Herstel van een kapotte heup

gebroken heup, cruciaal belang, gebroken heupen, niet-chirurgische behandeling

  • Verstuikingen & Spanningen
  • Breuken en gebroken botten
  • Osteoporose
  • Sportblessures
  • Fysiotherapie
  • Orthopedische chirurgie
  • Schouder en elleboog
  • Hand en pols
  • Been, voet & enkel
  • Hulpmiddelen & orthesen
  • Medicatie en Injecties
  • Kinderorthopedie
  • Heupfracturen behoren tot de meest voorkomende soorten gebroken botten. Eenmaal ouder dan 65 jaar is een gebroken heup de meest voorkomende reden waarom mensen een fractuuroperatie nodig hebben. Helaas treft dit moeilijke probleem vaak de meest kwetsbare en kwetsbare patiënten. Hoewel sommige veel voorkomende orthopedische letsels optreden bij krachtiger, actievere personen, komt het merendeel van de gebroken heupen voor bij meer sedentaire, zwakke mensen.

    Daarom zijn veel mensen die deze letsels oplopen, of hun families, bezorgd over het herstelproces. Is een grote operatie de moeite waard? Wat zijn de kansen op herstel? Wat is de beste manier om een ​​bejaarde persoon te helpen die zijn heup heeft gebroken?

    Behandeling van een gebroken heup

    Bijna alle mensen die hun heup breken, hebben een operatie nodig om het probleem op te lossen. Er zijn verschillende behandelingsopties die afhankelijk zijn van de locatie van het gebroken bot en de patiënt die gewond is. De opties zijn hoofdzakelijk om het gebroken bot te herstellen of om het gehele of een deel van het heupgewricht te vervangen. De meeste fracturen hebben een voorkeursbehandeling, hoewel uw chirurg in sommige situaties een aanbeveling zal doen waarbij er mogelijk meerdere behandelopties zijn.

    Soms overwegen gezinnen een niet-chirurgische behandeling van deze verwondingen. Hoewel dat een optie kan zijn voor zeer kwetsbare of zeer zieke patiënten, is het meestal geen goede optie.

    Een niet-chirurgische behandeling wordt alleen overwogen voor zeer specifieke soorten breuken, zoals wanneer de breuk alleen aan de bekkenzijde van het heupgewricht is (en niet het femur), dan is een niet-chirurgische behandeling mogelijk. Maar de meeste alle heupfracturen van het femurbot moeten worden geopereerd. Het probleem met niet-chirurgische behandeling van de meeste soorten gebroken heupen is dat het verplaatsen van een patiënt met een gebroken heup bijna onmogelijk kan zijn.

    Er zijn verschillende problemen met het niet kunnen verplaatsen van een persoon die gewond is geraakt:

    • Dit kan meer problemen veroorzaken.Onbeweeglijk zijn kan leiden tot een aantal problemen met mensen. De ontwikkeling van andere medische aandoeningen is een van de grootste problemen bij niet-chirurgische behandeling van heupfracturen. Immobiele mensen zijn gevoelig voor het ontwikkelen van longontsteking, bloedstolsels en bedwonden. Deze voorwaarden zijn al een probleem voor ouderen en als je iemand niet kunt verplaatsen, gaat de kans op het ontwikkelen van een van deze problemen aanzienlijk omhoog. Om deze redenen wordt het repareren van een heupfractuur meestal aanbevolen bij zeer zwakke of zeer zieke patiënten.
    • Het kan moeilijk zijn om voor mensen te zorgen.Het verzorgen van iemand die niet kan bewegen is een hele uitdaging. Eenvoudige taken zoals het baden en toiletteren van iemand die niet kan bewegen, is moeilijk. Terwijl het beheersen van pijnlijke symptomen van een gebroken heup kan worden bereikt door iemand stil te laten liggen, is het niet redelijk om voor iemand te zorgen zonder ze te verplaatsen. Daarom, zelfs wanneer gebroken heupen voorkomen bij mensen die volledig afhankelijk zijn van anderen voor ondersteuning, worden ze doorgaans chirurgisch gerepareerd om deze zorg mogelijk te maken.

    De chirurgische procedure die wordt gebruikt om een ​​gebroken heup te repareren, kan variëren afhankelijk van een aantal factoren.

    In het algemeen worden breuken van de top van het bovenbeen, de femurkraag genoemd, behandeld met vervanging. Als de femurhalsfractuur helemaal niet is verplaatst (uit positie), kan een reparatie van de pauze worden overwogen. Breuken onder de nek van het dijbeen, intertrochanteric of peritrochanteric fracturen genoemd, worden behandeld met chirurgische reparatie met behulp van staven, platen of schroeven. Zoals gezegd, kan de ideale manier om een ​​bepaalde fractuur te repareren variëren, afhankelijk van het fractuurpatroon, de voorkeur van de chirurg en de specifieke patiënt die wordt behandeld.

    Optimaal herstel van heupfracturen

    De beste manier om te herstellen van een heupfractuur is om zo snel mogelijk in beweging te komen.

    Immobiliteit opent de deur naar de mogelijkheid van aanzienlijke complicaties. Om de hierboven genoemde redenen (het voorkomen van longontsteking, bloedprop, bedwonden, enz.), Is het van cruciaal belang dat patiënten zo snel mogelijk na de operatie opstaan ​​en bewegen. Er zijn een aantal manieren om dit doel te bereiken.

    Het belangrijkste is dat de operatie kort na het letsel moet worden uitgevoerd. Er is controverse over hoe snel de operatie moet worden uitgevoerd, maar idealiter binnen 48 uur na de blessure, en mogelijk eerder. Veel ziekenhuizen worden beter uitgerust om deze personen met gebroken heupen naar een operatiekamer te brengen op de dag of de dag na hun verwonding.

    Er zijn situaties waarin een operatie moet worden uitgesteld, bijvoorbeeld wanneer er andere belangrijke medische problemen zijn die voorafgaand aan een chirurgische ingreep moeten worden aangepakt. Een andere veel voorkomende situatie is wanneer een persoon op bloedverdunnende medicatie hun heup breekt. Mogelijk moeten de bloedverdunnende effecten worden omgekeerd voordat een veilige operatie wordt uitgevoerd.

    De tweede stap is om snel op te staan ​​en te bewegen na de operatie. In de uren en dagen na de operatie zullen het verplegend personeel en de therapeuten werken om mensen op gang te helpen. Zelfs van houding veranderen en op een stoel gaan zitten kan helpen om sommige van de complicaties die kunnen optreden bij mensen met gebroken heupen te voorkomen.

    Kansen op herstel

    Helaas komt volledig herstel na een gebroken heup bij slechts ongeveer de helft van alle mensen voor. De andere helft zal een achteruitgang in de functie hebben in vergelijking met hun pre-blessures activiteitsniveau. Helaas, bijna een kwart van de mensen die een heup breken, leeft niet een volledig jaar na hun blessure. Hoewel deze groep de meest fragiele mensen vertegenwoordigt die een heup breken, is het een verrassend groot aantal.

    Het is duidelijk dat iedereen in de 50 procent van de mensen wil zijn die hun volledige functie terugkrijgen. Om dit te doen, zullen mensen het volgende moeten herwinnen:

    1. Mobiliteit: Om gewrichten goed te laten functioneren, moeten ze bewegen. Een gewricht dat in de ruimte is bevroren, kan een goed spierweefsel hebben dat het gewricht omringt, maar zonder de juiste beweging kunnen die spieren niet goed functioneren. De mobiliteit kan worden aangetast door breukgenezing, misvorming, geïmplanteerde hardware en vorming van littekenweefsel.
    2. Kracht: herstel van spierkracht is van cruciaal belang na het doorbreken van de heup. In tegenstelling tot een herstel van de heupprothese, waarbij de spierbeschadiging minimaal is, beschadigt het trauma van het breken van een heupbeen ook de spierfunctie aanzienlijk. Om de spierfunctie te hervinden, is het van cruciaal belang om de spieren zo snel mogelijk na de operatie te laten werken om mogelijk blijvende atrofie van het spierweefsel te voorkomen.
    3. Evenwicht: Herstel van balans is niet alleen van cruciaal belang om de functie te herwinnen, maar ook om de mogelijkheid van verdere schade te voorkomen. Balans is van cruciaal belang voor activiteit en een afname in functie is vaak het gevolg van een verlies van evenwicht. Het gebruik van ambulante hulpmiddelen (stokken of looprek) kan nuttig zijn, maar het terugkrijgen van proprioceptie en evenwicht kan helpen de activiteit te herstellen.

    Volledige genezing van een gebroken heup kan vele maanden duren. De meeste fracturen duren 10-12 weken voor genezing en de spierkracht en mobiliteit kan veel langer duren. Normaal gesproken komen mensen binnen 6 maanden na het letsel in de buurt van hun volledige herstel, maar het kan tot een volledig jaar duren om zoveel mogelijk verbetering te bereiken. Dat gezegd hebbende, mensen die een heupfractuur oplopen, moeten niet maanden of langer wachten om agressief te zijn met hun therapie. Naarmate de tijd verstrijkt, neemt de waarschijnlijkheid van het herwinnen van functie gestaag af – de sterkste winsten worden al vroeg in het herstelproces gemaakt.

    Een woord van heel wel

    Heupfracturen zijn ernstige verwondingen, en hoewel volledig herstel mogelijk is, wordt dit niet altijd bereikt. In feite zal ongeveer de helft van de mensen die een gebroken heup dragen een algehele achteruitgang in functie hebben, zelfs wanneer hun bot volledig genezen is. Om die reden zijn tijdige chirurgie, vroege revalidatie en geduld voor een lang herstel belangrijk, en hopelijk kan jij of je geliefde teruggaan naar alle activiteiten die je leuk vindt!

    Like this post? Please share to your friends: