Het gesproken woord over tongbeen is om een aantal redenen een uniek onderdeel van het menselijk skelet.
Ten eerste is het mobiel. Dit betekent dat het zweeft, behalve de bevestigingsplaats voor het schildkraakbeen, dat deel uitmaakt van het strottenhoofd en hieronder wordt besproken. Je kunt zelfs je hyoid heen en weer bewegen – voor de veiligheid, heel voorzichtig – door beide uiteinden lichtjes aan te raken, en dan afwisselend een altijd zo kleine duwactie die het bot beweegt.
(Dit wordt het tongbeen gebeend.)
Ten tweede speelt het tongbeen, van ademhalen tot eten, een rol in een aantal belangrijke functies die je in leven houden.
Locatie van het tongbeentje
Het tongbeen bevindt zich aan de voorkant, of aan de voorkant, een deel van de nek tussen het kaakbot en het schildkraakbeen, en wordt stevig vastgemaakt aan het schildklierbeen door gewrichtsbanden. Het bevindt zich op het niveau van de 3e halswervel en hecht zich door middel van pezen aan de spieren van de tong, de bodem van de mond en de voorhals.
Hoewel het klein is, is het tongbeen slechts zelden gebroken. Dit komt door de locatie die over het algemeen het bot beschermt tegen alles behalve direct trauma.
Het tongbeen bevindt zich boven de adamsappel en onder de amandelen en de epiglottis. Hoewel het technisch gezien geen deel uitmaakt van het strottenhoofd, zijn de twee structuren aan de bovenkant heel dichtbij. Het tongbeen biedt een bevestigingsplaats voor spieren die de bewegingen van het strottenhoofd controleren.
Het strottenhoofd is het gebied boven je luchtpijp, ook wel luchtpijp genoemd, dat je beschermt tegen verstikking op vreemde voorwerpen. Misschien wel het bekendste voorbeeld hiervan is wanneer voedsel ‘de verkeerde kant op gaat’. Het strottenhoofd doet zijn primaire taak om je te beschermen tegen verstikking door de opening naar de luchtpijp snel af te sluiten wanneer een vreemd voorwerp probeert binnen te komen.
Denk eraan, de luchtpijp is gebouwd voor lucht, niet voor dingen.
Een ander ding dat het strottenhoofd doet – en iets waar we allemaal bekend mee zijn – is om geluid te produceren; zangers en sprekers kennen het strottenhoofd als de stembox.
Iets anders waar het strottenhoofd verantwoordelijk voor is, is hoesten, wat een onderdeel is van de bovengenoemde functie van het verstikkingbeschermingsmechanisme.
Het strottenhoofd heeft ook enkele andere doelen, waaronder een rol spelen bij ventilatie en als een sensorisch orgaan functioneren.
Hyoid botfunctie
Het tongbeen biedt een plaats van bevestiging voor verschillende voorste nekspieren. De spieren die hechten op het tongbeen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, de sternohyoid, mylohyoid, omohyoid, digastric spieren. Deze en andere voorste nekspieren spelen een rol bij het slikken en kunnen worden beïnvloed bij nekletsel of verkeerde uitlijning.
Een tweede functie van het tongbeen is om een fundament of basis te verschaffen van waaruit de tong kan bewegen.
En, ten slotte, het tongbeen is betrokken bij de ademhaling. Dit komt omdat het een rol speelt bij het open houden van de luchtweg. Maar niet alleen is een open luchtweg belangrijk om te ademen, het is vooral relevant voor slaap- en slaapstoornissen. Een voorbeeld is slaapapneu.
De rol van de hyoid bij sommige medische aandoeningen
Hoe u het ook snijdt, het tongbeen heeft tal van directe en indirecte verbindingen met spieren en botten in de nek, het hoofd en de kaak.
En experts zijn het er over eens dat de schedel, de nek en de kaak op elkaar inwerken om een aantal verschillende functionaliteiten te produceren, en niet de minste daarvan is de controle van de houding in de nek.
De schedel, nek en kaak wordt dan ook vaak het craniocervicale mandibulaire systeem genoemd. Laten we deze term uitpakken: Cranio verwijst naar de schedel; cervicaal verwijst naar het gebied van de wervelkolom dat de nek omvat; mandibular verwijst naar uw kaak. Het systeem omvat niet alleen botten, maar ook spieren en ligamenten
Maar in 2017 wees een Europese onderzoeker erop dat het cranio-cervicale mandibulaire systeem niet echt anatomische verbindingen heeft met de achterkant van het hoofd.
Daarom is volgens hem het cranio-cervicale deel van de term een onnauwkeurige manier om het systeem te beschrijven, vooral omdat veel van de functies die het zou moeten dragen, deels dat schedeldak weerspiegelen.
Op basis van zijn waarnemingen, stelde de onderzoeker een herinterpretatie voor, bestaande uit de onderkaak, of kaak, bot, de tong en het tongbeen. Hij beweert dat hernoemen bepaalde medische aandoeningen die van invloed zijn op slikken, zoals het Eagle-syndroom, zal verklaren. De symptomen van het Eagle-syndroom omvatten nekpijn, problemen met slikken, oorpijn en meer.
