Myocarditis is een ontsteking van de hartspier en is een van de hartaandoeningen die gepaard gaan met een plotselinge dood bij jonge atleten. Wanneer het voorkomt, heeft myocarditis vaak geen symptomen in een vroeg stadium en kan een jonge atleet zich goed genoeg voelen om te concurreren, zich niet bewust van het probleem. Na de diagnose zal de oefening echter worden beperkt. Hoe kan een jongere met myocarditis weer gemakkelijk bewegen, hoeveel lichaamsbeweging in de toekomst mogelijk is en welke oefeningen al dan niet worden aanbevolen?
Voordat u een overzicht van myocarditis en aanbevelingen voor oefeningen bespreekt, is het belangrijk om te praten over jonge sporters met milde myocarditis en zich daarom mogelijk niet bewust van hun trainingslimieten. In sommige opzichten kan het hebben van milde myocarditis gevaarlijker zijn dan het hebben van een ernstige ziekte. Vroeg in de loop van myocarditis kunnen mensen weinig of geen symptomen hebben. Dit betekent dat een jonge atleet met een hartaandoening zich vaak goed genoeg voelt om te concurreren en zich mogelijk helemaal niet bewust is van het potentiële gevaar. Zelfs bij zeer milde myocarditis moeten jonge sporters hun atletische activiteiten aanzienlijk beperken totdat ze door hun cardioloog "helemaal duidelijk" worden gegeven.
Overzicht van myocarditis
Myocarditis is een ontstekingsziekte die de hartspier aantast. Myocarditis kan worden veroorzaakt door talrijke onderliggende aandoeningen, waaronder infecties (zoals het Coxsackie-virus, toxoplasmose en de ziekte van Lyme), verschillende auto-immuunziekten (zoals lupus) en reacties op verschillende toxines en drugs (zoals cocaïne).
In meer dan een paar gevallen is er geen specifieke onderliggende oorzaak te vinden, in welk geval de myocarditis ‘idiopathisch’ is.
Symptomen van myocarditis kunnen enorm verschillen bij patiënten met myocarditis, grotendeels afhankelijk van de mate van ontsteking in de hart en de hoeveelheid hartspier die door de ontsteking is beschadigd.
Wanneer myocarditis ernstig is en een groot deel van de hartspier aantast, kan dit duidelijke cardiomyopathie en hartfalen veroorzaken. Dit gaat meestal gepaard met symptomen zoals dyspneu (kortademigheid), vermoeidheid, zwakte en oedeem (zwelling).
Aan de andere kant kan myocarditis slechts kleine delen van de hartspier aantasten, met slechts zeer milde symptomen zoals lichte zwakte of gemakkelijke vermoeidheid. Soms is het enige symptoom pijn op de borst die alleen optreedt tijdens inspanning. In sommige gevallen van myocarditis zijn er helemaal geen symptomen.
Myocarditis kan optreden als een zeer acute ziekte, of het kan een chronische, smeulende ziekte veroorzaken.
Diagnose van myocarditis
Er zijn een aantal tests die worden gebruikt om een diagnose van myocarditis te stellen, waaronder een elektrocardiogram (ECG). Nogmaals, het is belangrijk op te merken dat veel mensen die plotselinge sterfte door myocarditis hebben gehad, slechts milde symptomen hadden en daarom niet de test hadden ondergaan die de diagnose zou onthullen.
Een speciale opmerking voor jonge atleten met lichte myocarditis
Zoals eerder vermeld, kan lichaamsbeweging voor jonge atleten met slechts milde myocarditis gevaarlijk zijn. Dit zijn de mensen die het meest vatbaar zijn voor een plotselinge dood tijdens atletische evenementen.
Voor veel te veel van deze mensen is er geen reden geweest om harttesten uit te voeren die aanwijzingen zouden geven dat er een hartontsteking aanwezig was.
Als u een ouder bent met een kind met milde myocarditis, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat uw kind net zo bekend is met de aanbevelingen voor oefeningen als u. Myocarditis ontwikkelt zich vaak op hetzelfde moment dat jonge mensen proberen onafhankelijk te worden en hun eigen beslissingen te nemen. Naast het risico op overlijden, kan te veel lichaamsbeweging een kind het risico op permanente hartbeschadiging en invaliditeit geven, en het is van het grootste belang dat deze jonge atleten dit begrijpen.
Wanneer bij een jonge atleet een diagnose van myocarditis wordt gesteld, wordt het meestal sterk aanbevolen dat zij gedurende ten minste zes maanden volledig alle concurrerende sporten vermijden, en pas daarna de concurrentie hervatten als bij harttesten volledig herstel optreedt. Vroege training na een diagnose van myocarditis
Wanneer de eerste diagnose van myocarditis wordt gesteld, wordt de oefening gewoonlijk volledig beperkt totdat een volledig begrip van de details van de aandoening bekend is. Over het algemeen wordt lichaamsbeweging (van welke graad dan ook) afgeraden totdat de functie van de linker hartkamer (het grote hartkamer dat bloed naar de rest van het lichaam pompt) weer normaal is en er geen abnormale hartritmes zijn. Zelfs als er geen ritmestoornissen zijn en de ventriculaire functie normaal is, moet de oefening niet worden hervat als er tekenen zijn van aanhoudende ontsteking in het hart.
Maar er zijn ook veel andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden, waaronder de mogelijke oorzaak van de myocarditis, en of deze van voorbijgaande aard is (zoals een infectie) of een progressief proces. Sommige oorzaken verhogen het risico op een plotselinge dood veel meer dan andere. Er werd bijvoorbeeld vastgesteld dat oefening het risico op overlijden met 45 procent verhoogde voor mensen met door Coxsackie-virus geïnduceerde myocarditis.
Gemakkelijker trainen met myocarditis
Naarmate de toestand van een persoon verbetert en matige lichaamsbeweging veilig wordt geacht, kan het nuttig zijn. Dat gezegd hebbende, elke oefening mag alleen worden gestart onder de zorgvuldige begeleiding van uw cardioloog. Voor veel mensen kan cardiale revalidatie worden voorgeschreven om ervoor te zorgen dat dit plaatsvindt in een gecontroleerde omgeving.
Het is bekend dat lichaamsbeweging ontstekingsremmende effecten heeft, evenals effecten op het immuunsysteem die helpen bij het bestrijden van virussen (de oorzaak is ongeveer 50 procent van de gevallen van myocarditis).
Zodra een persoon is vrijgemaakt om terug te keren om te trainen, wordt meestal alleen matige lichaamsbeweging aanbevolen. Matige lichaamsbeweging is voldoende om de voordelen met betrekking tot ontsteking te zien, terwijl extreme inspanning niet alleen riskant is, maar ook de hartschadelijke effecten van virale myocarditis kan versterken.
Concurrentie-oefening en myocarditis
Concurrerende oefeningen moeten gedurende ten minste 6 maanden worden vermeden (Europese aanbevelingen, Amerikaanse aanbevelingen zijn 3 tot 6 maanden) en zijn daarna alleen teruggekeerd onder begeleiding van een cardioloog.
Alvorens terug te keren naar de activiteit, moeten sporters grondig worden geëvalueerd met een ECG, stress-ECG, Holter-bewaking en een echocardiogram. Sommige cardiologen kunnen een hart-MRI aanbevelen, hoewel we op dit moment niet zeker zijn van de voordelen. Sporters met littekens in hun hart lopen mogelijk een groter risico op abnormale ritmes en plotselinge sterfgevallen en een terugkeer naar competitie wordt mogelijk niet aanbevolen.
Langetermijnvooruitzichten bij inspanning met myocarditis
De langetermijnvooruitzichten met betrekking tot trainingsaanbevelingen met myocarditis zullen afhankelijk zijn van de oorzaak, evenals van eventuele permanente hartschade die door de ontsteking werd opgelopen. Veel virale oorzaken van myocarditis zijn zelfbeperkt, maar kunnen blijvende schade aanrichten die de fysieke activiteit in de toekomst zou kunnen beperken.
Goede en slechte oefeningen met myocarditis
Het beste type oefeningen voor degenen die herstellen van myocarditis zal afhangen van verschillende factoren, waaronder blijvende hartschade of littekens. Een trainingsprogramma moet zorgvuldig worden uitgewerkt met uw cardioloog, en te beginnen met hartrevalidatie is een manier om activiteiten zo veilig mogelijk te volgen vanaf het begin van de activiteit.
Conclusie bij inspanning met myocarditis
Myocarditis wordt vaak veroorzaakt door virale infecties die jonge volwassen atleten kunnen treffen. Helaas zijn degenen die het meeste risico lopen op een plotselinge dood, vaak degenen met de mildste ziekte, omdat hun symptomen hen niet op het probleem hebben gewezen.
Eenmaal gediagnosticeerd, is fysieke activiteit gedurende enkele maanden sterk beperkt. Voordat een cardioloog terugkeert naar de activiteit, wil hij zien dat de werking van de hartspier, met name de linker ventrikelfunctie, is hersteld en dat er geen abnormale hartritmes aanwezig zijn. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de ontsteking van myocarditis is verdwenen, hoewel er geen eenvoudige manieren zijn om dit te bepalen. Harttesten met een ECG, ECG-stresstest, echocardiogram, Holter-monitoring en andere tests kunnen worden aanbevolen.
De versnelde oefening die eenmaal is begonnen, en de specifieke aanbevolen oefeningen, zijn afhankelijk van uw specifieke situatie en moeten zorgvuldig worden besproken met uw cardioloog. Dit moet vergezeld gaan van de voorzorgsmaatregelen die ze suggereert, en informatie over eventuele symptomen om op te letten om te bepalen of de activiteit te veel is.
