Mensen met relapsing-remitting MS, of RRMS, nemen meestal hun behandelingsbeslissingen op basis van het advies van hun arts, evenals bezorgdheid over gemak, bijwerkingen en kosten. Eén door de FDA goedgekeurde interferontherapie voor het behandelen van recidieven bij MS is Betaseron.
Grondbeginselen Betaserontherapie
Betaseron (interferon bèta-1b) is langer op de markt dan enige andere ziektemodificerende therapie.
Het geeft de hoogste wekelijkse dosis van alle interferonen, bij 250mcg / dosis, om de andere dag toegediend. Het is een subcutane (dat wil zeggen dat het wordt geïnjecteerd in het vet vlak onder de huid) formule en is neutraal pH, in tegenstelling tot Avonex (intramusculair, wat betekent geïnjecteerd in de spier) en Rebif (ook subcutaan, maar zuur, zodat injecties kunnen worden pijnlijk). De meeste patiënten ontwikkelen rode vlekken op injectieplaatsen met Betaseron, die in zeldzame gevallen tot zweren kunnen ontwikkelen.
Betaseron wordt geleverd met de gebruikelijke interferon-gerelateerde, griepachtige symptomen, vooral aan het begin van de behandeling. Omdat het om de dag wordt toegediend, maakt dit het moeilijk voor mensen die fulltime werken of anders voortdurend "on the go" moeten zijn, in tegenstelling tot Avonex (eenmaal per week) of Copaxone (niet-interferon, dus geen griep) -achtige bijwerkingen). Betaseron wordt echter geleverd met een titratieschema (wat betekent dat patiënten beginnen met een kleine dosis en geleidelijk toenemen), waarvan wordt beweerd dat ze deze bijwerkingen sterk verminderen.
Betaseron vereist dat patiënten regelmatig bloed krijgen om de leverfunctie en het aantal bloedcellen te controleren.
Meer gedetailleerde informatie over Betaseron-therapie
Betaseron is voor mensen met RRMS en progressieve relaps-MS (PRMS). Het is ook goedgekeurd voor gebruik bij mensen die één MS-gebeurtenis hebben gehad met MRI-symptomen die consistent zijn met MS.
De werkzaamheid is ongeveer hetzelfde voor alle CRAB-geneesmiddelen (Copaxone, Rebif, Avonex, Betaseron-geneesmiddelen) – ongeveer een derde vermindering van de terugvallen in vergelijking met een placebo gedurende twee jaar. Studies tonen aan dat er aanwijzingen zijn dat de interferonen met hogere dosis (Betaseron en Rebif) iets effectiever zijn in het voorkomen van recidieven en het verminderen van laesies dan de lagere dosis (Avonex). Op Betaseron moeten het eerste jaar elke drie maanden bloedtests worden uitgevoerd om het aantal witte bloedcellen en de leverfunctie te controleren. Na een jaar kunnen ze worden teruggebracht tot eens in de vier maanden.
Betaseron wordt om de dag (14 keer per maand) toegediend als een subcutane injectie (onder de huid), meestal door de patiënt zelf of door een familielid. De naald is korter dan voor intramusculaire therapieën (0,5 inch versus 1 tot 1,25 inch) en is 27 gauge, wat vrij dun is. Er is een automatisch injectieapparaat voor Betaject 3 meegeleverd.
Bijwerkingen van Betaseron-therapie
De bijwerkingen van Betaseron zijn vergelijkbaar met die van andere op interferon gebaseerde therapieën, met uitzondering van Avonex, dat niet zoveel reacties op de injectieplaats veroorzaakt.
- Griepachtige symptomen: De belangrijkste bijwerking is de griepachtige symptomen. Deze omvatten koorts, rillingen, zweten, spierpijn en vermoeidheid, die 24 tot 36 uur aanhouden. Deze bijwerking is meestal het slechtst na de eerste injectie en vermindert progressief met elke injectie, zodat de meeste mensen het wel ervaren of het na zes maanden draaglijk is. Het kan ook worden verminderd door te beginnen met een lage dosis en geleidelijk te verhogen tot een volledige dosis, gedurende meerdere weken. Innemen van ibuprofen of paracetamol kan een paar uur van tevoren ook helpen met deze bijwerking.
- Rode vlekken: Deze komen meestal voor op de plaats van injecties, die enkele weken kan duren. Deze kunnen in 4 procent van de gevallen worden afgebroken tot zweren (necrose op de injectieplaats). Rotatie van locaties en het plaatsen van een warm kompres op de site voorafgaand aan het injecteren kan helpen deze rode vlekken te verminderen.
- Leverbeschadiging: Er is melding gemaakt van een leverbeschadiging inclusief verhoogde leverenzymen in de lever en hepatitis. Regelmatige monitoring is vereist om te voorkomen dat dergelijke schade optreedt of vordert.
- Bloedgroepen: Betaseron kan een vermindering van het aantal rode en witte bloedcellen veroorzaken, evenals een vermindering van het aantal bloedplaatjes in het bloed.
- Depressie en convulsies: Betaseron moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met depressie en epileptische aanvallen – deze patiënten hebben extra monitoring nodig.
Mag ik Betaseron gebruiken als ik zwanger ben?
Betaseron is zwangerschapscategorie C, wat betekent dat het bij proefdieren schade heeft toegebracht aan de foetus, maar het effect bij de mens is onbekend. Als u van plan bent om zwanger te worden, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, zodat u samen een plan kunt bedenken om het te stoppen. Het wordt ook afgeraden om borstvoeding te geven tijdens het gebruik van Betaseron.
Contactinformatie voor Betaseron
Betaseron is gemaakt door Bayer HealthCare Pharmaceuticals Inc. Het patiëntenondersteuningsprogramma voor Betaseron wordt MS Pathways genoemd. Ze zijn telefonisch bereikbaar op 1-800-788-1467, waar je vragen kunt bespreken die je hebt over Betaseron met een verpleegster (een B.E.T.A. verpleegster).
