Een nonunion treedt op wanneer een gebroken bot niet geneest. Botten hebben een enorm vermogen om zichzelf te genezen en met de juiste behandeling genezen de meeste alle fracturen zonder complicaties. Sommige botbreuken hebben echter problemen bij genezing. Wanneer een bot traag geneest, noemen we dit een "uitgestelde vereniging". Als een bot niet geneest, noemen we dit een "nonunion."
Wat is de oorzaak van een niet-samenkomst?
Het bepalen van de oorzaak van een nonunion is van cruciaal belang voor het bepalen van de juiste behandeling. De meest voorkomende oorzaken van nonunion zijn:
- Infectie: als bacteriën de plaats van de pauze bereiken, kan het een goede genezing voorkomen.
- Inadequate bloedtoevoer naar het bot: Genezende botten krijgen veel factoren die worden geleverd door de bloedtoevoer, waaronder de cellen die het gebroken gebied repareren, groeifactoren en goede oude zuurstof. Sommige botten hebben een beperkte bloedtoevoer en in andere gevallen wordt het aanbod verstoord door de verwonding.
- Scheiding van de gebroken uiteinden van het bot: de botten zijn mogelijk niet dicht genoeg bij elkaar geplaatst om te verenigen of kunnen na stabilisatie zijn gescheiden.
- Inadequate stabilisatie van de fractuur: stabilisatie is een van de belangrijkste onderdelen van de behandeling van gebroken botten. Als de fractuur niet goed kon worden ingesteld, kan dit leiden tot een niet-samenvloeiing. Soms is een cast niet genoeg, en de breuk moet worden gestabiliseerd met schroeven, stangen, platen, enz.
Welke botten zijn het meest vaak betrokken bij non -union?
Elk gebroken bot kan zich ontwikkelen tot een non -union, maar verschillende botten zijn berucht voor de ontwikkeling van niet-gezelschappen. De reden is dat de bloedtoevoer naar deze botten slecht is, zelfs in het normale dagelijkse leven, en daarom zijn ze een ‘opzet’ voor een niet-samenvloeiing. Deze probleem gebroken botten zijn onder meer:
- Scafoïd fracturen
- Talus fracturen
- Femurale nek fracturen
- Vijfde middenvoet ("Jones") Fracturen
Wat kan worden gedaan om een non -union te voorkomen?
Het beste wat een patiënt kan doen om een nonunion te voorkomen, is roken vermijden. Andere factoren die nonunions helpen voorkomen, zijn goed eten en zich houden aan uw aanbevolen behandelplan. Patiënten die roken, zwaarlijvig zijn, diabetes hebben of andere medische aandoeningen hebben, lopen mogelijk een hoger risico om een niet-gezelschap te ontwikkelen.
Symptomen en diagnose van een niet-ingreep
Als u pijn blijft voelen op de plaats van de pauze, lang nadat deze is ingesteld, kunt u mogelijk vermoeden dat er iets mis is en uw arts raadplegen. Uw arts zal beeldvormingsstudies doen en op zoek gaan naar een opening op de fractuursite. Ze kan met tussenpozen volgen om te zien of genezing in de loop van de maanden vordert. Ze zal de oorzaak zoeken met tests voor bloedarmoede, infectie en diabetes.
Wat is de behandeling van een non -union?
De behandeling van een nonunion hangt af van de oorzaak van het probleem. Pas als de oorzaak van de niet-overeenkomst is begrepen, kan de juiste behandeling worden gestart.
De behandeling kan een operatie omvatten om de infectie te verwijderen, om de fractuur beter te stabiliseren of om de botgroei te stimuleren met bottransplantaat. Als de oorzaak een gebrek aan goede stabilisatie is, hebt u mogelijk interne fixatie nodig met metalen platen, stangen en schroeven.
Voor sommige niet-ionen wordt externe fixatie met een onbuigzaam frame gebruikt. Bottransplantaten kunnen uw eigen botweefsel gebruiken, vaak van de iliacale top van het bekken, of van een donor.
Een niet-chirurgische behandeling kan een botstimulator gebruiken die dagelijks wordt gebruikt met ultrasone of elektromagnetische golven.
