De symptomen van cholera lijken vaak veel op andere diarreeziekten, waardoor het moeilijk is om het alleen of met een lichamelijk onderzoek te diagnosticeren.
Terwijl sommige medische teams in endemische gebieden cholera kennen wanneer ze het zien, is de enige echte manier om vast te stellen of je cholera hebt, een laboratoriumtest.
Zelfcontroles / At-Home testen
Er zijn momenteel geen diagnostische tests voor cholera die bedoeld zijn om thuis mee te nemen.
De enige manier waarop de ziekte officieel kan worden vastgesteld, is met de hulp van opgeleide medische professionals.
Dat gezegd hebbende, er zijn manieren waarop individuen alleen kunnen controleren op de grootste dreiging van cholera: uitdroging. Bij zelfcontroles op uitdroging moet je inventariseren wat het lichaam aan het doen is door een paar hoofdkenmerken te zoeken:
- Heb je echt dorst?
- Moet u minder vaak plassen?
- Als je gaat, is je urine dan donkergeel?
- Probeer je huid te knellen. Gaat het terug naar waar het was, of blijft het gebobbeld en neemt het een klein beetje om weer naar beneden te gaan?
- Zijn er andere tekenen van uitdroging, zoals duizeligheid, moeheid of stemmingswisselingen?
In de meeste gevallen kan uitdroging thuis worden behandeld met vrij verkrijgbare of zelfopofferende orale rehydratieoplossingen. Als er echter ernstige uitdroging wordt vermoed, is het belangrijk om naar een arts te gaan.
Labs and Tests
Diarree kan worden veroorzaakt door veel verschillende dingen, waaronder verschillende soorten bacteriën.
Daarom vertrouwen medische teams op het testen van ontlastingsmonsters omVibrio cholerae, de specifieke bacterie die cholera veroorzaakt, te herkennen. Laboratoriumculturen en snelle tests zijn waardevolle instrumenten om cholera te bevestigen en een uitbraak vroegtijdig te signaleren.
Labculturen
Labculturen om te isoleren en te identificerenVibrio cholerae zijn momenteel de gouden standaard voor het opsporen en diagnosticeren van cholera.
Deze tests worden gedaan door een klein monster ontlasting te nemen en het op een speciaal medium te verspreiden om te zien of de bacteriën zullen groeien.
Het medium dat meestal wordt gebruikt voor choleraculturen is thiosulfaat-citraat-galzouten agar (TCBS) – een complex mengsel van eiwitten, suikers, zouten en andere ingrediënten dat ideaal is voor het specifiek kweken vanVibrio cholerae . Het monster wordt in stroken op het medium gelegd, zodat de bacteriën gemakkelijker te identificeren zijn en vervolgens in een incubator worden geplaatst gedurende 18 tot 24 uur.
De vochtige voedingsstoffen en de warme omgeving zijn bijna perfecte omstandigheden voor de verspreiding van de bacteriën, en indien aanwezig, zullen de cholerabacteriën binnen enkele uren uitgroeien tot grote, geelbruine stippen. Als dat gebeurt, wordt er extra laboratoriumwerk gedaan om te bevestigen dat de bacteriën echtVibrio choleraezijn en gebruiken artsen deze testresultaten om cholera positief te diagnosticeren.
Snelle tests
In gebieden waar laboratoria niet direct beschikbaar zijn of waar tijd van essentieel belang is, kunnen snelle tests zoals de Crystal VC-peilstoktest worden gebruikt om cholera in het veld te herkennen.
In plaats van uren of (vaker) dagen wachten om te zien of iemand positief is voor cholera, kan een sneltest in slechts enkele minuten een voorlopig resultaat geven. De bespaarde tijd kan de volksgezondheid en medische teams helpen sneller te mobiliseren om gemakkelijker een cholera-uitbraak in een vroeg stadium te voorkomen.
Naast snelheid hebben deze tests nog een paar andere voordelen. Ze hebben namelijk geen koeling (of een "koude ketting") nodig om te werken, waardoor ze op meer plaatsen over de hele wereld kunnen worden gebruikt. Ze zijn ook goedkoop, ze kloppen in tegen ongeveer de helft van de kosten van het doen van een laboratoriumcultuur en vereisen aanzienlijk minder training om te beheren. Deze factoren zijn allemaal waardevol bij het helpen identificeren en reageren op cholera-uitbraken in verarmde gebieden zonder ontwikkelde infrastructuurgebieden die vaak het zwaarst worden getroffen door cholera.
Het grootste nadeel van de snelle tests is echter dat ze niet zo nauwkeurig zijn als laboratoriumculturen. Onderzoek toont aan dat ze opmerkelijk goed zijn in het identificeren van mensen met cholera, waarbij ze negen keer op 10 een correct "positief resultaat" krijgen.
Ze zijn echter niet geweldig in het accuraat evalueren van mensen zonder cholera, en geven vaak valse positieven voor mensen die de cholera-bacterie niet hadden. Om deze reden moeten snelle tests die positief zijn voor cholera nog steeds worden uitgezonden voor een laboratoriumcultuur om de diagnose te bevestigen. In sommige gevallen willen professionals in de gezondheidszorg mogelijk nog meer testen uitvoeren om de bacteriestam of toxinetest te identificeren. Deze worden echter vaker gebruikt voor surveillance en uitbraak, en niet noodzakelijk voor diagnose.
