Adhesieve capsulitis, ook bekend als "frozen shoulder" is een aandoening waarbij het schoudergewricht geleidelijk mobiliteit verliest, totdat het gewricht immobiel of "bevroren" wordt. Het is in het begin vaak pijnlijk. Uiteindelijk kan de aandoening zichzelf terugdraaien, maar het kan 2 of 3 jaar duren voordat dat gebeurt. Adhesieve capsulitis komt vaker voor bij mensen die diabetes hebben.
Wat zijn de symptomen van adhesieve capsulitis?
Het eerste symptoom is vaak een pijn bij het bewegen van arm en schouder. Uiteindelijk is er een geleidelijk verlies van bewegingsbereik in een of beide schouders.
Hoe wordt een schouder bevroren?
De schoudergewrichtcapsule hecht zich daadwerkelijk (of plakt) aan de kop van het opperarmbeen. De humerus is het lange bot dat zich uitstrekt van je schouder tot je elleboog (oftewel grappig bot). De gewrichtscapsule is een beschermende huls van bindweefsel die het gewricht omringt.
Ik heb diabetes. Wat is mijn risico om een bevroren schouder te ontwikkelen?
Volgens de National Institutes of Health (NIH) hebben mensen met diabetes een verhoogd risico op het ontwikkelen van adhesieve capsulitis. Overtollige glucose kan zich hechten aan de cellen en het bindweefsel beschadigen dat de gewrichten vormt. Andere aandoeningen die u in gevaar kunnen brengen, zijn auto-immuun- of endocriene stoornissen, openhartchirurgie of aandoeningen aan de wervelkolom.
Wat zijn de stadia van adhesieve capsulitis?
- Pijn in één of beide schouders
- Onvermogen om schoudergewricht volledig te bewegen
- Geleidelijke verbetering van gewrichtsmobiliteit. Meestal lost adhesieve capsulitis alleen op binnen 1 tot 3 jaar.
Behandelingen voor adhesieve capsulitis
- NSAIDS – niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals aspirine, naproxen of ibuprofen
- Geïnjecteerde corticosteroïden in getroffen schoudergewrichten
- Fysiotherapie
- Soms wordt chirurgie gebruikt om het gewricht te bevrijden
Preventie van adhesieve capsulitis
Aangezien mensen met diabetes zijn met een hoger risico op adhesieve capsulitis, kunnen ze de aandoening helpen voorkomen door ervoor te zorgen dat de bloedglucosewaarden zo dicht mogelijk bij de normale waarden liggen. Regelmatige lichaamsbeweging zoals yoga, tai chi of andere oefeningen die beweging voor de schoudergewrichten mogelijk maken, kunnen de gewrichten ook sterk en flexibel houden.
