van wetgeving en verduidelijking in Montana en andere staten
Montana’s Supreme Court oordeelde in 2009 dat geen staatswet een arts verbiedt om het verzoek van een terminaal zieke, verstandelijk bekwame patiënt te honoreren door medicatie voor te schrijven om de dood van de patiënt te versnellen. Wettelijke pogingen om dit illegaal te maken of te reguleren mislukten in 2013 en 2017.
Veel andere staten overwegen wetgeving om te sterven. ProCon.org houdt een status-voor-staat lijst bij van staten en hun standpunt over het recht om te sterven.
