Het Asperger-syndroom, één van de vijf diagnoses in een categorie met de naam doordringende ontwikkelingsstoornissen, werd officieel toegevoegd aan deDiagnostische en statistische handleiding voor geestesstoornissen American van de American Psychiatric Association(DSM-IV) In 1994. Het beschreef mensen met een zeer goed functionerende vorm van autisme.
Het Asperger-syndroom is officieel verwijderd uit de volgende versie van de handleiding, deDSM-V,in 2013.
Tegenwoordig wordt bij mensen met de symptomen van wat het Asperger-syndroom zou worden genoemd, gediagnosticeerd op niveau één autismespectrumstoornis(hoewel de oorspronkelijke naam voor de aandoening nog steeds veel wordt gebruikt door niet-gezondheidsdeskundigen, en dus ook hier wordt gebruikt).
Het Asperger-syndroom is deels anders dan andere aandoeningen van het autismespectrum, deels omdat het vaak werd gediagnosticeerd bij oudere kinderen en volwassenen, in tegenstelling tot zeer jonge kinderen. Veel kinderen met zeer goed functionerend autisme passeren hun vroegste mijlpalen met vlag en wimpel – dat is totdat ze een leeftijd bereiken waarop van hen wordt verwacht dat ze complexe sociale relaties, gesprekken of sensorische uitdagingen beheren (vaak rond de derde klas, maar soms veel later).
De DSM-IV heeft wel duidelijke verschillen beschreven tussen het Asperger-syndroom en andere autismespectrumstoornissen, en stelt dat:
- "De essentiële kenmerken van de stoornis van Asperger zijn ernstige en aanhoudende stoornissen in sociale interactie … en de ontwikkeling van beperkte, repetitieve gedragspatronen , interesses en activiteiten … De verstoring moet klinisch significante stoornissen veroorzaken in sociale, beroepsmatige of andere belangrijke gebieden van functioneren. In tegenstelling tot Autistische stoornis zijn er geen klinisch significante vertragingen of afwijkingen in taalverwerving (bijv. enkele niet-echode woorden worden communicatief gebruikt op de leeftijd van 2 jaar, en spontane communicatieve zinnen worden gebruikt op de leeftijd van 3 jaar) … hoewel subtielere aspecten van sociale communicatie (zoals typisch geven en nemen in een gesprek) kunnen worden beïnvloed. "
Hoewel dit klinkt als significante verschillen in diagnose, is de waarheid – in de woorden van Asperger-syndroom-expert dr. Tony Attwood – "het verschil tussen hoogfunctionerend autisme en het Asperger-syndroom zit meestal in de spelling."
Dit is met name het geval wanneer kinderen opgroeien en de verschillen in taalvaardigheid op driejarige leeftijd irrelevant worden.
Tegen de tijd dat mensen met het Asperger-syndroom of hoogfunctionerend autisme tieners zijn, zijn die verschillen in wezen verdwenen, waardoor het erg moeilijk is om onderscheid te maken tussen de twee diagnoses.
De geschiedenis van het Asperger-syndroom
Hans Asperger was een Weense kinderpsycholoog die met een groep jongens werkte, die allemaal vergelijkbare ontwikkelingsverschillen hadden. Hoewel ze allemaal intelligent waren en normale taalvaardigheden hadden, hadden ze ook een aantal autisme-achtige symptomen.
Als gevolg van de Tweede Wereldoorlog verdween het werk van Asperger voor een aantal jaren. Toen het eind jaren tachtig terugkwam, kreeg het veel belangstelling. Tegenwoordig bevindt het Asperger-syndroom zich – ondanks het feit dat het niet langer een officiële diagnostische categorie is – vrijwel elke dag in het nieuws.
Wat zijn de symptomen van het Asperger-syndroom (niveau 1 autisme-spectrumstoornis)?
De meeste mensen met zeer goed functionerend autisme hebben geen problemen met basistoespraak, en ze zijn misschien erg intelligent en capabel. De problemen die zich voordoen bij mensen met de diagnose Asperger (niveau 1 autisme) zijn:
- Moeilijkheden met sociale en communicatieve vaardigheden (het vermogen om lichaamstaal te "lezen", sarcasme te begrijpen, enz.)
- Gevoeligheid voor hard geluid, felle lichten en andere sensorische input
Individuen kunnen ook moeite hebben met:
- Veranderingen in routines
- Praten / denken over onderwerpen die niet van bijzonder belang zijn
- Verbeelden wat anderen denken of voelen
Het is belangrijk op te merken dat mensen met hoogfunctionerend autisme niet ontbreken in emoties en kan heel empathisch zijn. In feite kunnen ze soms extreem emotioneel, zeer gevoelig en gemakkelijk verplaatst worden naar vreugde, woede, frustratie, enthousiasme, etc.
In sommige gevallen kunnen ze creatief en innovatief zijn (hoewel ze in andere misschien een gewone routine verkiezen). Moeilijkheden doen zich echter voor wanneer mensen aan het hoge eind van het autismespectrum opdraaien tegen sociale conventies of verwachtingen die complex zijn en een hoog niveau van sociaal denkvermogen vereisen.
Als dit klinkt alsof het ontzettend veel mensen beschrijft, is het vooral belangrijk op te merken dat een persoon die de beschreven eigenschappen heeft, maar comfortabel in zijn dagelijks leven kan functioneren, niet het Asperger-syndroom zou krijgen. Met andere woorden, veel mensen hebben sommige of alle symptomen van het Asperger-syndroom, maar omdat ze in staat zijn om een baan of functie op school te behouden, op de juiste manier met anderen te communiceren en voor hun eigen dagelijkse behoeften te zorgen, zijn ze niet diagnosticeerbaar. als de voorwaarde hebben.
Kan ik (of Iemand die ik ken) het Asperger-syndroom hebben?
Kan het feit dat niemand een Asperger-diagnose meer kan ontvangen, afgezien van het feit dat niemand of iemand die u kent dezelfde symptomen heeft en dus in aanmerking komt voor een diagnose van het autismespectrum? Het is zeker mogelijk en er zijn verschillende zelftests ontworpen om een idee te geven of een evaluatie een goed idee kan zijn.
De Cambridge Lifespan Asperger Syndrome Service (CLASS), een organisatie in het Verenigd Koninkrijk die werkt met volwassenen met Asperger’s, heeft een eenvoudige 10-vragenchecklist ontwikkeld om te helpen met een voorlopige zelfdiagnose:
- Ik vind sociale situaties verwarrend.
- Ik vind het moeilijk om een praatje te maken.
- Ik hield niet van fantasierijke verhalen op school.
- Ik ben goed in het verzamelen van details en feiten.
- Ik vind het moeilijk om uit te zoeken wat andere mensen denken en voelen.
- Ik kan me heel lang concentreren op bepaalde dingen.
- Mensen zeggen vaak dat ik onbeleefd was, zelfs als ik niet van plan was dat te zijn.
- Ik heb ongewoon sterke, enge interesses.
- Ik doe bepaalde dingen op een inflexibele, repetitieve manier.
- Ik heb altijd moeite gehad om vrienden te maken.
Als u "ja" op veel van deze vragen met betrekking tot uzelf of een geliefde beantwoordt, heeft u misschien een niet-gediagnosticeerd geval van Asperger-syndroom / niveau 1 autismespectrumstoornis blootgelegd. (Uiteraard is een bespreking met een zorgprofessional op orde voordat er conclusies worden getrokken.) Voor sommige tieners en volwassenen is dit een enorme opluchting: het geeft een naam aan een reeks problemen die hen de rest van hun leven hebben verontrust . Het opent ook de deur naar ondersteuning, behandeling en gemeenschap.
Een heel woord
Er zijn psychologen, psychiaters en andere beoefenaars met specifieke ervaring die diagnose stellen van hoogfunctionerend autisme bij tieners en volwassenen. Deze beoefenaars kunnen mogelijk therapieën aanbevelen zoals coaching van sociale vaardigheden, logopedie, bezigheidstherapie, enz. Ze kunnen u mogelijk ook aanbevelen aan lokale ondersteuning en zelfhulpgroepen.
Maar weet dat er helemaal geen verplichting is om iets te doen aan het Asperger-syndroom. Veel volwassenen hebben het gevoel dat een ‘aspie’, zoals sommigen het noemen, een punt van trots is. Dit zijn unieke, vaak succesvolle individuen die eenvoudig … zichzelf zijn.
