Definitie: Angiogenese
Angiogenese verwijst naar de vorming van nieuwe bloedvaten in het lichaam. Het is een normaal lichamelijk proces voor genezing, maar speelt ook een rol bij de groei van kanker.
Angiogenese in gezondheid en genezing
Angiogenese is een normaal proces dat in het lichaam plaatsvindt in elke situatie waarin de groei van nieuwe bloedvaten nodig is.
Als zodanig is het noodzakelijk voor kinderen om te groeien, om de baarmoederslijmvlies elke maand te laten groeien bij vrouwen in de pre-menopauze en voor wonden om te genezen.
Angiogenese bij kanker en metastase
Angiogenese is van belang bij kanker omdat kankers de vorming van nieuwe bloedvaten nodig hebben om te groeien en uit te zaaien. Om ervoor te zorgen dat kankers groter worden dan één millimeter (1 mm), moet angiogenese plaatsvinden. Kankers doen dit door stoffen af te scheiden die angiogenese en daarmee de groei van kanker stimuleren.
Naast dat het een proces is dat nodig is om kankers te laten groeien en omliggende weefsels binnen te vallen, is het noodzakelijk dat er metastase optreedt. Om ervoor te zorgen dat kankercellen reizen en een nieuw huis opzetten ergens buiten hun oorsprong, moeten deze cellen nieuwe bloedvaten binnendringen om de groei op hun nieuwe locaties te ondersteunen.
Angiogenese en vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF)
Bloedvaten bestaan uit cellen die endotheelcellen worden genoemd aan de binnenkant van de vaten.
Stoffen die bekend staan als vasculaire endotheliale groeifactoren, afgekort tot VEGF, dienen als signalen die de endotheelcellen in staat stellen te groeien en nieuwe bloedvaten te creëren. Met andere woorden, ze zijn activators. Bloedvatvorming in het lichaam, zoals vele functies, is een balans van activerende en remmende effecten.
Angiogenese-remmers
Angiogenese-remmers zijn een vorm van gerichte therapieën, wat betekent dat ze zich specifiek richten op kankercellen of cellen die nodig zijn voor de groei of verspreiding van kanker.
Deze medicijnen kunnen het proces van angiogenese op verschillende punten verstoren. Sommige van deze zijn remmend door binding aan vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF) zodat het niet langer de endotheelcellen kan signaleren om te groeien, en aldus stoppen ze de vorming van nieuwe bloedvaten.
Voorbeelden van angiogenese-remmers
Sommige angiogenese-remmers die momenteel beschikbaar zijn voor de behandeling van kanker zijn:
- Avastin (bevacizumab)
- Nexavar (sorafenib)
- Sutent (sunitinib)
- Votriënt (pazopanib)
- Afinitor (everolimus)
Meer informatie over immunotherapie en hoe angiogenese-remmers werken om kanker te behandelen.
Angiogenese-remmers plus chemotherapie
Een veel voorkomende vraag is waarom mensen chemotherapie nodig hebben naast angiogenese-remmers. Kijken naar de manier waarop angiogenese-remmers werken helpt om dit uit te leggen. Angiogenese-remmers doden geen kankers, ze werken gewoon om te voorkomen dat ze groter worden en zich verspreiden (metastaseren), dus om van een tumor af te komen, moet chemotherapie worden gebruikt in combinatie met angiogenese-remmers.
Bijwerkingen van angiogenese-remmers
Toen angiogenese-remmers voor het eerst werden ontdekt als een behandeling voor kanker, werd gedacht dat ze weinig bijwerkingen zouden hebben.
Dat was niet het geval. Net zoals chemotherapie bijwerkingen veroorzaakt door zijn werking op normale cellen (bijvoorbeeld door celdeling in de haarzakjes, het beenmerg en het maag-darmkanaal te stoppen) kunnen angiogenese-remmers ook bijwerkingen veroorzaken die verband houden met hun activiteit in gezonde cellen en weefsels. Enkele van de meer voorkomende bijwerkingen houden verband met:
- Slechte wondgenezing, aangezien angiogenese-remmers niet alleen interfereren met het vermogen van kankercellen om nieuwe bloedvaten aan te maken, maar ook interfereren met het vermogen van gezonde weefsels om nieuwe bloedvaten te maken ter vervanging van een verwonding .
- Stolsels in de bloedvaten, die op hun beurt kunnen leiden tot hartaanvallen en beroertes.
- Hoge bloeddruk.
De toekomst / klinische proeven
Veel medicijnen in deze categorie worden geëvalueerd in klinische studies en er is hoop dat het aanvallen van kanker vanuit het oogpunt van interfereren met angiogenese een deel zal zijn van meer kankerbehandelingsregimes in de toekomst.
