Gemeenschappelijke goedaardige borstveranderingen vallen in verschillende grote categorieën. Deze omvatten gegeneraliseerde borstveranderingen, solitaire knobbels, tepelontlading en infectie en / of ontsteking.
Gegeneraliseerde veranderingen in de borsten
Gegeneraliseerde borstknobbels zijn bekend onder verschillende namen, waaronder fibrocystische veranderingen in de aandoening en goedaardige borstaandoeningen. Een dergelijke klontvorming, die soms wordt omschreven als "ropy" of "korrelig", is vaak voelbaar in het gebied rond de tepel en tepelhof en in het bovenste deel van de borst.
Een dergelijke lompheid kan meer voor de hand liggend zijn als een vrouw op middelbare leeftijd komt en het melkproducerende klierweefsel van haar borsten in toenemende mate plaats maakt voor zacht, vetweefsel. Tenzij ze vervangende hormonen neemt, verdwijnt dit type klonterigheid meestal voor goed na de menopauze.
De menstruatiecyclus brengt ook cyclische borstveranderingen met zich mee. Veel vrouwen ervaren zwelling, tederheid en pijn vóór en soms tijdens hun menstruatie. Tegelijkertijd kunnen een of meer klonten of een gevoel van verhoogde klonterigheid ontstaan door extra vochtophoping in het borstweefsel. Deze knobbels verdwijnen normaal gesproken aan het einde van de periode.
Tijdens de zwangerschap worden de melkproducerende klieren opgezwollen en voelen de borsten mogelijk meer lomp dan normaal. Hoewel het zeer ongebruikelijk is, is borstkanker gediagnosticeerd tijdens de zwangerschap. Als u vragen heeft over hoe uw borsten voelen of eruitzien, neem dan contact op met uw arts.
Solitaire knobbels
Goedaardige borstaandoeningen omvatten ook verschillende soorten afzonderlijke, solitaire knobbels.
Dergelijke klonten, die op elk moment kunnen verschijnen, kunnen groot of klein zijn, zacht of rubberachtig, met vloeistof gevuld of vast.
Cysten zijn met vloeistof gevulde zakjes. Ze komen het vaakst voor bij vrouwen van 35 tot 50 jaar, en ze worden vaak groter en worden teder en pijnlijk vlak voor de menstruatie. Ze zijn meestal te vinden in beide borsten.
Sommige cysten zijn zo klein dat ze niet kunnen worden gevoeld; zelden kunnen cysten enkele centimeters breed zijn. Cysten worden meestal behandeld door observatie of door fijne naald aspiratie. Ze verschijnen duidelijk op echografie.
Fibroadenomen zijn solide en ronde goedaardige tumoren die zijn samengesteld uit zowel structurele (fibro) en glandulaire (adenoom) weefsels. Meestal zijn deze knobbels pijnloos en worden ze door de vrouw zelf gevonden. Ze voelen rubberachtig aan en kunnen gemakkelijk worden verplaatst. Fibroadenomen zijn het meest voorkomende type tumoren bij vrouwen in hun late tienerjaren en vroege jaren twintig, en ze komen twee keer zo vaak voor bij Afro-Amerikaanse vrouwen als bij andere Amerikaanse vrouwen.
Fibro-adenomen hebben een typisch goedaardig uiterlijk op mammografie (gladde, ronde massa’s met een duidelijk gedefinieerde rand) en soms kan de diagnose worden gesteld met fijne naaldaspiratie. Hoewel fibroadenomen niet kwaadaardig worden, kunnen ze groter worden tijdens zwangerschap en borstvoeding. De meeste chirurgen zijn van mening dat het een goed idee is om fibroadenomen te verwijderen om er zeker van te zijn dat ze goedaardig zijn.
Dikke necrose is de naam voor pijnloze, ronde en stevige knobbeltjes gevormd door beschadigde en desintegrerende vetweefsels. Deze aandoening treedt meestal op bij zwaarlijvige vrouwen met zeer grote borsten. Het ontwikkelt zich vaak als reactie op een blauwe plek of blaas op de borst, ook al herinnert de vrouw zich de specifieke verwonding niet.
Soms ziet de huid rond de bultjes er rood of gekneusd uit. Dikke necrose kan gemakkelijk worden aangezien voor kanker, dus zulke klonten worden verwijderd in een chirurgische biopsie.
Scleroserende adenose is een goedaardige aandoening waarbij sprake is van overmatige groei van weefsels in de lobben van de borst. Het veroorzaakt vaak borstpijn. Meestal zijn de veranderingen microscopisch, maar adenose kan knobbeltjes produceren en het kan op een mammogram verschijnen, vaak als calcificaties. In plaats van een biopsie kan adenose moeilijk te onderscheiden zijn van kanker. De gebruikelijke aanpak is chirurgische biopsie, die zowel diagnose als behandeling levert.
Nipple-ontlading
Nippelontlading vergezelt enkele goedaardige borstaandoeningen.
Aangezien de borst een klier is, zijn afscheidingen uit de tepel van een volwassen vrouw niet ongebruikelijk, en zelfs niet noodzakelijkerwijs een teken van ziekte. Kleine hoeveelheden afscheiding komen bijvoorbeeld vaak voor bij vrouwen die anticonceptiepillen of bepaalde andere medicijnen gebruiken, waaronder sedativa en kalmerende middelen. Als de afscheiding wordt veroorzaakt door een ziekte, is de kans groter dat de ziekte goedaardig is dan kanker.
Tepelontladingen zijn er in verschillende kleuren en texturen. Een melkachtige afscheiding kan worden herleid tot vele oorzaken, waaronder een slechte werking van de schildklier en orale anticonceptiva of andere medicijnen. Vrouwen met gegeneraliseerde borstklonters kunnen een kleverige afscheiding hebben die bruin of groen is.
De arts neemt een monster van de ontlading en stuurt het naar een te analyseren laboratorium. Goedaardige kleverige ontladingen worden voornamelijk behandeld door de tepel schoon te houden. Een ontlading veroorzaakt door een infectie kan antibiotica vereisen.
Een van de meest voorkomende oorzaken van een bloederige of plakkerige afscheiding is een intraductaal papilloma, een kleine, wratachtige groei die uitsteekt in de borstkanalen nabij de tepel. Elke lichte bult of blauwe plek in het gebied van de tepel kan ervoor zorgen dat het papilloma bloedt. Enkelvoudige (eenzame) intraductale papillomen treffen meestal vrouwen die de menopauze naderen.
Als de afvoer hinderlijk wordt, kan het aangetaste kanaal operatief worden verwijderd zonder het uiterlijk van de borst te beschadigen. Meerdere intraductale papillomen komen daarentegen vaker voor bij jongere vrouwen. Ze komen vaak voor in beide borsten en hebben meer kans om te worden geassocieerd met een knobbel dan met tepellossing. Meerdere intraductale papilloma’s of papillomen geassocieerd met een knobbel, moeten worden verwijderd.
Infectie of ontsteking
Infectie of ontsteking, waaronder mastitis en ectasia van de borstkanaal, zijn kenmerkend voor sommige goedaardige borstaandoeningen.
Mastitis (soms postpartum mastitis genoemd) is een infectie die het vaakst wordt gezien bij vrouwen die borstvoeding geven. Een kanaal kan worden geblokkeerd, waardoor melk kan worden samengevoegd, ontstekingen kan veroorzaken en het stadium kan worden voor infectie door bacteriën. De borst lijkt rood en voelt warm, zacht en klonterig aan.
In zijn vroege stadia kan mastitis worden genezen met antibiotica. Als een pus-bevattend abces wordt gevormd, moet het worden geleegd of operatief worden verwijderd.
Borstkas ectasie is een ziekte van vrouwen die de menopauze nadert. Kanalen onder de tepel raken ontstoken en kunnen verstopt raken.
Borstkas-ectasie kan pijnlijk worden en kan een dikke en kleverige afscheiding produceren die grijs tot groen van kleur is. De behandeling bestaat uit warme kompressen, antibiotica en, indien nodig, chirurgie om het kanaal te verwijderen.
Een waarschuwing: Als u een knobbel of andere wijziging in uw borst vindt, gebruik dit artikel dan niet om het zelf te proberen te diagnosticeren. Er is geen vervanging voor de evaluatie van een arts.
Aangepast van het National Cancer Institute, National Institutes of Health
