Distale clavicula-osteolyse is een aandoening die schoudergewrichtspijn veroorzaakt aan het einde van het sleutelbeen. De naam is zo afgeleid omdat de pijn het resultaat is van botschade ("osteo-" voor bot en "-lysis" voor desintegratie) aan het buitenste (distale) uiteinde van het sleutelbeen (sleutelbeen).
Het wordt beschouwd als een overbelastingsblessure veroorzaakt door herhaalde microfracturen die het lichaam probeert te herstellen.
Bij elke microfractuur echter, wordt het hermodelleren van botten meer gekarteld en ongelijkmatig, waarbij stress op het uiteinde van het sleutelbeen wordt gelegd en de afbraak van kraakbeen op het aangrenzende acromioclaviculaire gewricht (AC-gewricht) wordt veroorzaakt, waarbij het sleutelbeen het schouderblad ontmoet.
De aandoening wordt het meest gezien bij gewichtheffers, maar kan van invloed zijn op iedereen die herhaaldelijk zware objecten boven de grond tilt en / of draagt. De kracht uitgeoefend over het AC-gewricht kan leiden tot progressieve verwonding en de voortijdige ontwikkeling van artritis.
Symptomen en diagnose
Het meest voorkomende symptoom van osteolysis van distale claviculen is een scherpe pijn op de kruising van het AC-gewricht en het sleutelbeen. Hoewel de pijn gewoonlijk tijdens de activiteit wordt gevoeld, kan er tijdens niet-activiteit ook een blijvende tederheid rondom het gewricht zijn. Ontsteking en zwelling komen ook veel voor.
Pijn bij het bereiken van over de borst is een typisch symptoom van problemen met het gewrichtsvocht.
Artsen kunnen dit bevestigen door een add-uptest op de arm uit te voeren. Elke pijn veroorzaakt door het zijdelings tegen de arm drukken van de borst wordt als een positief resultaat beschouwd.
De test zou dan worden gevolgd door röntgenfoto’s van de schouder. Op röntgenfoto’s zou de verwonding zich voordoen als een gebied met een slechte botdichtheid of abnormale botmineralisatie.
Het lijkt qua uiterlijk op osteoporose, een aandoening waarbij meer bot door het lichaam wordt opgenomen dan wordt aangemaakt.
Als alternatief kan een MRI-scan (Magnetic Resonance imagining, MRI) worden besteld als wordt aangenomen dat dit andere oorzaken van schouderpijn is, naast of los van de vermoedelijke osteolysis van de distale clavicula.
Behandeling
Osteolyse op distale claviculen wordt gewoonlijk conservatief behandeld met rust, bewegingsbeperking, toediening van ijs en ontstekingsremmende geneesmiddelen. Elke activiteit die verband houdt met de blessure moet worden gestopt.
Als er hevige pijn is, moet de schouder mogelijk op een vaste positie worden gehouden met een orthopedische tilband. Wanneer de schouder redelijk is genezen en de ontsteking is gestopt, zou fysiotherapie worden gestart om het bewegingsbereik en de kracht veilig terug te brengen naar de aangedane schouder.
In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn als conservatieve maatregelen geen verlichting bieden. De operatie zou het verwijderen van het einde van het sleutelbeen met zich meebrengen, een techniek die artsen de Mumford-procedure noemen. Het is een gebruikelijke operatie die wordt gebruikt om andere aandoeningen aan het AC-gewricht te corrigeren, waaronder ernstige artrose. Het kan worden uitgevoerd via een kleine incisie of arthroscopisch.
De meeste mensen die de procedure ondergaan, kunnen normale activiteiten hervatten zonder verlies van functie. De hersteltijd is meestal ongeveer drie maanden, hoewel sommige sneller kunnen terugkeren naar activiteit met een gestructureerde loop van fysiotherapie en revalidatie.
