Hoewel een neusallergie iets is dat volwassenen en adolescenten vaak ervaren, zie je het meestal niet bij heel jonge kinderen.
Dit komt omdat een allergie per definitie gerelateerd is aan een eerdere immuunrespons, een reactie waarbij een immuuncel, een antilichaam genaamd, wordt geproduceerd om te verdedigen tegen een waargenomen bedreiging. Zodra een antilichaam is geproduceerd, blijft het in het lichaam klaar om te reageren als de dreiging terugkeert.
Wanneer dat het geval is, kan het immuunsysteem soms overreageren, waardoor een cascade van symptomen ontstaat die we gewoonlijk associëren met een allergie.
Omdat baby’s en peuters nog geen volledig ontwikkeld immuunsysteem hebben, zijn aandoeningen zoals allergische rhinitis niet zo gewoon. Maar ze gebeuren vaker, bij kinderen ouder dan vier, maar soms ook bij kinderen onder de twee.
Allergische rhinitis bij baby’s
Allergische rhinitis is een type allergie dat de neusholtes beïnvloedt, waardoor opstopping, loopneus, niezen en tranende ogen ontstaan. Artsen hebben de neiging om alleen de toestand te zien als een kind de leerplichtige leeftijd bereikt. Voor die tijd zijn allergieën meestal beperkt tot eczeem (atopische dermatitis) of voedselgerelateerde allergieën.
Maar dat betekent niet dat allergische rhinitis geen invloed kan hebben op jonge kinderen; het doet. Als een kind is blootgesteld aan extreem hoge niveaus van allergenen binnenshuis (zoals huidschilfers van huisdieren, huisstofmijten, kakkerlakken of schimmels), kunnen allergische antilichamen zich snel ontwikkelen en leiden tot dezelfde symptomen als bij volwassenen.
Daarentegen zijn buitenallergenen minder vaak geassocieerd met rhinitis bij baby’s, simpelweg omdat ze niet lang genoeg in de buurt zijn om de pollenblootstelling te ervaren die nodig is om een seizoensgebonden allergie te ontwikkelen.
Bevestiging van de diagnose
Om een onderscheid te maken tussen een allergie en andere mogelijke oorzaken, zou de kinderarts naar de bijbehorende symptomen kijken.
In de meeste gevallen zou een baby met allergische rhinitis ook eczeem, astma of symptomen van een bijwerking op voedsel, medicatie of een insectenbeet hebben. Een verkoudheid of griep sluit meestal een diagnose uit, omdat nasale symptomen bij beiden voorkomen.
Als een allergie wordt vermoed, kan de arts een allergietest bestellen om de diagnose te bevestigen. De huidtest kan worden uitgevoerd door de bovenste laag van de huid te prikken met een verdund allergeen (zoals schimmel of huidschilfers van huisdieren) of door een dunne naald te gebruiken om het verdunde allergeen in de huid te injecteren.
Alles bij elkaar duurt het ongeveer 15 minuten voordat een positief resultaat is ontvangen. De tests, hoewel accuraat, mogen nooit worden gebruikt bij baby’s jonger dan zes maanden.
Andere mogelijke oorzaken
Hoewel een allergie kan worden vermoed, zijn er tal van andere aandoeningen die de symptomen van rhinitis kunnen nabootsen, waaronder een infectie van de bovenste luchtwegen. Hoewel een koorts hier normaal gesproken mee gepaard gaat, kan het vaak laaggradig zijn en nauwelijks worden opgemerkt.
Bovendien kunnen tandjes krijgen dat een baby een loopneus heeft, wat resulteert in de ophoping van slijm en de ontwikkeling van congestie. Adenoïde hypertrofie (vergrote adenoïden) is ook een veelvoorkomende oorzaak van chronische congestie bij jongere kinderen.
Als nasale symptomen aanhouden of verergeren na de behandeling van verkoudheid, griep of infectie, raadpleeg dan uw arts en vraag om een verwijzing naar een allergoloog, idealiter een specialist in kinderallergieën.
