Het is een goed idee om de risicofactoren achter een schildklieraandoening te kennen. Dit komt omdat, of uw schildklier nu overactief of onvoldoende actief is, de eerste symptomen nogal subtiel kunnen zijn. U kunt bijvoorbeeld opmerken dat u wat moe bent of gewichtstoename hebt ervaren, en dit als gevolg van leeftijd verwerpt of minder actief bent. Met andere woorden, de symptomen zijn vaak erg "niet-specifiek" en worden gemakkelijk toegeschreven aan iets anders.
In feite merken mensen vaak achteraf op dat ze vele maanden of zelfs jaren voorafgaand aan hun diagnose symptomen van schildklieraandoening hebben doorstaan.
Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste risicofactoren voor schildklieraandoeningen. Hoewel sommige van deze verschillend zijn voor hyperthyreoïdie dan hypothyreoïdie, is het belangrijk op te merken dat een voorgeschiedenis van hyperthyreoïdie in de toekomst kan leiden tot hypothyreoïdie.
Geslacht
Vrouwen lopen een groter risico om een schildklieraandoening te krijgen dan mannen. Terwijl experts verschillen in hun schattingen, wordt er gezegd dat vrouwen ergens tussen de vijf en acht keer meer kans hebben om een schildklieraandoening te krijgen dan mannen.
Persoonlijke geschiedenis
Een persoonlijke geschiedenis van de schildklierziekte verhoogt uw huidige risico op het ontwikkelen van een schildklieraandoening. Als u bijvoorbeeld na een zwangerschap postpartum thyroïditis heeft gehad die zichzelf heeft opgelost, loopt u een verhoogd risico om opnieuw een schildklierprobleem te krijgen na de zwangerschap of later in het leven.
Bovendien kan een persoonlijk voorgeschiedenis van een auto-immuunziekte (zoals lupus, type 1 diabetes, reumatoïde artritis, pernicieuze anemie of coeliakie) uw risico op het ontwikkelen van een auto-immuunziekte van de schildklier, zoals thyroïditis van Hashimoto, verhogen.
Familiegeschiedenis
Een familiegeschiedenis van schildklieraandoeningen verhoogt het risico op het ontwikkelen van een schildklieraandoening.
Het risico is iets groter als u een eerstegraads vrouwelijk familielid (moeder, zus, dochter) met een schildklieraandoening heeft.
Schildklierchirurgie
Chirurgische verwijdering van de gehele of een deel van de schildklier leidt gewoonlijk tot hypothyreoïdie, een trage schildklier.
Radioactieve jodiumbehandeling (RAI)
Radioactieve jodiumbehandeling voor de schildklier, die wordt gebruikt om de ziekte van Graves / hyperthyreoïdie te behandelen en die vaak wordt gebruikt als onderdeel van de behandeling van schildklierkanker na een operatie, resulteert meestal in hypothyreoïdie.
Blootstellingsblootstelling
Blootstelling van het nekgebied aan bestraling, zoals in medische behandelingen voor hoofd- of nekkanker of Hodgkin-lymfoom, verhoogt het risico op auto-immuunziekte van de schildklier en schildklierkanker. Accidentele blootstelling aan straling in het milieu, zoals die wordt ervaren door mensen die zijn blootgesteld aan stralingsbesmette lucht, voedsel, melk en water na het kernongeval in Tsjernobyl in 1986, verhoogt ook het risico op auto-immuunziektes van de schildklier en schildklierkanker.
Zwangerschap / post-partumperiode
Het risico op het ontwikkelen van een auto-immuunziekte van de schildklier of een tijdelijke thyroïditis neemt licht toe tijdens de zwangerschap en tijdens het eerste jaar na de bevalling. In feite ontwikkelt ongeveer 5 procent van de vrouwen die bevallen zijn postpartum thyroiditis, maar dit kan niet gediagnosticeerd worden, omdat symptomen zoals vermoeidheid, stemmingswisselingen en haarverlies vaak voorkomen in de postpartumperiode.
Sigaretten roken
Onderzoekers hebben ontdekt dat roken verband houdt met de ontwikkeling van de ziekte van Graves, met name de oogaandoening van de schildklier, een complicatie van de ziekte van Grave. Roken vermindert ook de effectiviteit van de behandeling van oogaandoeningen aan de schildklier.
Jodiumtekort en waar u woont
Gebrek aan voldoende jodium (jodiumtekort genoemd) verhoogt het risico op hypothyreoïdie en struma (vergroting van de schildklier.) Jodiumtekort komt vaker voor in ontwikkelingslanden en in landen waar tafelzout niet gejodeerd is.
In de VS wordt jodiumtekort vooral gezien bij mensen die hun zoutinname beperken, en bij sommige mensen die in gebieden wonen (meestal bergachtig of in het binnenland) waar er lagere jodiumgehaltes zijn in grond en voedsel.
Sommige mensen zijn jodiumtekort geworden na overschakeling op zeezout (in een poging om een "gezonder" dieet te eten) dat geen jodium bevat.
Jodiumoverschot (blootstelling / inname)
Het gebruik van jodium of kruidensupplementen die jodium bevatten, in pil- of vloeibare vorm, door mensen die voldoende jodium bevatten, verhoogt het risico op auto-immuunziekte van de schildklier en hypothyreoïdie en, minder gebruikelijk, hyperthyreoïdie of thyreotoxicose.
Medicijnen en behandelingen
Bepaalde medische behandelingen en geneesmiddelen verhogen het risico op het ontwikkelen van een te trage schildklier. Voorbeelden zijn interferon-alfa, interleukine-2 en amiodaron, onder andere.
Lithium kan de schildklier op verschillende manieren beïnvloeden. Dit medicijn gebruikt voor bipolaire stoornis is gekoppeld aan struma, auto-immune thyroïditis en hyperthyreoïdie.
Goitrogene voedingsmiddelen
Sommige voedingsmiddelen (als ze rauw en in grote hoeveelheden worden gegeten) bevatten van nature chemicaliën die struma bevorderen en hypothyreoïdie veroorzaken bij sommige mensen. Deze chemicaliën staan bekend als goitrogens.
Sommige voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan goitrogens zijn kruisbloemige groenten zoals kool, spruitjes, broccoli, rapen, rutabagas, koolrabi, radijzen, bloemkool, Afrikaanse cassave, gierst en boerenkool. (Opmerking: diegenen met onderliggende schildklierantistoffen en een neiging tot auto-immuniteit lijken meer risico te lopen.)
Sojaproducten
Soja wordt als een goitroïde beschouwd en sommige onderzoeken hebben aangetoond dat soja een trigger kan zijn voor hypothyreoïdie of daaraan kan bijdragen. Het kan ook de absorptie van thyroidmedicijnen verstoren. Ander onderzoek is echter strijdig en er is geen consensus.
Veel deskundigen bevelen aan dat mensen met een auto-immuunziekte van de schildklier of een struma die hun schildklier niet operatief hebben verwijderd, overconsumptie van sojaproducten vermijden, en in het bijzonder geconcentreerde en verwerkte vormen van soja, zoals die in pillen en poeders.
Andere mogelijke risicofactoren
Andere minder vaak voorkomende, maar mogelijke risicofactoren zijn:
- Ziekten hebben die kunnen infiltreren en stoffen in de schildklier kunnen afzetten (bijvoorbeeld sarcoïdose of hemochromatose)
- Ervaar grote stress, waaronder fysieke stress, zoals een auto-ongeluk
- Geboren worden met een te trage schildklier (aangeboren hypothyreoïdie genaamd) of een schildklier die op de verkeerde plaats is (ectopische hypothyreoïdie genoemd)
Een woord van heel dichtbij
Het grote beeld hier is dat terwijl schildklieraandoeningen vaak voorkomen, er sommige mensen zijn die hebben meer kans op een schildklieraandoening dan anderen.
Toch is het belangrijk om in gedachten te houden dat alleen al omdat u een of meer risicofactoren heeft, niet betekent dat u per se een schildklieraandoening zult krijgen. Evenzo kunt u nog steeds problemen met uw schildklier ontwikkelen zonder risicofactoren.
Al met al verhogen statistische risico-factoren je kansen, maar ze voorspellen niet de precieze kans van een persoon om een ziekte te krijgen.
Blijf op de lange termijn een voorstander van uw schildklier en uw algehele gezondheid. Ken uw risicofactoren, ken de symptomen van schildklieraandoeningen en praat met uw arts als u zich gewoon niet goed voelt.
