Het is één ding om af en toe rode ogen te hebben. Het is een andere om conjunctivitis te hebben, een aandoening veroorzaakt door de infectie of ontsteking van het transparante membraan dat de oogbol of het binnenste ooglid bedekt. Vaak aangeduid als roze oog, wordt conjunctivitis gekenmerkt door roodheid, jeuk, verbranding, tranen en een afscheiding die korstvorming rond het oog kan veroorzaken.
Aangezien het besmettelijk kan zijn en complicaties kan hebben, is het belangrijk om de tekenen en symptomen te herkennen, te worden geëvalueerd en, indien nodig, de behandeling te krijgen.
Frequente symptomen
Wanneer sommige mensen de term ‘roze oog’ horen, wordt dit vaak beschouwd als de zeer besmettelijke virale vorm die bekend staat als epidemische keratoconjunctivitis (EKC). EKC wordt geassocieerd met het verkoudheidsvirus en kan door een school, kinderdagverblijf of kantoor lopen als mensen die geïnfecteerd zijn met hoesten, niezen en het virus doorgeven aan leeftijdsgenoten.
Andere bacteriën en virussen kunnen echter ook conjunctivitis veroorzaken, evenals allergieën of chemische verontreinigingen.
Symptomen van EKC komen overeen met die voor alle vormen van conjunctivitis, waaronder:
- Een roze verkleuring van één of beide ogen
- Een gruizig gevoel in het aangetaste oog
- Jeukende of brandende ogen (oculaire pruritus)
- Overmatig scheuren (epiphora)
- Gezwollen oogleden
- Wazig zien
- Verhoogde gevoeligheid voor licht (fotofobie)
- Een afscheiding uit het oog die ’s nachts een korst kan vormen
Hoewel EKC meestal beperkt is tot het bovenstaande, kunnen andere vormen deze en extra symptomen met zich meebrengen.
Door oorzaak
Roze ogen kunnen besmettelijk of niet besmettelijk zijn. Als u vermoedt dat u het heeft, kan een arts uw symptomen beoordelen om zowel de oorzaak als de juiste loop van de behandeling te bepalen.
Conjunctivitis kan grofweg worden ingedeeld in drie groepen: infectieuze conjunctivitis, allergische conjunctivitis en chemische conjunctivitis.
Hoewel ze zich allemaal vertonen met symptomen van roodheid, ongemak en tranen, kunnen er subtiele variaties zijn die de ene van de andere onderscheiden.
Virale conjunctivitis
Virale conjunctivitis is geassocieerd met infecties van de bovenste luchtwegen en verkoudheden. Het treft meestal slechts één oog, maar kan beide beïnvloeden als u in uw ogen wrijft.
Virale conjunctivitis kan vaak een waterige afscheiding veroorzaken die helder, plakkerig of enigszins melkachtig kan zijn. Omdat het nauw is afgestemd op infecties van de luchtwegen, kan het roze oog gepaard gaan met hoesten, niezen, neusdruppels en een zere keel. Gezwollen lymfeklieren komen ook veel voor.
Meestal, als u virale conjunctivitis heeft, zijn de derde tot vijfde dagen van de infectie de ergste. Daarna zullen de ogen vanzelf beginnen te verbeteren.
Naast EKC omvatten andere virale oorzaken het herpes simplex-virus (HSV), dat kinderen kan treffen en terugkerende infecties bij volwassenen kan veroorzaken. Hoewel minder gebruikelijk dan EKC, kan het problematischer zijn als het zich buiten de buitenste, oppervlakkige lagen van het hoornvlies beweegt.
Bacteriële conjunctivitis
Anders dan de virale vorm van het roze oog, zal bacteriële conjunctivitis typisch beide ogen treffen en een dikke, geelgroene afscheiding veroorzaken.
Van de betrokken bacterietypen zijn Stéphylococcus, Streptococcus, Corynebacterium, Haemophilus, Pseudomonas, en Moraxella de meest voorkomende soorten.
Omdat de purulente (pus) afscheiding overdadig kan zijn, zal de korst rond de ogen meestal dikker zijn en de oogleden zelfs ’s ochtends dichtplakken. Gezwollen lymfeklieren komen minder vaak voor, maar kunnen voorkomen bij ernstige gonorrhealinfecties.
Gonorroe of chlamydia hebben ook invloed op een vorm van conjunctivitis, ook wel bekend als oftalmia neonatorum, waarbij de bacterie wordt overgebracht naar de ogen van een pasgeborene wanneer deze door het geboortekanaal van de moeder gaat. Hoewel de meeste van deze infecties worden vermeden vanwege het standaard gebruik van antibiotica na de bevalling, kunnen onbehandelde infecties leiden tot oogpijn, zwelling en een etterende ontlading binnen de eerste levensmaand.
Allergische conjunctivitis
Allergische conjunctivitis kan elke allergietrigger veroorzaken, waaronder allergieën die geassocieerd zijn met seizoensgebonden allergieën of voedselallergieën.
Allergische conjunctivitis heeft meestal invloed op beide ogen en kan gepaard gaan met klassieke allergiesymptomen zoals netelroos, jeuk of allergische rhinitis (niezen, verstopping, gezwollen ogen). Hoewel overmatig scheuren gebruikelijk is, is oogontlasting minder. In ernstige gevallen kan huiduitslag uitbreken op het bindvlies zelf.
Een andere vorm van allergische conjunctivitis, bekend als gigantische papillaire conjunctivitis (GPC), wordt veroorzaakt wanneer een aanhoudend vreemd voorwerp op het oog (zoals contactlenzen of ooghechtingen) de ontwikkeling van puistje-achtige papels op het binnenste ooglid veroorzaakt
Chemische conjunctivitis
Chemische conjunctivitis, ook bekend als toxische conjunctivitis, wordt gekenmerkt door acute roodheid, tranen en pijn als reactie op rook, dampen of vloeistoffen. Milde gevallen, zoals die met chloor of rook, hebben de neiging om binnen een dag te verbeteren.
Het kan langer duren voordat blootstelling aan hardere chemicaliën is opgelost. Verwondingen als deze kunnen de hyperproductie van oogslijm (een immuunrespons bedoeld om het oog te beschermen) veroorzaken of de eiwitten van conjunctiva doen afbreken om een beschermende barrière over het hoornvlies te vormen. Visusverlies kan tijdelijk of permanent zijn, afhankelijk van de mate van het letsel aan het hoornvlies.
Complicaties
De meeste gevallen van conjunctivitis zijn relatief mild en zullen geen oogschade veroorzaken. In zeldzame gevallen kunnen zich complicaties voordoen die ernstig en zelfs levensbedreigend kunnen zijn.
Onder enkele van de meer vaak voorkomende complicaties van conjunctivitis:
- Punctate epithelial keratitis: Dit wordt gekenmerkt door een infectie van het hoornvlies (keratitis) gepaard met de vorming van kleine gaatjes in het bindvlies. Het terugkeren van een herpesinfectie is een veel voorkomende oorzaak. Naast oogpijn kan een extreme lichtgevoeligheid optreden omdat de kleine perforaties ervoor zorgen dat licht abnormaal diffundeert. Hoewel ze schrijnend zijn, hebben de symptomen de neiging om binnen enkele weken op te lossen met het gebruik van actuele antivirale middelen.
- Ophthalmia neonatorum:Dit wordt tegenwoordig vaak vermeden vanwege de routinematige screening van seksueel overdraagbare aandoeningen bij moeders en het gebruik van neonatale antibiotica bij pasgeborenen. Baby’s die onbehandeld zijn achtergelaten lopen het risico op verlies van het gezichtsvermogen en blindheid. Bovendien zal ongeveer 20 procent van de baby’s met chlamydia conjunctivitis longontsteking krijgen, een mogelijk levensbedreigende complicatie bij pasgeborenen.
Wanneer moet u een arts raadplegen? Omdat bepaalde soorten roze ogen besmettelijk zijn, dient u een arts te raadplegen als uw symptomen gepaard gaan met gezwollen lymfeklieren of tekenen van een infectie van de luchtwegen. Dit geldt met name voor schoolgaande kinderen die gemeenschappelijke doelwitten zijn van door de gemeenschap overgedragen virussen.
Zelfs als er geen andere duidelijke symptomen zijn, moet u een arts of oogarts raadplegen als uw roze oog langer dan twee weken blijft bestaan.
Anderzijds moet u onmiddellijk uw arts raadplegen als u een van de volgende symptomen ervaart:
Hoge koorts (meer dan 100,4 graden)
- Een dikke gele of groene afscheiding uit het oog
- Ernstige pijn bij het kijken naar een helder licht
- Wazig visie, dubbel zien, verlies van gezichtsvermogen, of je ziet heldere halo’s rond objecten
- Dit zijn tekenen van een ernstige infectie die een agressievere behandeling kan vereisen.
.
