Het anterieure segment van het oog bestaat uit de voorste oogkamer, het hoornvlies en de iris. Meer dan de helft van de met HIV geïnfecteerde patiënten zal waarschijnlijk een complicatie van het anterieure segment ontwikkelen, variërend in ernst van droge ogen tot virale infecties die mogelijk blindheid kunnen veroorzaken.
HIV-geassocieerde ooginfecties
De met HIV geassocieerde infectie die het meest waarschijnlijk in het anterieure segment aanwezig is, is onder meer:
- Iridocyclitis, een irisontsteking
- Keratitis, een hoornvliesinfectie
- Microsporidiose, een schimmelinfectie die het hoornvlies niet vaak treft
Iridocyclitis is de ontsteking van de iris, die kan worden geassocieerd met een aantal opportunistische infecties (OIs), waaronder cytomegalovirus (CMV), herpes simplex-virus (HSV), toxoplasmose, tuberculose en varicella zoster-virus (VZV). De ernst van de ontsteking hangt nauw samen met de ernst van de OI en kan vaak het eerste teken zijn van een voortschrijdende ziekte. De ernstigste gevallen hebben de neiging om patiënten met zeer lage CD4-tellingen te betrekken.
Iridocyclitis kan zich ook manifesteren als een gevolg van syfilis, evenals geneesmiddelen zoals rifabutine (vaak gebruikt bij tuberculose therapie) en cidofovir (gebruikt voor de behandeling van ernstige gevallen van CMV).
Iridocyclitis kan in één of beide ogen aanwezig zijn, met symptomen zoals rode ogen, overmatige tranen, lichtgevoeligheid (fotofobie) en vernauwde pupillen.
Iridocyclitis heeft de neiging om te verbeteren bij succesvolle antiretrovirale therapie samen met de behandeling van de geïdentificeerde infectie.
Keratitis is een infectie van het hoornvlies die kan worden veroorzaakt door HSV, VSV, candidiasis (een schimmelinfectie die vaak wordt gezien bij mensen met HIV) en andere mogelijke infecties. In veel gevallen maakt immunosuppressie de patiënt vatbaar voor keratitis, waarvan de symptomen rode ogen, overmatig scheuren, oogpijn, wazig zicht, lichtgevoeligheid (fotofobie) en het gevoel van korreligheid in het oog kunnen omvatten.
Presentatie kan zowel bilateraal zijn (waarbij beide ogen zijn betrokken) als unilateraal (waarbij één oog betrokken is). Mogelijke complicaties kunnen variëren van hoornvlieszweren en littekens tot gedeeltelijk verlies van gezichtsvermogen en zelfs blindheid.
Zoals met iridocyclitis wordt de start van een antiretrovirale therapie aanbevolen om het risico op complicaties te verlagen, evenals de behandeling van de geïdentificeerde infectie (meestal met aciclovir voor HSV en VZV, of de juiste antischimmelmiddelen in gevallen van candidiasis).
Microsporidiose is een opportunistische schimmelinfectie, die in het algemeen optreedt wanneer het CD4-aantal van een patiënt daalt tot onder de 100 cellen, ml. Hoewel corneale infecties zeldzaam zijn in gevallen van microsporidiose, kunnen ze aanwezig zijn met oogpijn, overmatig scheuren, wazig zicht en gevoeligheid voor licht (fotofobie).
Naast de implementatie van antiretrovirale therapie, wordt microsporidiose vaak behandeld met azoolgeneesmiddelen zoals albendazol en itraconazol. Lokale antischimmeldruppels worden soms ook gebruikt met azol-therapie.
