"Theory of mind" beschrijft het menselijk vermogen om te begrijpen dat het onmogelijk is voor één persoon om te weten wat er in de geest van een ander omgaat. ‘Theory of mind’ klinkt als een ingewikkeld concept, maar wordt in feite meestal door kinderen beheerst voordat ze vijf jaar oud zijn.
Een kind dat de theory of mind onder de knie heeft, begrijpt dat bijvoorbeeld:
- Als ze zich verbergen, weten andere mensen niet waar ze zijn.
- Als zij een gedachte of een emotie denken, maar deze niet uiten, wordt die gedachte of emotie niet aan anderen meegedeeld (en dat anderen mogelijk niet al hun gedachten delen).
- Hun sympathieën en antipathieën worden al dan niet gedeeld door anderen – en anderen kunnen totaal verschillende voorkeuren en smaken hebben.
- Ze hebben informatie die iemand anders niet heeft, ze moeten die informatie communiceren of het risico lopen verkeerd begrepen te worden.
- Als ze getuige zijn van iets dat anderen niet zien, weten ze iets dat andere mensen niet weten.
Autistische mensen vinden mind-reading moeilijk
Theory of mind kan ongrijpbaar zijn voor zowel kinderen als volwassenen in het spectrum. Dit betekent niet dat mensen met autisme geen empathie hebben, maar dat het voor hen moeilijk is om de motivaties, bedoelingen of verborgen agenda’s van anderen te negeren.
Onderzoek suggereert dat uitdagingen moeite zijn met het lezen van subtiele gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal.
Het kan bijvoorbeeld voor autistische mensen moeilijk zijn om te voelen of opgetrokken wenkbrauwen een teken van verrassing, angst of afkeuring zijn.
Vocale tonen kunnen ook een probleem zijn. We gebruiken bijvoorbeeld subtiele veranderingen in toon en prosodie om het idee uit te drukken dat we een grap maken, sarcastisch, ongelovig, enzovoort. Maar als autistische mensen die subtiele veranderingen niet herkennen, kunnen ze jokers serieus nemen, of geloven dat een sarcastische verklaring oprecht is.
Dientengevolge begrijpen mensen in het spectrum vaak de motivaties of verlangens van anderen verkeerd. Ze kunnen ook falen om informatie te communiceren of pleiten voor hun eigen behoeften. Moeilijkheden met de theorie van de geest kunnen autistische mensen ook kwetsbaarder maken voor misleiding, pesterijen of misbruik.
Autisme en "Mind-Blindness"
Onderzoeker Simon Baron-Cohen beschrijft Theory of Mind als "… het kunnen afleiden van het hele scala van mentale toestanden (overtuigingen, verlangens, intenties, verbeeldingskracht, emoties, enz.) Die actie veroorzaken. kort, met een theorie van de geest is om te kunnen reflecteren over de inhoud van de eigen en andermans gedachten. " Baron-Cohen ontwikkelde een term wegens gebrek aan een theorie van de geest die hij ‘geestblindheid’ noemde.
Onderzoekers zoals Baron-Cohen en Uta Frith geloven dat geestblindheid op een bepaald niveau aanwezig is in alle mensen in het autismespectrum. Ze vinden ook dat het gebrek aan een theorie van de geest het gevolg is van neurologische verschillen, en die theorie wordt ondersteund door onderzoek.
Voor die individuen op het autismespectrum met sterke intellectuele capaciteiten, is het mogelijk om een aantal "mind reading" -vaardigheden op te bouwen door training op het gebied van oefenen, discussiëren en sociale vaardigheden. Zelfs met oefenen en trainen is mind blindness waarschijnlijk een probleem voor alle mensen in het autismespectrum gedurende hun hele leven.
