De term dubbelgewricht is een onnauwkeurige manier om te zeggen dat iemand hypermobiliteit heeft van hun gewrichten. Double-jointed zou betekenen dat het individu meer gewrichten heeft dan normaal of dat hun gewrichten een twee keer normale beweging hebben – geen van beide is waar.
De waarheid is dat mensen die "double-jointed" worden genoemd, gewrichten hebben met meer mobiliteit dan normaal.
Bij sommige personen is dit normaal. In andere is er een onderliggende medische reden voor de gezamenlijke laksheid. Mensen met het Ehlers-Danlos-syndroom hebben bijvoorbeeld abnormaal bindweefsel, waardoor overmatige gewrichtsbeweging mogelijk is.
Gezamenlijke hypermobiliteit
Gezamenlijke hypermobiliteit wordt gedefinieerd als "abnormaal verhoogde beweeglijkheid van kleine en grote gewrichten voorbij de grenzen van hun fysiologische beweging." Het komt vaak voor bij jonge vrouwen en heeft meestal de neiging om te verminderen met de leeftijd. Hypermobiliteit wordt gezien bij ongeveer 5 procent van de gezonde volwassen populatie. Mensen van Aziatische en Afro-Caribische afkomst hebben meer kans op hypermobiliteit. Mensen uit het Indiase subcontinent hebben meer soepele handen dan mensen van Europese afkomst.
Sommige mensen kunnen hun gewrichten trainen om meer bewegingsvrijheid te krijgen, en dit is vaak een focus van sport en activiteiten waarvoor grote flexibiliteit vereist is. Ballet en gymnastiek verhogen bijvoorbeeld vaak hun gewrichtsmobiliteit door gerichte en aanhoudende inspanningen om de ligamenten en het bindweefsel rond het gewricht te strekken.
Voor de meeste mensen heeft deze toename van gewrichtsmobiliteit geen medische symptomen.
Aan de andere kant worden mensen met echte gezamenlijke hypermobiliteit geboren met genetische verschillen in de samenstelling van hun collageen die zorgt voor de laksheid van de gewrichten, zonder ooit te hoeven proberen de weefsels te strekken.
Oorzaken
De factoren die kunnen bijdragen aan het hebben van hypermobiele gewrichten zijn onder meer:
- Mogelijk hebt u abnormale collageen- of elastinevezels als gevolg van een overgeërfde eigenschap. Omdat deze vezels de ligamenten vormen die de gewrichten bij elkaar houden, zullen je gewrichten losser zijn.
- De botten in de gewrichten van uw gewrichten kunnen ongewoon ondiep zijn, dus er kan meer bewegingsvrijheid zijn, maar er is ook een groter risico op dislocatie.
- Een slechte spierspanning, die te wijten kan zijn aan een gestoorde zenuwfunctie, kan leiden tot abnormaal ontspannen spieren en meer beweging in uw gewrichten.
- Abnormale proprioceptie, het waarnemen van de positie van het gewricht, kan ertoe leiden dat het overmatig wordt uitgerekt zonder te voelen dat u dit doet.
- Mensen met het Down-syndroom, het Marfan-syndroom, osteogenesis imperfect en het Ehlers-Danlos-syndroom hebben vaak gezamenlijke hypermobiliteit.
- Training en oefeningen, zoals yoga en atletiektraining, kunnen uw bewegingsbereik en gewrichtsmobiliteit vergroten.
Gezamenlijke hypermobiliteitssyndromen
Wanneer uw gezamenlijke hypermobiliteit leidt tot pijn of verhoogde letsels, stijgt deze naar een classificatie van een gezamenlijk hypermobiliteitssyndroom. Symptomen kunnen zijn: gewrichtspijn en stijfheid, klikken, ontwrichting, vermoeidheid en terugkerende verstuikingen.
Een bezoek aan uw arts kan tot een diagnose leiden. Eén hulpmiddel dat ze gebruiken is het scoren van de bewegingen van je duim, pols, vijfde vinger, ellebogen, onderrug en knieën om de Beighton-score te produceren en de Brighton-criteria te gebruiken om het aantal hypermobiele gewrichten, pijn, ontwrichtingen, verwondingen en lakse huid.
Fysiotherapie en lichaamsbeweging kunnen de gewrichten en spieren helpen versterken en beschermen. Analgetica kunnen worden gebruikt voor pijn en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen voor zwelling.
