De behandeling van galblaasaandoeningen is afhankelijk van het type ziekte dat aanwezig is. Als het gaat om het behandelen van galstenen, zijn er over het algemeen drie opties – een "wacht en wacht" -benadering als er geen symptomen zijn, een operatie om de galblaas en de stenen te verwijderen of medicijnen om de galstenen te verbreken. Het behandelen van andere problemen met galblaas of galwegen, zoals een steen die zich in de galbuis bevindt, kan een meer gespecialiseerde procedure vereisen, een ERCP genaamd.
"Kijk en wacht" -benadering
De meest voorkomende manifestatie van galblaasaandoening zijn galstenen. De meeste galstenen veroorzaken echter geen symptomen en rechtvaardigen daarom geen behandeling.
Wanneer ze echter pijn veroorzaken, is een operatie doorgaans gerechtvaardigd. Medicijnen worden zelden gebruikt om galstenen te behandelen, hoewel ze worden gebruikt om de pijn van galblaasaandoeningen te behandelen.
Medicijnen
Bij de behandeling van galblaasaandoeningen zal uw arts zowel uw symptomen als de onderliggende diagnose willen behandelen.
Symptomen behandelen
Het meest voorkomende symptoom van galblaasaandoening is pijn, meestal in de rechterbovenkant van de buik. Uw arts kan uw pijn behandelen met een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID) zoals ibuprofen of een opioïde zoals morfine.
Het is belangrijk op te merken dat opioïden mensen vaak slaperig maken en vaak constipatie veroorzaken. Daarom kan uw arts u aanraden om een laxeermiddel te nemen samen met uw pijnstiller.
Behandeling van het onderliggende galblaasprobleem
Een galzuurpil zoals Actigall (ursodiol) kan worden gebruikt om cholesterolgalstenen af te breken, het meest voorkomende type galsteen in de Verenigde Staten. Hoewel deze pil over het algemeen goed wordt verdragen, ontwikkelen sommige mensen milde diarree, hoewel deze meestal met de tijd verdwijnt.
Een nadeel van het slikken van een galzuurpil is dat het vele jaren kan duren voordat de galstenen volledig zijn opgelost; dus een galzuurpil is geen goede optie voor mensen met terugkerende galsteenaanvallen.
Als iemand bewijs heeft van een infectie van de galblaas of van de galwegen (een complicatie van galstenen), heeft hij of zij antibiotica nodig (gegeven in het ziekenhuis), samen met vocht en pijnbeheersing, tot een definitieve behandeling zoals een operatie of een ERCP (zie hieronder) is voltooid.
Specialistische procedures
De primaire behandeling voor de overgrote meerderheid van galblaasaandoeningen is chirurgische verwijdering van de galblaas, een cholecystectomie genoemd.
Er zijn echter niet-chirurgische opties, meestal voor mensen met een te hoog risico om een operatie te ondergaan. Het nadeel van niet-chirurgische opties is dat de galblaas nog steeds aanwezig is, dus kan galblaasaandoening (voornamelijk galstenen) terugkeren.
Cholecystectomie
Een cholecystectomie wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie in een operatiekamer en is de meest effectieve behandeling voor galblaasaandoeningen.
Bij de overgrote meerderheid van de mensen wordt deze operatie laparoscopisch uitgevoerd, wat inhoudt dat de chirurg een dun, flexibel instrument invoert (met aan het einde een videocamera) door een kleine snee in de buik. Met behulp van lange instrumenten maakt de chirurg meerdere kleine gaatjes in de buik en verwijdert de galblaas.
Een laparoscopische cholecystectomie is minder invasief en over het algemeen gemakkelijker te herstellen dan een open cholecystectomie, waarbij een grote abdominale snee wordt gemaakt om de galblaas te verwijderen.
Galblaaskanker
Een laparoscopische cholecystectomie wordt over het algemeen niet gebruikt voor de behandeling van galblaaskanker, omdat het risico bestaat dat een deel van de kanker zal worden gemist. Bovendien is er een zorg voor "zaaien" of het verspreiden van de kanker naar andere delen van het lichaam. In plaats daarvan zal een chirurg voor de behandeling van galblaaskanker een uitgebreide cholecystectomie uitvoeren, ook wel een radiale cholecystectomie genoemd.
Tijdens een langdurige cholecystectomie verwijdert een chirurg de galblaas, een deel van het leverweefsel in de buurt van de galblaas en eventuele nabijgelegen lymfeklieren. Soms worden meer weefsels verwijderd (bijvoorbeeld het gemeenschappelijke galkanaal, de pancreas of een groot deel van de lever), afhankelijk van hoe ver de kanker zich heeft verspreid.
Straling en chemotherapie kunnen ook worden gebruikt om galblaaskanker te behandelen.
Chirurgische risico’s
Zoals bij elke operatie, zijn er risico’s aan verbonden, waaronder:
- Bloeden
- Incision site-infectie
- Bloedproppen
- Longontsteking
- Complicaties van anesthesie
Uw arts zal u controleren om ervoor te zorgen dat deze effecten snel en adequaat worden aangepakt.
Chirurgische bijwerkingen
Hoewel het veilig en OK is om zonder galblaas te leven, ervaren sommige mensen gas, een opgeblazen gevoel en diarree na verwijdering van de galblaas. Hoewel dit over het algemeen tijdelijk is, kan het bij sommige mensen jaren aanhouden.
Er kunnen meer ernstige bijwerkingen zijn van een langdurige cholecystectomie voor galblaaskanker, zoals spijsverterings- of eetproblemen, gal morsen in de buik of leverfalen. Wees gerust dat uw arts deze risico’s zal bewaken en aanpakken.
Percutane verwijdering
Als een persoon zijn galblaas moet laten verwijderen maar meerdere medische aandoeningen heeft, wordt dit als een hoog risico voor operaties beschouwd, en daarom kan hij een reeks drainageprocedures ondergaan om de belemmerende steen (en) te verwijderen.
Bij percutaan verwijderen van stenen, wordt een heel dunne buis, een katheter genaamd, door de huid en in de galblaas gestoken om de gal te laten wegvloeien. De gal wordt afgevoerd via een drainagebol die is verbonden met het uiteinde van de katheter. Vervolgens wordt in de loop van de volgende weken het gat waardoor de katheter werd geplaatst geleidelijk groter, zodat de steen (en) kunnen worden verwijderd.
Extracorporale schokgolf Lithotripsie
Extracorporale schokgolflithotripsie (ESWL) is een niet-chirurgische ingreep die zelden wordt gebruikt om galstenen te behandelen. Deze procedure wordt uitgevoerd onder sedatie en omvat het gebruik van schokgolven om galstenen in kleine stukjes te breken, die vervolgens kunnen oplossen en uit de galblaas kunnen wegvloeien.
Indien gebruikt, is ESWL gereserveerd voor mensen die niet zwaarlijvig zijn, minder dan drie galstenen hebben en een gezond functionerende galblaas hebben.
ERCP
Een procedure die endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) wordt genoemd, stelt een arts in staat om de galwegen zichtbaar te maken voor eventuele abnormaliteiten zoals een obstructie van galsteen, cyste of tumor. Tijdens de diagnose is een ERCP ook therapeutisch, omdat een arts de aandoening tegelijkertijd kan behandelen. Voor het grootste deel heeft ERCP een operatie voor de behandeling van galwegproblemen bij patiënten vervangen.
Een ERCP is een procedure om een obstructie van een galkanaal te verlichten, meestal van een steen.
Wat te verwachten
Tijdens een ERCP leidt een gastro-enteroloog een dunne, flexibele buis met een kleine camera aan het uiteinde ervan (endoscoop genoemd) door de mond naar de maag en dunne darm. Een contrastkleurstof wordt vervolgens door de buis geïnjecteerd om de galwegen op röntgenfoto’s te visualiseren. Als een obstructie wordt gezien, kan de gastro-enteroloog speciale instrumenten gebruiken (ingebracht via de endoscoop om de verstopping te verwijderen of te verlichten). De arts kan bijvoorbeeld een steen verwijderen die het gemeenschappelijke galkanaal blokkeert of een stent plaatsen als het kanaal versmald is.
Een persoon wordt verdoofd tijdens een ERCP om ongemak te voorkomen en om ervoor te zorgen dat ze ontspannen zijn. Hoewel een ERCP in het algemeen een veilige en goed getolereerde procedure is, kan een persoon na de procedure een lichte keelpijn of een opgeblazen gevoel ervaren.
Soms kunnen ERCP-gerelateerde complicaties optreden, waaronder:
- Pancreatitis, die meestal mild is, maar een kort verblijf in het ziekenhuis nodig heeft voor vocht- en pijnmanagement
- Een gat in de darm (een perforatie genaamd), wat zeldzaam en ernstig is, en vereist chirurgie om te repareren
- Infectie van de galwegen (cholangitis genaamd), waarvoor een ziekenhuisverblijf nodig is voor antibiotica en afvoer van overtollig vocht
- Aspiratie-pneumonie, daarom is het belangrijk om enkele uren voor de ingreep niet te eten of te drinken
Complementair Geneeskunde
Hoewel een galblaasaandoening moet worden behandeld door een arts, is het verstandig om aanvullende therapieën te overwegen. Dat gezegd hebbende, is het belangrijk om alleen kruiden, vitamines of voedingssupplementen onder begeleiding van uw persoonlijke arts in te nemen.
Kruiden
Bepaalde kruiden zoals silymarine (Silybum marianum), ook wel mariadistel genoemd, kunnen zowel galblaas- als leverondersteuning bieden. Ander onderzoek suggereert dat kruiden zoals kurkuma, Oregon-druif, bupleurum en muntgras de galblaasontsteking kunnen verlichten en levercongestie kunnen verlichten.
Natuurlijke voeding
Het aannemen van een galblaasvriendelijk dieet kan verdere galblaasaanvallen helpen voorkomen. Een galblaasvriendelijk dieet is een dieet dat rijk is aan fruit en groenten, vooral groenten met veel vitamine B en ijzer, zoals spinazie en boerenkool, en voedingsmiddelen die rijk zijn aan antioxidanten zoals bosbessen, kersen, tomaten, pompoen en paprika. Gezondere eiwitten zoals mager vlees, vis, tofu of bonen en volle granen hebben de voorkeur.
Acupunctuur
Een kleine Chinese studie vond dat acupunctuur symptomen van galblaasontsteking verlichtte (cholecystitis genoemd), zoals schouder-rugpijn en buikpijn. Hoewel acupunctuur de pijn van galblaasaandoeningen kan verlichten, is het belangrijk om een arts te raadplegen voor behandeling (waarschijnlijk een operatie) van het onderliggende probleem.
Preventie
Een sedentaire levensstijl en gezondheidsproblemen zoals diabetes, obesitas en metabool syndroom worden geassocieerd met galblaasaandoeningen, met name de vorming van galstenen.
Het goede nieuws is dat iemand zijn risico op het ontwikkelen van galstenen (en gerelateerde complicaties) kan verlagen door een normale body mass index (BMI) te handhaven, dagelijks te oefenen, en zijn huisarts te zien voor regelmatige controle over zijn diabetes of hoge cholesterol ( indien aanwezig).
Als terzijde, als u te zwaar of zwaarlijvig bent en aan een regime van het gewichtsverlies begint, ben zeker om het onder de begeleiding van uw arts te doen, aangezien het snelle gewichtsverlies uw risico op galsteenvorming verhoogt.
Ten slotte heeft onderzoek aangetoond dat een gezond voedingspatroon met een hoge inname van groenten, fruit, magere zuivelproducten, volle granen, peulvruchten en specerijen gekoppeld is aan een lager risico op galsteenaandoeningen. Interessant is dat onderzoek ook aantoont dat alcoholgebruik iemands risico op het ontwikkelen van galstenen kan verminderen.
