Scheuermann’s Kyphosis, ook bekend als de ziekte van Scheuermann, is een type osteochondrose. Osteochondrose verwijst naar een aantal skeletale problemen die te wijten zijn aan abnormale groei, verwonding of overmatig gebruik in de botten van adolescenten.
Volgens kenners is Scheuermann’s Kyphosis een ziekte die optreedt tijdens de groeispurt en die het kraakbeen aan de eindplaat van de ruggengraat aantast.
In hun artikel getiteld "Scheuermann’s disease: an update", gepubliceerd in de uitgave van Joint Bone Spine van mei 2014, Palazzo, et. al. zeggen dat Scheuermann’s waarschijnlijk te wijten is aan herhaalde belasting in het kraakbeen van de eindplaat; dit gespannen kraakbeen, zeggen ze, wordt verder verder verzwakt door genetische aanleg.Gerelateerd:
Wat is de Kyphosis van Scheuermann Hoewel de term ‘Scheuermann’s Kyphosis’ over het algemeen gepaard gaat met afwijkingen in de thoracale wervelkolom, is het bekend dat deze ziekte ook de lumbale wervel (lage rug) aantast. Palazzo et al. Suggereren dat Scheuermann’s in de lumbale wervelkolom
als frequent kunnen zijn als het thoracale type, en zelfs pijnlijker kunnen zijn voor de patiënt. Schijfproblemen komen ook vaak voor bij patiënten met de ziekte van Scheuermann. Gerelateerd:
Wat is een hernia? Definities van Scheuermann’s Kyphosis
De betekenis van de term ‘ziekte van Scheuermann’ kan variëren naargelang van wie u het vraagt.
Palazzo en medewerkers beweren dat het in een meer klassieke definitie kan passen. De klassieke definitie van dit type kyfose werd naar voren gebracht door Scheuermann zelf, die een Deense orthopedisch chirurg was die in het begin van de 20e eeuw praktiseerde.
Scheuermann’s klassieke definitie van de ziekte was: een thoracale kyfose van meer dan 45 graden plus meer dan 5 graden wiggen aan de voorkant van ten minste 3 opeenvolgende wervels die zich aan de top van de kyfose bevinden, en onregelmatigheden aan de vertebrale eindplaat.
Vandaag wordt deze definitie de Sorensen-criteria genoemd.
Als alternatief kan het definiëren van Scheuermann’s Kyphosis eenvoudigweg een kwestie zijn van het vinden van afwijkingen op een röntgenfoto of een andere film bij patiënten zonder symptomen.
Wat zoekt de arts in een röntgenfoto van de kyfose van Scheuermann? Over het algemeen zal ze eventuele veranderingen of abnormaliteiten (letsels genoemd) op of nabij de wervel eindplaat vinden, inclusief de hierboven besproken wiggen en onregelmatigheden van de eindplaat zelf. Ze kan ook de klieren van Schmorl opmerken, d.w.z. laesies waarin de zachte tussenwervelschijf naar beneden of naar het wervelbotje ernaast drukt.
Type I en Type II Scheuermann’s
Er zijn twee vormen van Scheuermann-kyfose-type I en type II. Type I is de "klassieke" variëteit die hierboven is beschreven en komt voor in de thoracale wervelkolom. De top van de curve bevindt zich tussen de 7e en 9e thoraxwervel. Type 1 Scheuermann’s Kyphosis gaat ook gepaard met een overdreven lumbale kromming (lordose.)
Bij Type II Scheuermann’s Kyphosis is de top van de curve lager en kan de bovenrugkyfose verminderd zijn. Tieners die getroffen zijn door Type II Scheuermann zijn meestal een beetje ouder – meestal tussen de 15 en 18 jaar. Type II Scheuermann’s kyfose gaat ook gepaard met meer pijn.
Vroegtijdige diagnose kan resulteren in een bevredigender behandelresultaat • Zoals met de meeste spinale aandoeningen of letsels, hoe eerder u een behandeling krijgt, hoe beter uw uitkomsten waarschijnlijk zijn. En om dat te doen, moet u een vroege diagnose krijgen. Over het algemeen is de eerste behandeling die wordt geprobeerd voor de Kyphosis van Scheuermann niet-chirurgisch, bestaande uit bracing en fysiotherapie. Als de kyfose ernstig is en u hebt fysiotherapie en brace nutteloos geprobeerd, kan uw arts een operatie voorstellen, maar deze behandelingsmethode wordt niet vaak gebruikt.
