Hoewel tremor een veel voorkomend symptoom is bij de ziekte van Parkinson, is het slechts een van de vele problemen waarmee diegenen geconfronteerd worden die met de uitdaging van deze ziekte leven. Maar het is het enige herkenbare symptoom geassocieerd met PD, een kenmerk dat kenmerkend is. Het is in feite een van de vier hoofdsymptomen van de ziekte van Parkinson.
- Rusttremor wordt meestal geassocieerd met Parkinson, hoewel niet iedereen met deze ziekte dit symptoom ervaart. Een beving is in wezen een onvrijwillige, onbedoelde ritmische samentrekking van de spieren, die meestal de ledematen treffen. In vergelijking met veel andere tremoren, verschilt de beving die geassocieerd is met Parkinson, doordat deze stopt met vrijwillige beweging. Dus mijn hand kan in mijn schoot schudden terwijl ik zit, maar als ik ergens naar reik, zal het verdwijnen zolang mijn arm en hand in beweging zijn.
- Stijfheid wordt gedefinieerd door een onvermogen van de spieren om te ontspannen. Ze bevinden zich in een constante samentrekking resulterend in abnormale tonus, stijfheid en dientengevolge een verminderd bewegingsbereik. Dit kan bijzonder pijnlijk zijn en kan elk deel van het lichaam aantasten, meestal nek, rug, schouder en benen. Het is stijfheid die resulteert in verminderde armzwaai of verminderde gezichtsuitdrukking (maskerachtige facies) die vaak wordt waargenomen bij mensen met Parkinson.
- Bradykinesia of traagheid van beweging is in wezen een verlies van spontane beweging en moeite met repetitieve taken. Vanwege zijn onvoorspelbare aard en ernst kan dit symptoom de dagelijkse activiteiten van een persoon aanzienlijk belemmeren.
- Posturale instabiliteit kan later in de loop van de ziekte optreden en verwijst naar problemen met evenwicht en slechte coördinatie, wat resulteert in problemen met staan en lopen, waardoor het risico op latere vallen toeneemt.
Hoewel deze motorabnormaliteiten die meestal eenzijdig beginnen, worden beschouwd als karakteristieke symptomen van de ziekte van Parkinson, is er zoveel meer aan deze ziektebeleving. Hoewel deze symptomen de enige primaire focus waren van een diagnose, behandeling en onderzoeksperspectief in het verleden, weten we nu dat andere symptomen zelfs een grotere impact hebben op de kwaliteit van leven.
Niet-motorische symptomen
Deze groep, bekend als niet-motorische symptomen, omvat een verscheidenheid aan problemen die veel verschillende lichaamssystemen beïnvloeden, waardoor deze ziekte in zijn aard doordringt. Deze omvatten slaapstoornissen, pijn, constipatie, urinaire urgentie en incontinentie, hyperhidrose (overmatig zweten), vette huid, overtollige roos, stemmingsstoornissen (zoals angst en depressie), cognitieve veranderingen, orthostatische hypotensie (duizeligheid bij staan), spraak en slikken. moeilijkheden als voorbeelden.
Zoals u in deze korte lijst kunt zien, is de ziekte van Parkinson veel meer dan een degeneratieve motoraandoening. Een aanzienlijk aantal lichaamssystemen wordt beïnvloed. En deze symptomen, die soms wisselend en vaag zijn, kunnen aan veel verschillende ziekten worden toegeschreven, waardoor diagnose vooral in het begin van de ziekte een grote uitdaging is. Bovendien is zelfs bij diegenen die een diagnose van Parkinson krijgen, elke situatie uniek met verschillende versies van de aandoening en een duidelijke constellatie van symptomen. Dus een tremor alleen maakt geen diagnose van Parkinson. De volgende stap is om uw vermoedens naar uw arts te brengen – hoe beginnen ze aan hun onderzoek? Is lichamelijk onderzoek nuttig?
Zijn er diagnostische tests?
